Bernard Gèze

Bernard Gèze Funkcjonować

Prezes Towarzystwa Geologicznego Francji

Biografia

Narodziny	24 marca 1913 Tuluza
Śmierć	8 grudnia 1996 Paryż
Narodowość	Francuski
Zajęcia	speleolog , inżynier

Inne informacje

Członkiem	Francuska Akademia Rolnicza
Nagrody

Bernard Gèze jest geologiem , hydrogeologiem, wulkanologiem i jaskiniowcem francuskim , urodzonym24 marca 1913w Tuluzie i zmarł dnia8 grudnia 1996w Paryżu .

Biografia

W 1931 roku Bernard Gèze wstąpił do Institut national agronomique de Paris, a trzy lata później uzyskał dyplom inżyniera rolnictwa. Przygotowawczy do profesora Camille'a Arambourga, a następnie, w 1936 roku, do swojego następcy profesora Pierre'a Lamare'a, przygotował także licencjat z nauk przyrodniczych na Sorbonie . W 1937 roku uzyskał dyplom ukończenia studiów wyższych zatytułowany hydrogeologicznych i morfologiczne badanie granicy południowo-zachodniej części Masywu Centralnego .

Na początku wojny służył jako oficer geologiczny w Korpusie Armii Nancy.

Asystent profesora Paula Fallota w Collège de France w 1942 r., przygotował pracę magisterską na temat Czarnej Góry, którą obronił w 1949 r. Wykładowca, następnie profesor geologii w Narodowej Szkole Rolnictwa w Montpellier do 1952 r., W końcu zastąpił profesora Lamare w 1954 r. w Instytucie Rolnictwa, gdzie przebywał do przejścia na emeryturę w 1982 roku.

W 1954 został prezesem Towarzystwa Geologicznego Francji . Był członkiem korespondentem, a następnie członkiem rzeczywistym Francuskiej Akademii Rolniczej .

Praca w jaskiniach

Bernard Gèze jest wynalazcą speleologii naukowej we Francji, od lat czterdziestych interesował się krasem i hydrogeologią.

18 marca 1930, był jednym z założycieli Spéléo-club de France, który dzięki niemu stał się Société Spéléologique de France le1 st marzec +1.936. W 1936 był także jednym z założycieli paryskiego klubu Spéléo . W 1945 roku zdecydował się z Louisem FAGE, znaleziono René Jeannel , Félix Trombe , Albert Vandel , etc. komisja jaskiniowa w ramach CNRS, której przewodniczył w latach 1965-1976. W tym samym okresie Biuro Badań Geologicznych i Geofizycznych (BRGG, później BRGM) powierzyło Gèze zadanie sporządzenia katalogu naturalnych jam. Jest on również częścią hydrologii sekcji z Komitetu Narodowego francuskiego Geodezji i Geofizyki . Zostaje dyrektorem podziemnego laboratorium Moulis .

Jest przy pomocy tych organizacji i wsparciu tych wielkich nazwisk, które Bernard GEZE założony w 1946 roku Annales de spéléologie , co stanowi 3 rd serię Spelunca , pod podwójnym etykiecie SSF i CAF.

W 1953 roku był sekretarzem generalnym 1 st Międzynarodowego Speleologicznego kongresie w Paryżu i jest założycielem w 1963 roku z Francuskiej Federacji Speleologii aw 1965 roku w Postojna ( Słowenia ), przy czym Międzynarodowa Unia Speleologii , że „udało mu aż do roku 1973, kiedy został honorowym prezydentem.

Brał udział w słynnych podziemnych eksploracjach: Henne Morte (1946), Rognès vent (1948), Penne Blanque (1955), Padirac (1952) itp. Pokój w Aven d'Orgnac nosi jego imię.

Nagrody

1961: Kawaler Legii Honorowej
Kawaler Orderu Palm Akademickich
Oficer Orderu Zasługi Rolniczej
Oficer Orderu Zasługi Sportowej
1963: honorowy członek Francuskiej Federacji Speleologii
1977: Honorowy Prezydent Międzynarodowej Unii Speleologii
1988: Wielki Medal Klubu Cévenol

Publikacje

(1937) - „Badanie hydrogeologiczne i morfologiczne południowo-zachodniej granicy Masywu Centralnego”, Ann. Inst. nat. tom agronomiczny XXIX, Paryż, 80 s.
(1939) - "Wpływ tektoniki na miejscu źródeł vauclusian" Proceedings of the 1 st Mazamet jaskiń Kongres Narodowy
(1943) - „Geografia fizyczna i geologia Kamerunu Zachodniego”, Mém. Mus. nat. Hist. nat. tom 17, 172 s.
(1947) - „Paleosols i gleby z powodu obecnej ewolucji”, Ann. Szkoła nat. Rolnictwo Montpellier tom XXVII fascicle IV, Montpellier, 25 str.
(1948) - "Podziemne zdobycie Thoré (strona atlantycka) przez Jaurów (strona śródziemnomorska)", Ann. Speleologia tom III zeszyt 4, s. 233-242
(1949) - „Metoda badania strefy pedogenetycznej przez paleopedologię”, CR Acad. Nauka. , Paryż, tom 228, s. 333-334
(1949) - „Badania geologiczne Montagne Noire i południowych Sewennów”, Mém. Soc. geol. France, n O 62, 215 str.
(1952) - „W kierunku spuszczania zwierciadeł wód Czarnej Góry”, Bull. Soc. geol. Francja , (6) t. II, s. 491-534
(1953) - „Przemówienie prezydenckie: Geneza przepaści”, I Międzynarodowy Kongres Speleologii, tom II – Komunikacja; Sekcja I - Hydrogeologia i morfologia krasu , Paryż, s. 11-24
(1953) - „Wulkany zachodniego Kamerunu”, Bull. Wulkanol. (II) tom XIII, Neapol, s. 63-92
(1955) - „Wulkanizm Causses i Bas-Languedoc (Francja)”, Bull. Wulkanol. (II) tom XVII, Neapol, s. 73-89
(1959) - „Wulkany Tibesti (Sahara Czadu)”, Bull. Wulkanol. (II) tom XXII, Neapol, s. 135-172
(1960-63) - "Charakterystyka strukturalna Arc de Nice (Alpy Nadmorskie)", Book mem. Paul Fallot, Raport specjalny, tom II, Towarzystwo Geologiczne Francji, Paryż, s. 289-300
(1965) - Speleologia naukowa , Éditions du Seuil, Paryż
(1974) - "Gest" Roberta de Joly, badacza otchłani , Chez Pierre Fanlac, Périgueux
(1976) - „Wschodnia Akwitania”, Regionalne przewodniki geologiczne , wyd. Masson, Paryż
(1979) - „Śródziemnomorska Langwedocja”, Regionalne przewodniki geologiczne , wyd. Masson, Paryż
(1985) - „Geneza i ewolucja francuskiej geospeleology” , pracach Komitetu francuskiego dla historii geologii , 2 nd głośności seria III, Paryż
(1986) - „Geologia w powieści Juliusza Verne'a” , Prace komisji francuskiego historii geologii , 2 nd serii, tom IV, n o 9, Paryż, s. 71-79
(1991) - „Prezydenci zadrapanie” , Prace komisji francuskiego historii geologia 3 rd serii, tom V, n o 11, Paryż, s. 99-115
(1994):
- - "Analiza książki" Sto lat "" francuski speleologii , Spelunca-Mémoire , n o 17, Lyon i Dzieła francuskiego komitetu historii geologia 3 rd serii, Tome VIII n o 10, Paryż, s. 117
- - „Pęd ku fosforanu w jaskiniach południowej Francji” , dzieło francuskiego komitetu historii geologia 3 rd serii, tom VIII, n o 5, Paryżu, p. 41-54
(1997) - „Gorączka fosforanowa w jaskiniach południowej Francji”, Od geologii do jej historii , Komitet do spraw prac historyczno-naukowych, Paryż, rozdział des Sciences, tom. 13, s. 207-216 (pośmiertnie)

Bibliografia

(FR) Chaberta, C. (1997) - „Obituaire Bernard GEZE (1913 - 1996)” anar Bull n O 2 [PDF] , National Association of poprzednich urzędnicy FFS, Lyon, str. 1
(fr) Durand-Delga, M. (1997) - „Przez Bernard GEZE (1913/96): aspekty paryskiego geologii w środku 20 th century” , Dzieła Francuskiego Komitetu Historii Geologii , 3 rd objętości Seria XI, Paryż
(fr) „ Bernard GÈZE (24 marca 2013 r., Tuluza / 8 grudnia 1996 r.) ” , na stronie internetowej CLPA ,24 marca 2014 r.
(fr) „ Bernard Gèze, geolog, hydrogeolog (Toulouse 1913 – Paris 1996) ” , na stronie Przyjaciół Nauk Przyrodniczych ,12 stycznia 2014

Uwagi i referencje

(fr) „ Historia Stacji Ekologii Eksperymentalnej CNRS w Moulis ” , na stronie internetowej CNRS (konsultacja 2 maja 2014 r. )
" Co to jest UIS? » , Na UIS (dostęp 27 listopada 2020 )
„ Mowa na dostawę Legii Honorowej dla pana Bernarda GEZE w 1961 roku w Instytucie Agronomic ” na http://www.calames.abes.fr (obejrzano 1 st maja 2020 )
„ Dawni członkowie ” na UIS (dostęp 28 listopada 2020 r. )

Zobacz również

Powiązane artykuły

Francuska Federacja Jaskiń

Linki zewnętrzne

Ewidencja organów :
Zasoby badawcze :
- Nauczona Francja
- Perseusz

(fr) „ Bernard GÈZE (24 marca 1913, Tuluza / 8 grudnia 1996) ” , na stronie Club loisirs et plein air (CLPA), sekcja speleologii, w Montpellier (konsultacja 24 marca 2014 )