Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .
Królewska Komisja ds Advancement of the Arts, listów i Nauki w Kanadzie (znany również jako Komisji Massey ) to królewska komisja śledcza powołana przez kanadyjskiego rządu Louis St-Laurent na8 kwietnia 1949z mandatem kładzenia nowych podstaw kanadyjskiej polityki kulturalnej. Zakres prac komisji obejmuje radio i telewizję, organizacje kulturalne, takie jak Narodowa Rada Filmowa , Galeria Narodowa i Archiwa Publiczne oraz relacje rządu kanadyjskiego z krajowymi i międzynarodowymi organizacjami w dziedzinie kultury.
W skład komisji pod przewodnictwem Vincenta Masseya wchodzą również:
Komisja objechała cały kraj, „zatrzymując się w szesnastu miastach w dziesięciu prowincjach, aby odbyć łącznie 114 sesji publicznych i 110 spotkań prywatnych [...]. [Otrzymała] 462 briefy i wysłuchała ponad 1200 indywidualnych świadków”. Jego raport jest przedstawiony w dniu1 st czerwiec 1951. Jego twórczość można bezpośrednio lub pośrednio przypisać założeniu Biblioteki Narodowej Kanady (1952), nowego Narodowego Muzeum Sztuk Pięknych , przeprowadzce do Montrealu i rozbudowie Narodowej Rady Filmowej (1956), stworzeniu Kanady Council for the Arts (1957) i rozpoczęcie federalnego finansowania uniwersytetów.
Podczas gdy prace i kontynuacja raportu zostały przyjęte bez większych trudności w angielskiej Kanadzie, to samo nie było prawdą w Quebecu, gdzie autonomiczny rząd Maurice'a Duplessisa i wielu przedstawicieli ruchu nacjonalistycznego postrzegało Komisję ze skandalem, w tym jej Komisarz Quebecu Georges-Henri Lévesque, opowiadający się za udziałem rządu federalnego w finansowaniu uniwersytetów, podczas gdy edukacja jest jurysdykcją prowincji. Ponadto Duplessis od początku odmówił udziału w pracach Komisji ze względów konstytucyjnych. 30 sierpnia 1949, w Le Devoir , André Laurendeau opublikował zjadliwy artykuł wstępny, który również sprzeciwił się temu pomysłowi. „Edukacja przekazuje kulturę ludzi z pokolenia na pokolenie. Dotyka głębi swojego zbiorowego bytu. Zaakceptowanie faktu, że rząd federalny finansuje choćby część, oznaczałoby dla Laurendeau przekazanie głównego wektora francusko-kanadyjskich odniesień tożsamości do angielskiej Kanady. "
W wywiadzie udzielonym w 1981 r. Georges-Henri Lévesque potwierdza, że zgodził się zarekomendować federalne finansowanie uniwersytetów pod warunkiem, że będzie to przechodzić przez prowincje w celu poszanowania ich autonomii, i że z tego powodu Duplessis od początku zaakceptował tę zasadę: ale w obliczu „przerażającej reakcji” nacjonalistów z Quebecu ( Gérard Filion , André Laurendeau ), premier „zmienił melodię”. Po przedłożeniu sprawozdania Komisji federalne finansowanie uniwersytetów stanie się rzeczywistością.
W szczególności w odpowiedzi na komisję Masseya rząd w Quebecu powołał w 1953 roku Królewską Komisję ds. Problemów Konstytucyjnych (komisję Tremblay).