Mistrzostwa Europy w wioślarstwie 1912

Mistrzostwa Europy w wioślarstwie 1912 Plakat konkursowy. Generał

Sport	Wioślarstwo
Organizatorzy	Międzynarodowa Federacja Towarzystw Wioślarskich
Redagowanie	20 tys
Miejsca)	Pregny Geneva Szwajcaria
Przestarzały	18 sierpnia 1912

Nawigacja

Como 1911 Gandawa 1913

W 1912 Mistrzostwa Europy w Wioślarstwie , XX edycja Mistrzostw Europy wiosłowe , odbyła się18 sierpnia 1912w Genewie , w Szwajcarii . To już czwarty raz, kiedy Szwajcaria organizuje ten konkurs po 1896 roku w Genewie, 1901 roku w Zurychu i 1908 roku w Lucernie .

W konkursie biorą udział cztery narody (Włochy, Francja, Belgia i Szwajcaria). Kraje uczestniczące zgłaszają swoich mistrzów narodowych w pięciu kategoriach programu (jednoosobowa czaszka, dwóch sterników, dwie pary, cztery ze sternikiem i osiem).

Szwajcaria u siebie zdominowała tę edycję z pięcioma medalami w pięciu wyścigach, w tym trzema tytułami. Zawody przyciągają 40 000 widzów na nabrzeżach Jeziora Genewskiego .

Organizacja

Wybór miasta gospodarza

Organizacja zawodów odbywa się pomiędzy pięcioma krajami członkowskimi ( Francja , Szwajcaria , Włochy , Alzacja-Lotaryngia i Belgia ) Międzynarodowej Federacji Towarzystw Wioślarskich (FISA). Na kongresie FISA poprzedzającym Mistrzostwa Europy w Wioślarstwie w Como w 1911 roku Alzacja-Lotaryngia, na której przyszła kolej, zrezygnowała z organizacji ze względu na trudność w zebraniu niezbędnych środków i niemożność uzyskania dostępu do portu Kehl . Federacja Szwajcarska zgłosiła się na ochotnika i uzyskała organizację konkursu. Podczas swojego walnego zgromadzenia Federacja Szwajcarska powierza organizację konkursu Société nautique de Genève . To już czwarty raz, kiedy Szwajcaria organizuje konkurs po 1896 roku w Genewie, 1901 roku w Zurychu i 1908 roku w Lucernie .

Strona konkursu

Przez chwilę rozważane na „francuskim brzegu” wyścigi zostały ostatecznie zorganizowane na prawym brzegu (szwajcarskim), podobnie jak w 1896 roku . Ten brzeg jest w rzeczywistości mniej narażony na wiatr. Dorzecze o długości 2  km rozciąga się od Pregny do Quai du Léman, naprzeciwko Palais Wilson . W porównaniu z rokiem 1896 zbiornik został „podniesiony” o 200  m . Na starcie zawodnicy ustawiają się za pomocą pław. „Tor wyścigowy” jest ogrodzony dla pierwszych dwustu metrach i ostatnich pięciuset metrach na celu uniemożliwienie konkurentom spotkanie spacerowiczów. W pobliżu mety znajdują się dwie trybuny z 700 miejscami siedzącymi. Po wszystkich wyścigach śledzi łódź o pojemności 400 osób. Organizatorzy zapewniają uczestniczącym krajom garaże dla łodzi, szatnie, prysznice i warsztat naprawczy.

komitet sterujący

W skład komitetu honorowego konkursu wchodzą: Henri Fazy (Prezydent Rady Stanu ), Albert Maunoir (Radca Stanu), Jules Perréard (Radca Stanu), Adolphe Vautier (Radca Stanu), Louis Chauvet (Przewodniczący od rady administracyjnej ), Edmond Imer-Schneider (doradca administracyjne), Henry Boveyron (prezes Wielkiej Rady ) i John Gignoux (wiceprzewodniczący Wielkiej Rady). Powołanych jest kilka komisji.

Za „wielkiego organizatora” konkursu uznawany jest Louis Choisy . Jest byłym wioślarzem i członkiem Société nautique de Genève .

Projekt plakatu powierzono grafikom Kohlerowi i Baudowi, a druk trafił do firmy Sonor. Plakat, uznany za bardzo udany, został rozprowadzony w 1000 egzemplarzy w całej Europie i do 150 gazet. Miasto i kanton Genewa wsparły finansowo organizację. Spośród „wielu darów” wykorzystano także na uzupełnienie budżetu. Wydarzenie to jest po raz pierwszy organizowane przez Longines .

Kalendarz imprez

Delegacje przyjeżdżają w piątek 16 sierpnia . W sobotę 17 sierpnia rano Międzynarodowa Federacja odwiedza tor i obiekty. O godzinie 11:00 przedstawiciele federacji członkowskich FISA zostają powitani przez władze Genewy. W przeddzień zawodów kongres odbywa się w Międzynarodowej Federacji Towarzystw Wioślarskich . W dniu 17 sierpnia The Société Nautique de Genève jest również organizowanie żaglowych i łodzi motorowych wyścigów, jak również zawody pływackie.

18 sierpnia kolejność wyścigów jest następująca:

Czasy zawodów

Cena £	Wyścigi	Harmonogram
Cena we Francji	Cztery wskazówki ze sternikiem	14:30.
Cena belgijska	Skiff	15:15
Nagroda Adriatycka	Sternik ze sternikiem	16:00
Cena w Szwajcarii	Dwóch wioślarzy w parze	16:45
Wyścigi łódek morskich		17:15
Cena we Włoszech	Osiem ze sternikiem	17:45
Pojedynek Lyon - Genewa w osiem		18:15

Na marginesie konkurencji, Société Nautique de Genève organizuje Skiff wyścig z czterech wioślarzy. Na ten wyścig zarejestrowało się dziesięć drużyn. Organizowany jest również pojedynek Société nautique de Genève z kołem wioślarskim w Lyonie. Podczas wyścigów w pobliżu mety gra orkiestra Nautical Harmony.

Po zawodach, w dniach 19 i 20 sierpnia, odbędzie się „Spotkanie hydroaloplanów de Genève” .

W środę, 21 sierpnia, Stowarzyszenie Genewskich Interesów organizuje „wielką nocną imprezę”, na którą składają się w szczególności pokaz sztucznych ogni i blask portu.

Kongres FISA

Międzynarodowa Federacja Towarzystw wiosłowe się wstrzymał Kongresu dni przed zawodami, po południu w sobotę, 17 sierpnia, w stanie Alabama Hall of Geneva ratusza. Obecnych jest dwunastu delegatów reprezentujących sześć narodów. Program dotyczy w szczególności integracji Niemieckiej Federacji Wioślarskiej . Pod naciskiem federacji belgijskiej i szwajcarskiej w szczególności Alzacja-Lotaryngia wycofała się na początku 1912 r. Z FISA, aby zostawić „miejsce” dla Niemiec. Wjazd Niemiec jest akceptowany jednogłośnie. Ponadto zmieniła się waga sternika: jest teraz ustawiona na minimum 50  kg . Z tego kongresu tylko jedna federacja narodowa może być członkiem FISA. Niemcy uzyskują organizację mistrzostw Europy w 1914 roku. Ta edycja ostatecznie nie odbędzie się z powodu I wojny światowej .

Uczestnicy

Wybory

Podczas dziewiętnastu poprzednich edycji rozegrano 89 wyścigów. Belgia wygrała 41, Francja 30, Włochy 13, Szwajcaria 4 i Alzacja-Lotaryngia 1.

Federacje członkowskie FISA mogą zgłosić jedną drużynę na wyścig. Federacje mają do12 sierpnia 1912(17:00), aby kontynuować swoje zgłoszenia do wyścigów Mistrzostw Europy. Na wyścig skiffów kluby mogą wejść do3 sierpnia 1912(południe). Wpisowe wynosi 20 franków szwajcarskich.

Na udział w konkursie decydują się cztery kraje (Francja, Belgia, Włochy i Szwajcaria). Klub Towarzystwa Morskiego w Genewie bez powodzenia wysłał zaproszenie do stowarzyszeń żeglarskich w Holandii, Anglii i Niemczech.

Uczestniczący sportowcy są nominowani po zakończeniu odpowiednich mistrzostw krajowych. Odbywają się Mistrzostwa Szwajcarii14 lipca 1912w Interlaken . Charles Holzmann i Albert Felber, trenowani przez Louisa Choisy , zdobyli tytuł w dwóch sternikach. Apart Pettmann Philippe, który ukończył 2 e skiff, mistrz Szwajcarii reprezentujący swój kraj na Mistrzostwach Europy. Belgia nominuje swoich sportowców po mistrzostwach kraju, które odbyły się 4 sierpnia. Włochy robią to samo po mistrzostwach krajowych 10 i 11 sierpnia w Como, a także Francja, która zorganizowała mistrzostwa 15 sierpnia w Mâcon . Rozegrane na oczach 8 000 widzów mistrzostwa były w szczególności ósmą z rzędu koronacją Gastona Delaplane'a w jednej czaszce.

Lista wpisów i ulubionych

Oto lista uczestników konkursu:

Rozkład uczestników według krajów i wydarzeń

Łodzie	Francja	Belgia	szwajcarski	Włochy
1x skiff	Stowarzyszenie Regat Monako Gaston Delaplane	Królewski Klub Morski w Gandawie Polydore Veirman	Klub Wioślarski Lozanna Philippe Pettmann	Canottieri Lario Giuseppe Sinigaglia
Dwóch sterników 2+	Klub lekkoatletyczny RouenR. Testut F. Morel Barreur: P. Thivans	Królewski Klub Morski w GandawieAngillis Verliefde Barreur :?	Towarzystwo Morskie w Genewie Charles Holzmann Albert Felber Helmsman: Albert Riotton	Reale Società Canottieri CereaFranco Gianolio Giorgio Lajolo Helmsman: M. Charvet
Dwie pary wioślarzy 2x	Regaty Maconese Dupre Reydellet	Brukselskie koło regatowe Bruce Sadzawska	Klub konika polnego w Zurychu Paul Schmid Hans Walter	Società Canottieri Milano  (it) Erminio Dones Pietro Annoni
Cztery ze sternikiem 4+	Klub wioślarski Castillon Halcet Dubourdieu Saintongey Louis Thomaturge Helmsman :?	Królewski Klub Morski w Gandawie Guillaume Visser Georges van den Bossche Edmond van Waes Georges Willems Sternik: Leonard Nuytens	Klub konika polnego w Zurychu Hans Walter Max Rudolf Paul Schmid Walter Schoeller Sternik: Charles Muhr	Canottieri Lario Emilio Lucca Enrivo Marinoni Nino Torlaschi Felice Monza Sternik: Plinio Urio
Osiem 8+	Klub wioślarski w Paryżu Douard Chaussat Malafosse Monniot Barrelet de Molènes Metais Baudechon Barreur :?	Królewski Klub Morski w Gandawie Guillaume Visser Georges van den Bossche Edmond van Waes Georges Willems Raes Vanden Moortgate Angillis Verliefde Helmsman :?	Klub konika polnego w Zurychu Hans Walter Max Rudolf Paul Schmid Walter Schoeller Georges Thoma Paul Rudolf F. Bon James Schmid Sternik: Charles Muhr	Canottieri Lario Emilio Lucca Enrico Marinoni Ettore Lucioni Orlando Pontiggia Antonio Corticelli Giuseppe Sinigaglia Nino Torlaschi Felice Monza Sternik: Plinio Urio

Zespoły są reklamowane jako „doskonałe”, a prognozy są trudne. W czwórce ze sternikiem, posiadacz tytułu Szwajcaria zostaje uznany za faworyta Włoch. W pojedynczych czaszkach faworytami są Giuseppe Sinigaglia i Polydore Veirman . Włoch, posiadacz tytułu, „wydaje się wygrywać” . Szwajcarskiego mistrza Paula Schmida zastępuje Philippe Pettmann. Udział Gastona Delaplane'a , mistrza Francji po raz ósmy z rzędu w pojedynczej czaszce kilka dni wcześniej, jest niepewny ze względu na zmęczenie wywołane mistrzostwami Francji.

W parze z tłumu wyróżniają się Włosi, Erminio Dones i Pietro Annoni. W dwóch sternikach nie ma drużyn z Como i Gandawy , ponieważ kluby Wenecji, Canottieri Querini i Canottieri Bucintoro są zawieszone na rok przez Federację Włoską z powodu incydentów podczas selekcji na Igrzyska Olimpijskie latem 1912 roku . To zawieszenie pozbawia Włochy dwóch mistrzów Europy. Dlatego też Szwajcarzy i Francuzi są faworytami. Oczekuje się emocjonującego wyścigu między czterema zespołami.

W ósemce spodziewany jest Francuz, zwycięzca w Henley.

Przebieg zawodów

Historia konkursu

Czwórkę ze sternikiem (Prix de la France) wygrała Szwajcaria. Włosi i Belgowie zaczęli lepiej startować, ale łódź Grasshopper Club Zurich objęła prowadzenie po  1000 m i bardzo łatwo wygrała wyścig. Łódź kończy o kilka długości przed Belgią i Włochami. Walka o drugie miejsce toczy się zaciekle między tymi dwoma narodami. Łódź belgijska złożyła skargę dotyczącą ingerencji w łódź policyjną, ale sędzia odmówił. Francja jest daleko w tyle (około „piętnastu długości” ) i zajęła czwarte miejsce. Louis Thomaturge musiał zostać zastąpiony w ostatniej chwili z powodu ataku wątroby.

W wyścigu pojedynczej czaszki (Prix de la Belgique) miesiąc wcześniej wygrał Belg Polydore Veirman , wicemistrz olimpijski , wyprzedzając Włocha Giuseppe Sinigaglia . Belg oderwał się po  1000 m wyścigu. Włoch wspina się na koniec wyścigu, ale kończy jedną długość. Za nim Szwajcar Philippe Pettmann kończy 3 e . Francuz Gaston Delaplane przeszedł na emeryturę po 1  km wyścigu, w kiepskiej kondycji z powodu operacji przeprowadzonej na początku roku.

Dwa de Pointe ze sternikiem (Prix de l'Adriatique) wygrał w szwajcarskim łodzi z Société Nautique de Geneve, który wybuchł z dala od 1,000  m wyścigów. Łódź wygrała wyścig z trzema odległościami przed francuską drużyną, która wystartowała zbyt szybko, oraz Włochami. Belgia się poddała. Na starcie włoski jacht został wezwany do złożenia zamówienia z powodu trzech falstartów.

Te dwa wioślarze w pary (Prix de la Suisse) wygrywa z dziesięciu odcinków wcześniej przez włoską łódź. Erminio Dones wygrał już w 1907 roku . Zwycięstwo to, ze względu na ich poprzednie występy, jest kwalifikowane jako „ciekawe” . O drugie miejsce, pojedynek między Francją a Szwajcarią jest zacięty i to szwajcarska łódź zajmuje drugie miejsce. Belgijska łódź jest daleko w tyle i zajmuje czwarte miejsce.

W wyścigu skiffów (konkurencja nie-mistrzowska) bierze udział siedem drużyn z dziesięciu zarejestrowanych. Załoga Société nautique de Genève została pokonana o pół metra przez łódź Federacji Adriatyku, a wyścig wydawał się im obiecany.

Główna impreza, ósemka (Prix de Italie), jest zdominowana przez Szwajcarię. Po kiepskim starcie szwajcarska łódź jest ostatnia, stopniowo wspina się i wygrywa o dwie długości przed Włochami i Francją, które walczyły o drugie miejsce. Belgia zrezygnowała z powodu wpadnięcia do wody jednego ze swoich wioślarzy. Zdaniem Belgów wypadek można by przypisać dwóm łodziom, włoskiej i francuskiej, które zbyt ciasno stłoczałyby belgijską łódź.

Ostatni wyścig popołudnia to pojedynek Société nautique de Genève z kołem wioślarskim Lyonu. Ten wyścig bez mistrzostw jest zdominowany przez klub z Lyonu.

Wyniki

Zdobyte medale

Trials	Złoto		Srebro		Brązowy
1x skiff	Belgijski Królewski Klub Morski w Gandawie Polydore Veirman	8  min  47  s	Włochy Canottieri Lario Giuseppe Sinigaglia	8  min  49  s	Szwajcaria Wioślarstwo Club Lozanna Philippe Pettmann	9  min  11  s
Dwóch sterników 2+	Szwajcaria Towarzystwo Morskie w Genewie Charles Holzmann Albert Felber Helmsman: Albert Riotton	8  min  37  s	Klub lekkoatletyczny France RouenR. Testut F. Morel Barreur: P. Thivans	8  min  49  s	Włochy Reale Società Canottieri CereaFranco Gianolio Giorgio Lajolo Helmsman: M. Charvet	8  min  51  s
Dwie pary wioślarzy 2x	Włochy Società Canottieri Milano  (it) Erminio Dones Pietro Annoni	7  min  36  s	Szwajcaria Grasshopper Club Zurich Paul Schmid Hans Walter	7  min  58  s	Regaty we Francji Maconese Dupre Reydellet	8  min  2  s
Cztery ze sternikiem 4+	Szwajcaria Grasshopper Club Zurich Hans Walter Max Rudolf Paul Schmid Walter Schoeller Sternik: Charles Muhr	8  min  13  s	Belgijski Królewski Klub Morski w Gandawie Guillaume Visser Georges van den Bossche Edmond van Waes Georges Willems Sternik: Leonard Nuytens	8  min  29  s	Włochy Canottieri Lario Emilio Lucca Enrivo Marinoni Nino Torlaschi Felice Monza Sternik: Plinio Urio	8  min  31  s
Osiem 8+	Szwajcaria Grasshopper Club Zurich Hans Walter Max Rudolf Paul Schmid Walter Schoeller Georges Thoma Paul Rudolf Fritz Bon James Schmid Sternik: Charles Muhr	6  min  39  s	Włochy Canottieri Lario Emilio Lucca Enrico Marinoni Ettore Lucioni Orlando Pontiggia Antonio Corticelli Giuseppe Sinigaglia Nino Torlaschi Felice Monza Sternik: Plinio Urio	6  min  44  s	Francja Klub wioślarski w Paryżu Douard Chaussat Malafosse Monniot Barrelet de Molènes Metais Baudechon Barreur :?	6  min  45  s

Przegląd konkurencji

Pogoda jest pochmurna. Wiatr się zmienia, nawet gwałtowny i powoduje wzburzone jezioro podczas pierwszych wyścigów. Po południu wiatr się uspokoił i ostatnie wyścigi zostały opanowane przez „prawie całkowity spokój” . Poranne warunki kosztowały zawodników minutę i żaden rekord nie został pobity.

Jednak zawody te są uznawane za „sukces sportowy i społeczny” . Ze sportowego punktu widzenia największe zainteresowanie wzbudziły wyścigi. Z trzema tytułami Szwajcaria zdobyła „Puchar Glandaz” (nazwany na cześć Alberta Glandaza , prezydenta Francuskiej Federacji Wioślarskiej w latach 1905–1924 i członka MKOl ). Puchar ten jest przyznawany krajowi z największą liczbą zwycięstw.

Medale i puchary wręczane są medalistom mistrzostw Europy. Zwycięska załoga wyścigu skiffów otrzymuje jeden zegarek na zawodnika. Zegarki są oferowane przez firmę Longines, która przewyższa konkurencję i ma wartość 125 franków każdy.

Sprzedano 5000 płatnych miejsc, a frekwencja wynosi 40 000 widzów. Widzom odmówiono przyjęcia z powodu braku miejsca. Przepis na konkurs nie jest dokładnie znany. Wspomniano o liczbie 7 000 franków, 8 500 franków i 15 000 franków.

Wieczorem 18 sierpnia w Hôtel des Exercices de l'Arquebuse et de la Navigation zorganizowano bankiet . Podczas tego bankietu jakość organizacji została doceniona przez wiele osób. Sportowcy zebrali się na tarasie Café de la Couronne w towarzystwie Alexandre Leina , byłego wioślarza, trenera i konstruktora łodzi wiosłowych. Dwie z jego łodzi (dwie i osiem) wygrały wyścigi.

Ze względu na osiągi swoich łodzi Szwajcaria była wówczas uważana za najlepszy kraj europejski. Francuskie łodzie rozczarowały i dopiero zwycięstwo Lyonu nad Genewą złagodziło „przegraną” .

Stół medalowy

Stół medalowy

Ranga	Naród	Złoto	Srebro	Brązowy	Całkowity
1	szwajcarski	3	1	1	5
2	Włochy	1	2	2	5
3	Belgia	1	1	0	2
4	Francja	0	1	2	3
Całkowity		5	5	5	15

Bibliografia

 : dokument używany jako źródło tego artykułu.

• Jean-Louis Meuret, FISA 1892-1992: Księga stulecia FISA , Oberhofen am Thunersee , Międzynarodowa Federacja Towarzystw Wioślarskich ,1992, 1 st  ed. , 271   str. ( OCLC  492583161 )
• Pierre F. Bonnet i Eugène-Louis Dumont, Księga stulecia Société Nautique de Genève (1872-1972) ,1971, 229  s. 

Uwagi i odniesienia

• Uwagi

1. Alsace-Lorraine wycofuje się z FISA, aby zostawić „miejsce” dla Niemiec.
2. Od trzech do pięciu długości w zależności od źródła.
3. Istnieje również Puchar Glandaz, który jest przyznawany przez Francuską Federację Wioślarską najlepszej drużynie w czterech punktach bez starszego sternika, poza Mistrzostwami Francji.

• Książka FISA:

1. FISA 1992 , str.  34.
2. FISA 1992 , str.  32.
3. FISA 1992 , str.  33.
4. FISA 1992 , str.  47.

• Księga Towarzystwa Morskiego w Genewie:

1. Société Nautique de Genève 1971 , str.  223.
2. Société Nautique de Genève 1971 , str.  140.

• Inne referencje

1. „  The mistrzostw wiosłowe Genewa  ”, Trybuna w Genewie ,6 lipca 1912, s.  5 ( czytaj online , sprawdzono 5 marca 2016 r. ).
2. „  Protokół kongresu, który odbył się w Como 10 i 11 września 1911 r.  ”, Wioślarstwo i życie na wodzie ,16 grudnia 1911, s.  7-10.
3. "  Mistrzostwa Europy w wioślarstwie  ", Tribune de Genève ,18 sierpnia 1912, s.  4 ( czytaj online , sprawdzono 5 marca 2016 r. ).
4. „  Mistrzostwa wioślarstwa  ”, zestawienie informacji w Lozannie ,28 listopada 1911, s.  12 ( czytaj online , sprawdzono 5 marca 2016 r. ).
5. „  Mistrzostwa Europy w wioślarstwie 1912 w Genewie  ”, Wioślarstwo i życie na wodzie ,16 marca 1912, s.  9.
6. "  Mistrzostwa Europy w wioślarstwie 1912 w Genewie  ", Wioślarstwo i życie na wodzie ,11 maja 1912, s.  5.
7. „  Mistrzostwa wioślarstwa  ”, ulotka informacyjna Lozanny ,8 sierpnia 1912, s.  4 ( czytaj online , sprawdzono 5 marca 2016 r. ).
8. „  Mistrzostwa Europy w wioślarstwie w Genewie  ”, Tribune de Genève ,7 lipca 1912, s.  4 ( czytaj online , sprawdzono 12 marca 2016 r. ).
9. „  Mistrzostwa Europy w wioślarstwie  ”, notatka informacyjna Lozanny ,2 sierpnia 1912, s.  8 ( czytaj online , sprawdzono 5 marca 2016 r. ).
10. „  Mistrzostwa Europy w wioślarstwie  ”, Tribune de Genève ,8 sierpnia 1912, s.  5 ( czytaj online , sprawdzono 14 marca 2016 r. ).
11. "  Mistrzostwa Europy w wioślarstwie w Genewie  " , Journal de Genève ,19 sierpnia 1912, s.  2-3 ( czytaj online , przeglądano 5 marca 2016 r. ).
12. „  The mistrzostw wiosłowe Genewa  ”, Trybuna w Genewie ,11 lipca 1912, s.  4 ( czytaj online , sprawdzono 12 marca 2016 r. ).
13. „  Mistrzostwa wioślarstwa  ”, ulotka informacyjna Lozanny ,19 lipca 1912, s.  16 ( czytaj online , sprawdzono 5 marca 2016 r. ).
14. „  Mistrzostwa wioślarstwa  ”, zestawienie informacji w Lozannie ,18 sierpnia 1912, s.  6.
15. "  Francja nie zabłysła na Mistrzostwach Europy  ", le Petit Parisien ,19 sierpnia 1912, s.  4 ( czytaj online , sprawdzono 5 marca 2016 r. ).
16. „  Pierwsze spotkanie hydro-lotnicze w Genewie, drugie na świecie i pierwsze przewiezione pasażerów (1912)  ” , na pionnair-ge.com/ (dostęp: 5 marca 2016 ) .
17. "  Mistrzostwa Europy w wioślarstwie 1912 w Genewie  ", Wioślarstwo i życie na wodzie ,23 marca 1912, s.  4-5.
18. „  Międzynarodowej Federacji Societies wiosłowe  ”, wiosłowe i życia w wodzie ,20 lipca 1912, s.  2-5.
19. „  Mistrzostwa Europy w wioślarstwie w Genewie  ”, Tribune de Genève ,19 lipca 1912, s.  5 ( czytaj online , sprawdzono 14 marca 2016 r. ).
20. „  Społeczeństwo i sport  ”, Revue de Lausanne ,17 sierpnia 1912, s.  3 ( czytaj online , sprawdzono 5 marca 2016 r. ).
21. "  Mistrzostwa Europy w wioślarstwie  ", Auto ,31 lipca 1912, s.  5 ( czytaj online , sprawdzono 21 sierpnia 2016 ).
22. „  Regaty w Interlaken  ”, Tribune de Genève ,15 lipca 1912, s.  7 ( czytaj online , sprawdzono 14 marca 2016 r. ).
23. „  Mistrzostwa Europy w wioślarstwie  ”, Tribune de Genève ,31 lipca 1912, s.  5 ( czytaj online , sprawdzono 14 marca 2016 r. ).
24. „  Francuskie mistrzostwa wioślarskie  ”, Tribune de Genève ,17 sierpnia 1912, s.  5 ( czytaj online , sprawdzono 14 marca 2016 r. ).
25. „  Mistrzostwa Francji w wioślarstwie  ”, L'Auto ,16 sierpnia 1912, s.  1 ( czytaj online , sprawdzono 5 czerwca 2017 ).
26. „  Mistrzostwa wioślarstwa  ”, zestawienie informacji w Lozannie ,17 sierpnia 1912, s.  19 ( czytaj online , sprawdzono 5 marca 2016 r. ).
27. „  Mistrzostwa Europy w Wioślarstwie  ” L'Auto ,17 sierpnia 1912, s.  1 ( czytaj online , sprawdzono 21 sierpnia 2016 r. ).
28. "  Mistrzostwa Europy w wioślarstwie 1912 w Genewie  ", Wioślarstwo i życie na wodzie ,12 października 1912, s.  9-10.
29. (w) Theodore Andrea Cook , Henley od 1903 do 1914 ( czytaj online ) , str.  274.
30. „  Mistrzostwa Europy  ”, Życie na łonie natury ,31 sierpnia 1912, s.  678 ( czyt. Online , przeglądano 22 kwietnia 2017 r. ).
31. „  Wioślarstwo - Mistrzostwa Europy  ”, Le Figaro ,20 sierpnia 1912, s.  5 ( czytaj online , sprawdzono 5 marca 2016 r. ).
32. "  Mistrzostwa Europy w wioślarstwie  ", Notatka z Neuchâtel ,19 sierpnia 1912, s.  6 ( czytaj online , sprawdzono 5 marca 2016 r. ).
33. „  Wioślarstwo  ”, Nouvelliste Vaudois ,19 sierpnia 1912, s.  3 ( czytaj online , sprawdzono 5 marca 2016 r. ).
34. "  Przegląd prasy  ", Wioślarstwo i życie na wodzie ,15 września 1912, s.  10.
35. „  Mistrzostwa Europy w Wioślarstwie  ” L'Auto ,19 sierpnia 1912, s.  1 ( czytaj online , sprawdzono 5 czerwca 2017 ).