Pancerz Pancerz

Camail pancerz jest elastyczny ochrona metaliczny obejmujące czaszki, szyi i górnej części tułowia i ramion podczas późnego średniowiecza w Europie Zachodniej.

Etymologia

Termin ten pochodzi od zniekształcenia wyrażenia „ cap mail” , to znaczy „głowa poczty”, „głowa bliźniaka”; Siatki lub bliźniaki to sztywne elementy ochronne (metal, utwardzona skóra, róg itp.) Przymocowane do wspornika tekstylnego (broigne) lub do siebie ( kolczuga ).

Znany także pod względem cap-mail , cap-Al-Malha , capmailh , coeffet do najstarszych modeli lub avental , Aventail , nawet wentylator w formach camail de gondoli . Termin aventail to także angielska nazwa camail. Słowo camail początkowo oznacza tylko te mechanizmy obronne ciała używane w późnym średniowieczu Europy Zachodniej. W związku z tym nazwa ta jest również używana dla równoważnych elementów z innych epok i regionów.

Charakterystyka

Aby nie przeszkadzać w ruchach szyi, krzywki musiały być elastyczne. W efekcie często wykonywano je techniką oczkową . Jednak można je znaleźć w siateczce ( jaseran lub jazeran ) lub w broigne .

Kształty

Istnieją dwie formy camaila:

• osłona karku  : pasek z materiału siatkowego, przymocowany do dolnej części kasku. W tym przypadku zdarzyło się, że camail nie chronił całkowicie szyi, a jedynie tył szyi;
• coś w rodzaju przyzwoitki, peleryny z kapturem. Ten rodzaj ochrony można również nazwać cervelière lub coeffete. Węgliki tego typu były często bezpośrednio zintegrowane z haubertami i haubergeonami . W tym przypadku miały one postać kaptura, który można było mniej więcej zapinać na sznurowanie, aby chronić szyję.

Zgodnie z obowiązującą nomenklaturą, tylko krzywki zamknięte z przodu lub takie, które mogą być zamknięte z przodu (ochrona karku) należy nazywać krzywkami.

Zabezpieczenia tego samego typu bez kapturów (ochrona ramion i gardła) są raczej klasyfikowane jako wąwozy .

Przykłady „zakapturzonych” camailów zintegrowanych z uprzężą

Pieczęć Guy de Lavala w 1095 r . Nosi "kolczugę" z brązowego "półksiężyca" ze zintegrowanym kamilem	Przeciw pieczęci Ludwika VII Młodszego w 1041 r . Nosi kolczugę ze zintegrowanym kamilem	Pieczęć Ryszarda Lwie Serce w 1195 roku . Nosi kolczugę ze zintegrowanym kamilem	Statue of St. Maurice , Katedra w Magdeburgu (Niemcy), pośrodku XIII th  wieku .

Ewolucja historyczna

Pierwotnie camail był jednoczęściową ochroną głowy z ochroną ciała. Został wykonany w taki sam sposób jak osłona ciała i dlatego został wykonany z płaskiej siatki na podkładzie tekstylnym (broigne). Wydaje się jednak, że od początku tego typu obrony wyjątkowo korzystano z niezależnego camaila. Jednak ten problem wydaje się być rzadki w tej formie, być może ze względu na koszt i brak elastyczności. Kamail jest noszony na wyściełanej czapce, a hełm bezpośrednio na niej. Sznurowadła mogą zamknąć zapięcie i przymocować je do kasku.

W XII th  wieku , przywróceniem i rozwoju kolczugi, w postaci pierścienia siatki, dzięki czemu jest bardziej wygodne i komfortowe długie i sztywne pióra. Proporcja krzywek niezależnych od obrony ciała wzrasta, pozwalając wojownikowi na bardzo elastyczną krzywkę, jednocześnie chroniąc jego klatkę piersiową przez mocniejsze włosie. Widzimy również wygląd siateczkowych coeffettes, rodzaj uproszczonej jeżynki chroniącej tylko głowę, ale odsłaniającej szyję i ramiona. Kufry są zwykle przedłużane przez dwie zawieszki z siatki, które służą jako pasek pod brodą i chronią szyję. Na niektórych kamizelkach pojawia się kawałek siateczkowej tkaniny, który można złożyć i zasznurować z przodu twarzy. Ta obrona pozwalająca przejść wiatrowi (oddech, oddychanie w obecnym francuskim), nazywa się ventail . Ten rozrzedza ventail XIII e  wieku , złożone przez ventail utworzona przez płytkę z przegubowego słuchawek.

Kamail, chociaż zawsze noszony na wyściełanej czapce, może być podszyty materiałem, aby żelazko nie drapało szyi noszącego.

Wczesnym XII -tego  wieku , to nosi cylindryczny-gotycki hełm lub cylindryczne, do oczu i zazwyczaj ma nosa. W tym stuleciu ewoluuje poprzez poprawę stanu nosa, który w niektórych przypadkach staje się całkowitą ochroną twarzy, przekłutą jedynie otworem umożliwiającym widzenie i oddychanie.

Od końca XII th  century wcześnie XIV th  century , zjawisko rośnie, hełm spada coraz niżej po bokach i od tyłu, aż całkowicie otaczać głowę, aby stać się ster .

Na początku XIV th  century pojawi się hełm z panelu przednim mogą być otwarte, dzięki czemu wojownik nosić hełm bez zadławienia.

Chociaż bardzo ochronny, kask jest trudny w noszeniu: zakłóca wzrok, oddychanie i ruchy głowy, po kilku minutach przekształca się w piekarnik. Jest ciężki i przez to męczący dla mięśni szyi i ramion. Jakby tego było mało, jest drogie. Dlatego stopniowo znika, na rzecz bardziej praktycznej ochrony, gondola , która jest lżejsza i tańsza.

Mocowanie camaila na gondoli

A) Zdemontowany
A1 - Shell

• Możliwa szczegółowość różnych rodzajów vervelli.
  • Nit starego typu zakończony guzikiem
  • Nit zwykły nawiercony
  • Wariant pierścieni lub „tuneli” z blachy przynitowanych do kołpaka.
• Można założyć wkładkę
  • Nit: najczęściej
  • Sznurowanie: archaiczne

A2 - łącznik służący do mocowania krzywki do kołpaka.
A3 - Wspornik krzywki. Jest to pasek ze skóry lub tkaniny, przebity w celu przejścia vervelles.
A4 - Coif
A5 - Podszewka. Pochodząca z wyściełanych miseczek noszonych pod hełmem, wyściółka gondoli mogła zachować swój kształt (jak na przykładzie) lub mieć regulowany otwór u góry, aby lepiej dopasować go do użytkownika. Ogólnie rzecz biorąc, podszewki były zamknięte na brodzie (kaptur zamiast maski) i kontynuowane niżej niż głowa, aby również podwoić krzywiznę.

B) Pół zmontowany
B1 - łuska z nitowaną okładziną
B2 - Czepiec zamontowany na wsporniku.

• Fragment szwu camaila na podporze.

B3 - łącznik służący do mocowania krzywki do muszli

C) Gondola zamontowana.
Wspornik camail został umieszczony na vervelles. Krawat został przeciągnięty przez vervelles, a następnie zawiązany na każdym końcu. W przypadku vervelles zakończonych guzikiem nie było krawata, ale otwory w uchwycie były dziurkami na guziki.

 

Dlatego camail musi dostosować się do nowych kasków.

Nadal stosowany jest „tradycyjny” krzywkowy łącznik pierścieniowy. Wydaje się, że zintegrowane Pióra w kolczugi i haubergeron będzie rozrzedzone w drugiej części XIII -go  wieku , stając się wyjątek pod koniec tego stulecia. W tym samym czasie wentylator przylegający do krzywki również staje się rzadki, jednak nie znika.

Od końca XIII XX  wieku , hełm ochronny i jest wystarczająco ciężki, tak, że użytkownik znacznie zwiększa grubość wyściełanej pod spodem. Dlatego krzywka potrzebuje kilku centymetrów wysokości, aby zostawić miejsce na tę modyfikację.

Na niektórych obrazach widoczne jest zniknięcie oczek na szczycie czaszki. Fakt ten można wyjaśnić dwoma wyjaśnieniami. Albo czapka, albo turban zamocowany na camailu, albo wręcz usunięcie tej części. W obu przypadkach powinno to ułatwić konserwację hełmu (bezpośrednio umieszczonego na camailu), aw drugim przypadku pozwoliło na uzyskanie nie bez znaczenia na wadze. Czapka przez swoją grubość stanowi znaczną ochronę (patrz żakiet , przeszywanica ) i pozwala na taką redukcję.

Inne krzywki ewoluowały, wzmacniając górną część. Czaszka nie wymagająca elastycznej obrony, ta część była na niektórych krzywkach wzmocniona płytami. Od początku XIII -tego  wieku, to albo płaska były lekki zestaw słuchawkowy wpływając na kształt kapelusza. Ten lekki hełm, czyli mózgi, szybko uniezależnił się od reszty camaila, z którym był połączony jedynie sznurowaniem przechodzącym przez otwory wywiercone w hełmie, a następnie sznurowaniem za pomocą systemu vervelles  (in) . Wydaje się, że te mózgi zastąpiły hełmy cylindrycznego typu ostrołukowego lub cylindrycznego hełmami „lekkimi” niezależnie od hełmów „ciężkich”, którymi były hełmy. Camaile z mózgami były również używane z wielkim hełmem, chociaż taki system był paraliżująco ciężki. Z camailem lub bez, mózgi ewoluowały, aby wytwarzać hełmy lżejsze niż hełmy, baccinet, berruyer, barbute, odtwarzając ewolucję, która przekształciła cylindryczne ostrołukowe i cylindryczne hełmy w „duży” hełm.

Wydaje się, że w drugiej części XIV th  wieku , gdy Pióra „tradycyjnych” i ich pochodne, Coëffet będzie skąpe, zanim w końcu wyszło z użycia w XV th  wieku .

Wydaje się też, że w tym samym czasie pojawiły się rodzaje kapturów ze ściegiem pierścieniowym. Te nowe zabezpieczenia były tylko „tradycyjną” kamizelką bez części chroniącej głowę, a czasem bez części chroniącej szyję. Ten rodzaj obrony nazywa się po angielsku Mail Cape , ale jego pseudonim to Bishop's Mantle (angielska nazwa kościelnych hackles ). W języku francuskim taki element zbroi jest często nazywany gorgière. miejsce św. Louis Art Museum podaje dobry przykład (na końcu strony).

W tych samych okresach przekształceniu ulegają również krzywki „hełmów”. Skracają się do tego stopnia, że ​​chronią tylko szyję, potem stały się jeszcze mniejsze i chronią jedynie połączenie hełmu z płytami chroniącymi szyję. Nazwy tych kłów stają się, tak jak w przypadku „klasycznych” camailów , Gorgière (gorgerette, gorgeray, gorgerey, gourgerit itp.) Przez analogię do części garderoby damskiej o tej samej nazwie. Gorgières „kask” ostatecznie zniknąć w końcu XV -tego  wieku , wczesne XVI th  wieku . W tamtym czasie niepotrzebne były ułożenie płyt chroniących szyję.

Poza Europą

Coif to termin odnoszący się do części świata (Europa Zachodnia) i czasie (postu X th  wieku zliczając off). Teoretycznie odpowiedniki z innych regionów lub z innych epok nie powinny być tak oznaczane.

W rzeczywistości zróżnicowanie jest znacznie bardziej zniuansowane. Na przykład kły głowy używane od Syrii do bram Rosji są zwykle nazywane camailami. Jednak ta sama obrona głowy, przyjęta przez husarii wszczepiona przez cara w górach Kaukazu, nazywana jest hełmem kolczugowym. Wydaje się, że to właśnie ta nazwa została użyta w regulacyjnym modelu husarii konwoju (ochroniarza cara).

Chociaż termin „camail” jest teoretycznie błędny, często jest używany jako termin ogólny. Dzięki temu możliwe jest szybkie wyznaczenie figur obronnych, bez użycia języka mało znanego w Europie i bez stosowania długich peryfraz.

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Osłona na szyję

Linki zewnętrzne

• Zdjęcia zbroi Karola V (1368-1442) z dobrą widocznością na miednicy jelenia - Katedra w Chartres - stanowisko Europeana, widok z przodu , widok z boku .

Bibliografia