Rada Austerfield jest synod organizowane w Austerfield około 702 .
Rada w Austerfield ma rozstrzygnąć sprawę biskupa Wilfrida . Ten ostatni, były dzierżawca siedziby Yorku, schronił się u króla Mercji Æthelred z powodu złych stosunków z królem Northumbrii Aldfrith . Jednym z głównych punktów spornych między dwoma mężczyznami jest podział diecezji Yorku (który obejmował całą Northumbrię) ustalony w 678 roku przez arcybiskupa Theodore'a z Canterbury . Wilfrid zaapelował do papieża Sergiusza I st , który odnosi się do decyzji Rady angielskiego kościoła.
Zorganizowana przez Aldfritha i pod przewodnictwem arcybiskupa Berhtwalda rada zebrała się w Austerfield , na południowej granicy królestwa Northumbrii, w latach 702 lub 703 . Wilfrid przedstawia swoją sprawę przed zgromadzeniem biskupów angielskich, ale większość z nich odrzuca jego roszczenia biskupie do całej Northumbrii. Żądają jego całkowitej abdykacji, a także wycofania się do założonego przez siebie klasztoru w Ripon . Niektórzy żądają nawet, aby pozostawił im całą ziemię, którą posiada, zarówno w Mercji, jak i Northumbrii.
Wilfrid kategorycznie odmawia posłuszeństwa soborowi i osobiście udaje się do Rzymu, aby bronić swojej sprawy przed papieżem. Ostatecznie, po śmierci Aldfritha pod koniec 704 r., Nowy synod zorganizowany na brzegach Nidd w 705 przywrócił opactwa Ripon i Hexham do Wilfrid .
Jedyna relacja z obrad soboru znajduje się w Vita sancti Wilfrithi , hagiografii Wilfrida.