Komedia znak przeciwny komedii intrygi . Podkreśla raczej malowanie postaci niż fabułę. Odchodzi tym samym od tradycji arystotelesowskiej, która zalecała twórcy, aby najpierw wyobrazić sobie fabułę lub serię działań jako pierwotne źródło, z którego wypłyną bohaterowie. Innymi słowy, komedia postaci była po raz pierwszy postrzegana jako „komedia skomponowana niewłaściwą metodą , która przechodzi od postaci do fabuły”. "
W swoich Observations sur la comédie et sur le genie de Molière , Luigi Riccoboni jako pierwszy teoretyzował komedię postaci i przypisuje jej powstanie Molierowi . „ Mizantrop jest często uważany za pierwszy przejaw tak zwanej komedii postaci. "
W tego rodzaju komedii bohater ma manię, postać, obsesję, która przeciwstawia go innym postaciom i sprawia, że wygląda śmiesznie. Na przykład mizantropia Alceste jest piętnowana przez Moliera w jego sztuce Le Misanthrope . W Miser Harpagon kocha swoje złoto bardziej niż cokolwiek innego.
Jeśli chodzi o kompozycję dramatyczną, nie ma prawie żadnej różnicy między komedią postaci a komedią moralną . Według Jeana de Guardii „komedia obyczajowa to nic innego jak komedia z charakterem: najpierw przemyślane są typy społeczne, które są przedmiotem spektaklu, a potem intryga. "