Komisja etyki w nauce i technologii jest raportowanie organizacja do Ministra Gospodarki, Nauki i Innowacji w Quebecu .
Zadaniem Komisji jest doradzanie ministrowi we wszelkich kwestiach etycznych związanych z nauką i technologią. Zadaniem Komisji jest również stymulowanie refleksji nad kwestiami etycznymi związanymi z nauką i technologią.
Obecnie przewodniczy mu Jocelyn Maclure, profesor zwyczajny na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Laval .
W dniu utworzono Komisję ds. Etyki w Nauce i Technologii 1 st lipca 2011.
Komisja ds. Etyki w Nauce i Technologii jest w istocie kontynuacją Komisji ds. Etyki Nauki i Technologii Rady ds. Nauki i Technologii. Na wniosek Ministra Delegata ds. Nauki i Techniki powołuje się Rada Nauki i Techniki, przy ul6 października 2001, Komitet ds. Etyki Nauki i Technologii. Choć administracyjnie komisja ta była zależna od Rady, ta przyznała jej niezależność w funkcjonowaniu. Komisja opublikowała swoje pierwsze opinie około 2003 r. W 2011 r., W następstwie restrukturyzacji niektórych organów publicznych, Zgromadzenie Narodowe zlikwidowało Radę ds. Nauki i Technologii (aw konsekwencji jej Komisję ds. Etyki Nauki i Technologii) i włączyło jej działalność do Ministerstwo Rozwoju Gospodarczego, Innowacji i Eksportu. Jednocześnie Zgromadzenie tworzy Komisję Etyki w Nauce i Technologii, jako odrębny organ.
Komisja składa się z trzynastu członków, w tym przewodniczącego, mianowanych przez rząd. Członkowie ci mają doświadczenie w dziedzinie etyki i wywodzą się z badań akademickich i przemysłowych, nauk społecznych i humanistycznych, nauk przyrodniczych i inżynierii oraz nauk biomedycznych, etyki, praktyki i społeczeństwa obywatelskiego.
Rząd może również wyznaczyć obserwatora do Komisji; ten ostatni bierze udział w posiedzeniach Komisji, ale bez prawa głosu.
Aby wesprzeć refleksję dotyczącą wydawania opinii, Komisja wzywa grupy ekspertów, których skład różni się w zależności od przedmiotu opinii, ale zawsze obejmują członków Komisji, w tym przewodniczącego komitetu roboczego.