Pszenica jara jest kategorią pszenicy powszechnie stosowane w Rosji , Ukrainie , Kanadzie i na północy Stanów Zjednoczonych .
Pszenica jara jest wysiewana wiosną i sygnalizuje krajom ostrzejsze zimy. Główną różnicą w stosunku do pszenicy ozimej jest to, że pszenica jara jest dość trudna do wytrzymania w niskich temperaturach. Pszenica jara nie potrzebuje wernalizacji , niewiele lub brak krzewienia . To dzięki niemu zachodnia Syberia i Kanada stały się dużymi producentami.
Klasyfikacja jako pszenica ozima lub pszenica jara jest powszechna i tradycyjnie odnosi się do okresu, w którym roślina jest uprawiana na półkuli północnej . W regionach o łagodnych zimach, takich jak Azja Południowa (Indie, Pakistan, Nepal, Bangladesz), Afryka Północna, Bliski Wschód i na niższych szerokościach geograficznych (np. Sonora w Meksyku ), wysiewa się również pszenicę wiosenną (niewymagającą okresu wernalizacji ) jesienią (listopad / grudzień), a następnego roku zbierane późną wiosną (kwiecień - maj). Ta „pszenica jara”, wysiewana jesienią i rosnąca przez całą zimę, jest czasami błędnie nazywana „pszenicą ozimą”. Różni się od prawdziwej pszenicy jarej z Rosji, Ukrainy, Kanady i północnych Stanów Zjednoczonych.
Pszenica jara jest obecnie jedną z głównych upraw w Kanadzie, o powierzchni ponad 9 milionów hektarów. W Kanadzie uprawia się ponad 175 odmian pszenicy jarej podzielonych na 12 klas. Większość produkcji kanadyjskiej pochodzi z Alberty, Saskatchewan i Manitoby.
W XIX th century, skandynawskie emigranci rosyjscy i ukraińscy obwód Wielkich Jezior , zwłaszcza w Kanadzie ( Manitoba , Saskatchewan i Alberta ), ale także w stanie Minnesota i Północna Dakota , starają się rozwijać pszenica jara, bardziej odporne na ostre zimy . Importują je z Ukrainy i Rosji . Do 1812 roku około dwudziestu Szkotów pod wodzą Thomasa Douglasa (5.hrabiego Selkirk) zasiało 160 000 mil kwadratowych pszenicy ozimej Hudson's Bay Company u zbiegu rzek Red i Assiniboine, ale nie udało się. Dave Fife zaczął uprawiać „Red Fife”, pierwszą odmianę pieczywa, w Peterborough w Ontario w 1842 roku . Szybko została zastąpiona przez rosyjską pszenicę „Ładoga”, która dojrzewała od ośmiu do dziesięciu dni wcześniej, chroniona przed wczesnymi przymrozkami.
Pierwszy kontrakt futures na twardą czerwoną pszenicę jarą został uruchomiony z wielkim sukcesem w 1883 r. Na giełdzie Minneapolis Grain Exchange założonej w 1881 r. W Minneapolis , w którym miasto po raz pierwszy wyprzedziło St. Louis w stanie Missouri pod względem tonażu produkowanej mąki.