Federalne Biuro Planowania

Federalne Biuro Planowania
Sytuacja
Region	Belgia
kreacja	14 października 1959
Dawna nazwa	Biuro Programów Gospodarczych
Zmiana imienia	15 lipca 1970
Rodzaj	Organizacja pożytku publicznego
Siedzenie	Rue Belliard, 14-18 1040 Bruksela
Informacje kontaktowe	50 ° 50 ′ 33 ″ N, 4° 22 ′ 09 ″ E
Język	niemiecki francuski holenderski
Organizacja
Komisarz	Philippe Donnay
Asystent kuratora	Saskia Weemaes
Stronie internetowej	plan.be
Geolokalizacja na mapie: Bruksela Federalne Biuro Planowania Geolokalizacja na mapie: Belgia Federalne Biuro Planowania

Federalne Biuro Planowania (BFP) jest niezależny belgijski organ interesu publicznego. Prowadzi badania i prognozy dotyczące zagadnień polityki gospodarczej, społecznej i środowiskowej oraz ich integracji w perspektywie zrównoważonego rozwoju .

Obecnie komisarzem ds. planowania jest Philippe Donnay, któremu pomaga Saskia Weemaes, zastępca komisarza ds. planowania.

Historia

Choć Biuro Planowania pojawiło się z nazwy dopiero w 1971 roku, wywodzi się bezpośrednio z Biura Programowania Gospodarczego, które należy zatem uznać za jego poprzednika. Urząd ten, utworzony dekretem królewskim z 1959 r., ma na celu umożliwienie określenia ogólnych celów polityki gospodarczej, np. w zakresie inwestycji, zatrudnienia, cen i płac . Odpowiada za badanie ogólnych celów polityki gospodarczej rządu oraz proponowanie Ministerialnej Komisji Koordynacji Gospodarczej programu rozwoju gospodarczego obejmującego plan inwestycyjny i prognozy gospodarcze.

Następujące po nim Biuro Planowania wywodzi się z ustawy ramowej z 21 lipca 1970 r. Ustawa ta w swoich pierwszych artykułach przewiduje planowanie w celu zapewnienia w ramach polityki gospodarczej, globalnej i krajowej. na całym terytorium iw każdym z regionów zrównoważoną maksymalną ekspansję gospodarczą i, w tym kontekście, stałą poprawę w zakresie miejsc pracy, dochodów z pracy, siły nabywczej, mieszkalnictwa, infrastruktury i wyposażenia . Planowanie to obejmuje sektor publiczny, firmy prywatne, w tym firmy finansowe i obejmuje zarówno aspekty krajowe, regionalne, jak i sektorowe . To przekłada się na pięć - letniego planu gospodarczego - roczna korekta pozostaje możliwe. Art. 6 tej ustawy ustanawia instytucję: powołany zostaje organ interesu publicznego zwany Biurem Planowania, odpowiedzialny za opracowanie Planu poprzez integrację planów sektorowych i regionalnych oraz zapewnienie jego wykonania na wszystkich szczeblach .

Dekret Królewski z dnia 24 maja 1971 r. wprowadza w życie ustawę oraz określa strukturę i funkcjonowanie nowego Biura Planowania. Dekret określa formę, zadania i strukturę instytucji. Artykuły 13 i 14 przewidują przeniesienie personelu z Biura Programowania Gospodarczego i uchylają dekret królewski z dnia 14 października 1959 r., który stanowi to ostatnie.

W 1994 roku - w ramach nowej sytuacji politycznej w kraju (czwarta reforma państwa belgijskiego) - Biuro Planowania zostało zrewidowane pod względem przedmiotu, struktury i nazwy i stało się Federalnym Biurem Planowania. Te modyfikacje są częścią ustawy uniwersalnej i znajdują się w Tytule VIII – zatytułowanym Reforma aparatu statystycznego i prognostycznego rządu federalnego – tekstu legislacyjnego.

Wciąż ugruntowana jako organizacja interesu publicznego, praca Biura przesuwa się od planowania do analizy i projekcji:

• Federalne Biuro Planowania jest odpowiedzialne za analizę i prognozowanie rozwoju społeczno-gospodarczego, czynników, które determinują ten rozwój oraz za ocenę konsekwencji wyborów w zakresie polityki gospodarczej i społecznej w celu poprawy racjonalności, wydajności i przejrzystości.
• Federalne Biuro Planowania przeprowadza również średnio- i długoterminowe analizy strukturalne, głównie w dziedzinie gospodarczej, społecznej i środowiskowej. […]
• Na wniosek Izb Ustawodawczych, Naczelnej Rady Gospodarczej lub Krajowej Rady Pracy może przeprowadzić każdą inną formę oceny polityki gospodarczej, społecznej i ekologicznej przyjętej przez władze federalne.

Zarówno kadra, jak i majątek Biura Planowania przechodzą do Federalnego Biura Planowania, które również wstępuje w prawa i obowiązki państwa, związane z funkcjonowaniem Biura Planowania utworzonego ustawą z 15 lipca 1970 r. (…) . Na poziomie struktury znika Kierunek Regionalny.

Od 1994 r. większość zmian, jakie zaszły w Federalnym Biurze Planowania, dotyczy uzupełnienia i doprecyzowania przydzielonych mu zadań.

Rola

Misje i działania

Większość prac wykonywanych przez BFP jest określona przepisami prawa. Inne podążają za wnioskami rządu, partnerów społecznych i parlamentu. BFP może również podejmować projekty z własnej inicjatywy lub w ramach umów badawczych zawartych z podmiotami trzecimi.

Działalność BFP skupia się wokół czterech osi:

1. Prognozy i prognozy
   • Krótkoterminowe prognozy gospodarcze wykorzystywane przez rząd federalny do opracowywania budżetu;
   • Pięcioletnia perspektywa belgijskiej gospodarki w jej międzynarodowym otoczeniu. Perspektywy te analizują w szczególności przyszłość głównych sektorów działalności, zatrudnienia i finansów publicznych;
   • Długoterminowe badania prospektywne opisujące ewolucję demograficzną naszego społeczeństwa i oceniające finansowe konsekwencje starzenia się społeczeństwa;
   • Prognozy zużycia i produkcji energii, ale także emisji gazów cieplarnianych.
   • Perspektywy ewolucji transportu.
2. Oceny
   • Oceny skutków gospodarczych i społecznych polityk, takich jak obniżone składki na ubezpieczenie społeczne, wstrząsy, takie jak rosnące ceny ropy naftowej lub tendencje makroekonomiczne lub strukturalne, takie jak przyspieszenie postępu technicznego; .
   • Regularne i zintegrowane oceny zagadnień i polityk zrównoważonego rozwoju.
3. Badania
   • Badania w dziedzinie ochrony socjalnej (emerytura, opieka zdrowotna, opieka długoterminowa), badania i rozwój, regulacja i globalizacja itp. ;
   • Narzędzia wspomagania decyzji wspierające federalną politykę mobilności i transportu;
   • Badania na innowacyjne tematy we współpracy z belgijskimi i zagranicznymi instytucjami badawczymi, a także wkład w prace organizacji międzynarodowych, w szczególności Komisji Europejskiej, OECD i MFW.
4. Statystyka i modelowanie ekonomiczne
   • Rozwój modeli ekonomicznych: NIME, NEMESIS, MODTRIM, MALTAŃSKI, HERMREG, HERMES, LABMOD, MIDAS, PRIMES, PROMETHEUS, PLANET.
   • Wskaźniki ekonomiczne, społeczne i środowiskowe oraz opisy statystyczne belgijskiej gospodarki, takie jak międzysektorowe tabele wymiany i rachunki środowiskowe lub rachunki sektora transportu;

Kierunki studiów

FPB opracowuje prognozy i dokonuje oceny polityk realizowanych lub przewidywanych w następujących obszarach:

• Prognozy, projekcje i analizy makroekonomiczne
• Gospodarka regionalna
• Gospodarka międzynarodowa
• Rynek pracy
• Finanse publiczne
• Ochrona socjalna i starzenie się
• Populacja
• Energia, transport i mobilność
• Długoterminowa produktywność i wzrost
• Regulacja i globalizacja
• Analiza sektorowa i międzysektorowa
• Zrównoważony rozwój

Publikacje

Wszystkie badania BFP są publikowane, publicznie prezentowane i szeroko rozpowszechniane. Wszystkie publikacje BFP są dostępne na jego stronie internetowej: www.plan.be . Publikacje cykliczne, które spełniają główne misje prawne FPB, to:

• Budżet ekonomiczny (Narodowy Instytut Rachunków [ICN]);
• Perspektywa średnioterminowa (BFP);
• Perspektywy średnioterminowe przygotowujące do rządowego programu stabilności (GFP);
• Raport o Starzeniu się (Komitet Badawczy ds. Starzenia [CEV]);
• Krajowy Program Reform (rządy);
• Studia perspektywiczne dotyczące gazu i energii elektrycznej (SPF Economy, PME, Classes Moyennes et Énergie - BFP);
• Plan rozwoju sieci przesyłowej energii elektrycznej (zarządca sieci, FPS Gospodarka,

PME, klasa średnia i energia - BFP);

• Tabele wejścia-wyjścia (ICN);
• rachunki środowiskowe (BFP);
• Raport Zrównoważonego Rozwoju (BFP);
• Wskaźniki transportu, rachunki satelitarne transportu i symulacje transportu (BFP);
• Perspektywy populacji (BFP – Generalna Dyrekcja Statystyki i Informacji Gospodarczej [DGSIE]);
• Tablice życia (BFP).

Organizacje i komisje wskazane w nawiasach to te, które przyjmują ostateczną odpowiedzialność za produkt.

Lista komisarzy Federalnego Biura Planowania od czasu jego powstania

• 1959-1966: Albert Kervyn de Lettenhove
• 1966-1969: Claude Josz
• 1969-1991: Robert Maldague
• 1992-2014: Henri Bogaert
• 2014-: Philippe Donnay

Podstawy prawne

• Ustawa z dnia 21 grudnia 1994 r. o przepisach socjalnych i różnych .
• Ustawa z dnia 5 maja 1997 r. o koordynacji polityki zrównoważonego rozwoju, znowelizowana ustawą z dnia 30 lipca 2010 r .
• Ustawa z dnia 29 kwietnia 1999 r. o organizacji rynku energii elektrycznej oraz ustawa z dnia 29 kwietnia 1999 r. o organizacji rynku gazu i statusu podatkowego wytwórców energii elektrycznej .
• Ustawa z dnia 5 września 2001 r. gwarantująca ciągłą redukcję długu publicznego i utworzenie funduszu starzeniowego .
• Ustawa z dnia 28 kwietnia 2003 r. o emeryturach uzupełniających i ich systemie podatkowym oraz niektórych dodatkowych świadczeniach z ubezpieczenia społecznego .
• Ustawa programowa z dnia 17 czerwca 2009 r. zmieniona art. 2 ustawy programowej z dnia 23 grudnia 2009 r .

Bibliografia

1. „  Federalne Biuro Planowania – Instytucja – Prezentacja  ” , na stronie www.plan.be (dostęp 29 maja 2020 r. )
2. Nicolas Surdiacourt, Federalne Biuro Planowania: Akta do badań , Archiwa Państwowe,2019, 36  pkt. ( przeczytaj online )
3. Instytucja powołana dekretem królewskim z dnia 14 października 1959 r. ustanawiająca Biuro Programowania Gospodarczego , Monitor Belgijski, 20.10.1959, s. 7508.

Link zewnętrzny

• (nl) + (fr) + (en) Oficjalna strona
• Archiwa Państwowe