Karol I z Armagnac
| Wicehrabia Fézensaguet | |
|---|---|
| Hrabia Armagnac i Fezensac | |
| 1473-1497 | |
| Poprzednik | Jean V d'Armagnac |
| Następca | Karol IV z Alençon |
| Hrabia Rodez | |
| 1473-1497 | |
| Poprzednik | Jean V d'Armagnac |
| Następca | Karol IV z Alençon |
| Narodziny | 1425 lub 1425 |
|---|---|
| Śmierć |
3 czerwca 1497 Castelnau-de-Montmiral |
| Pogrzeb | Castelnau-de-Montmiral |
| Czynność | Feudacyjny |
| Rodzina | Dom Armagnaca |
| Tata | Jan IV z Armagnac |
| Matka | Isabelle of Navarre |
| Rodzeństwo |
Jean d'Armagnac V Bonne d'Armagnac ( d ) Éléonore d'Armagnac ( d ) Marie d'Armagnac Isabelle d'Armagnac ( d ) |
| Małżonka | Catherine de Foix-Candale ( d ) |
Charles d'Armagnac , urodzony w 1425 r. , Zmarł dnia3 czerwca 1497w Castelnau-de-Montmiral , w wieku 72 lat, był hrabią Armagnac i Rodez od 1473 do 1497 . Jest synem Jeana IV , hrabiego Armagnac i Rodez oraz Isabelle d'Évreux, a także młodszym bratem Jeana V d'Armagnac, którego następcą.
Nie miał dzieci ze swoją żoną, Catherine de Foix Candale († 1510), córką Jeana de Foix , hrabiego Benauges i Kendall, wicehrabiego Castillon i Meilles, Captal de Buch (1410 - † 1485) i Marguerite Kerdeston . Poślubił ją później26 listopada 1468.
Z drugiej strony miał syna bękarta, Pierre'a, który został później legitymizowany i który był lordem L'Isle-Jourdain (Gers) i Caussade , oraz wnuka, Georges d'Armagnac , arcybiskupa Tours w Tuluzie, a następnie d ' Awinion , który został wyniesiony do kardynała w 1544 roku. Podobnie jak jego poprzednicy, był raczej burzliwym feudałem, akceptującym coraz bardziej podporządkowanie władzy królewskiej, co było coraz bardziej odczuwalne dla jego kasty. Uważał się za nietykalnego już przez sam fakt, że został pasowany na rycerza w 1461 roku przez samego króla. Ale parlament w Tuluzie skończył z wymownym oskarżeniem przeciwko niemu, w tym kilkakrotnym przycinaniem i próbą narzucenia królewskiemu miastu Millau własnego prawa . Przede wszystkim przejął siłą w 1470 r., Z niewielkim oddziałem, swój zamek Saint-Véran , który był wówczas objęty sekwestracją królewską. Został oskarżony o pobicie tam fałszywych pieniędzy i zainstalowanie warsztatu alchemika w piwnicy domu. Po kilkutygodniowym oblężeniu został schwytany wraz z jednym ze swoich synów-bękartów, małym Johnem i rycerzem, który dowodził jego łapówkami, Guéraudem de Marestanem, i wysłany do Bastylii. Ludwik XI postanowił wtedy na dobre pozbyć się Armagnaców. Po śmierci brata Karola I er , Jana V w bitwie pod Lectoure, nakazał on aborcję wdowy, która była w siódmym miesiącu ciąży. Charles I st pozostaje uwięziony przez ponad dwanaście lat w Bastylii, gdzie wychodzi po śmierci Ludwika XI w 1483 Skarbowego w Lavardens zamku , on jest ścigany w 1496 przez wojska króla Karola VIII i schronił się w Castelnau -de-Montmiral, gdzie zmarł w następnym roku.