Celimare ukochany
Célimare ukochany jest komedia-wodewil w trzech aktach Eugene Labiche i Alfred Delacour , reprezentowany na 1 st czas w Paryżu w Théâtre du Palais-Royal27 lutego 1863.
Wydania Dentu .
streszczenie
Célimare ma 47 lat i zamierza poślubić Emmę, młodą dziewczynę, która ma 18 lat. Jednak ta różnica wieku go nie martwi. Specjalizował się w podboju zamężnych kobiet, bo zauważył, że „jest schludnie i szczerze, tak trudno dziś mieć na kochankę całkowicie uczciwą kobietę”. Widział dodatkową korzyść: „Jeśli chodzi o koszt… bukiety… kilka torebek cukierków… zupełnie nic!” ”. Oczywiście uznał, że mąż zawsze jest uciążliwy, ale do tego przyznał też, że miał metodę: „ja, zawsze opiekowałem się mężem… to mój system”.
Tak, ale oto on, tak dobrze opiekował się mężami, że po ślubie cierpiał na przedwczesną obecność dwóch z nich, Vernouilleta i Bocardona. Jeden narzeka na nagłe opuszczenie i staje się zazdrosny, drugi narzuca się w nowym domu.
Célimare naiwnie pomyślał, że łatwo się go pozbyć: „Te połączenia nie mają korzeni… [...] jest cięte jak nożem”. Odkryje, że jest to o wiele trudniejsze, niż myślał, a co nie pomaga, rzeczywistość relacji, jakie miał z ich żonami, ujawnia się z czasem („To się rozprzestrzenia! ... opublikuj! ”). W końcu Emma zadaje ultimatum: „Jeśli zostaną… Odejdę!… Oni lub ja… wybierz!…”.
Célimare w końcu znajdzie odpowiedź, którą podsumuje w formie przysłowia w ostatniej scenie.
Niektóre repliki
- Pitois à Célimare (Akt I scena III):
- „Ale to wszystko nie przyniosło mu szczęścia”
- " On jest martwy ? "
- „Został komornikiem”
- Przyszły teść Celimare (Akt I scena V):
- "Nie ukrywam przed tobą, że na pierwszy rzut oka wcale mi się nie podobałaś. "
- „Ach! "
- „Do mojej żony…”
- "Więc co sprawiło, że zdecydowałeś?" "
- "To prawnik ... kiedy nam powiedział, że masz czterdzieści tysięcy franków rocznie." "
[…]
- "Na szczęście twoja córka nie podziela twojej opinii ..."
- "To prawda ... on cię wystarczająco lubi ... Nie rozumiem tego ..."
- Célimare przedstawia Vernouillet Bocardonowi i odwrotnie (Akt I scena X):
- "M. Vernouillet ... mój najlepszy przyjaciel ... M. Bocardon ... mój najlepszy przyjaciel ..."
- Vernouillet do Célimare (Akt II scena VIII):
- "Nie ... Nie będę walczył." Pojedynek to barbarzyńskie uprzedzenie ... ale będę czekał na ciebie wieczorem na rogu twojej ulicy z pistoletami ... "
- Przykład absurdalnego humoru z Labiche (Akt II scena X):
Célimare: "" Umrzeć tak młodo "Płakałem, (dochodząc do siebie) powiedziałem sobie, ponieważ na dnie wody nie możesz płakać ..."
Colombot, naiwnie: „To prawda! "
- Célimare wyjaśnia swoje rzekome uratowanie (Akt II scena X):
- "Rozrywa sieć [...] paznokciami ... zębami ... w takich chwilach bierzemy to, co znajdziemy. "
- Célimare chwali Vernouillet (Akt II scena X):
- „On?… Pozostawał pod wodą dwadzieścia dwie minuty, bez jedzenia i picia”. "
- "Vernouillet nie lubi, gdy ludzie o tym mówią ... skromny jak wszyscy nurkowie." "
- Vernouillet oferujący zdjęcie z autografem (Akt II, scena XI):
- "Oto kilka wersetów ... Zrobiłem tylko jedną ... Czekam na drugą." "
-
Przesłuchanie M me Colombota (Akt III scena I)
- "Czy możesz jeść złote rybki?" "
- "Dlaczego nie? ... jemy dużo raków ..."
- Célimare, któremu właśnie rozmawialiśmy o nieśmiałości M me Bocardona (Akt III scena VII):
- "Ona, nieśmiała? ... jak strzelec!" "
- Célimare próbuje wyjaśnić swoje nagłe odejście (Akt III scena XI):
- "Zaproponowano mi wspaniały interes ... chodzi o robienie cynku z ziemią wrzosową ... to tajemnica ... nie rozmawiaj o tym!" "
Dystrybucja
| Aktorzy i aktorki, które stworzyły role
|
| Postać
|
Aktor lub aktorka
|
|---|
| Paul Celimare
|
Geoffroy
|
| Vernouillet
|
Dziedzic
|
| Bocardon
|
Hyacinthe
|
| Colombot
|
Panie Mercier
|
| Pitois
|
Lassouche
|
|
M me Colombot
|
M me Delille
|
| Emma, jej córka
|
M Miss Deschamps
|
| Adeline, pokojówka
|
M lle Danjou
|
Adaptacje telewizyjne
Link zewnętrzny