Bitwa pod Pikardią (sierpień 1918)

Trzecia bitwa o Pikardię

Ogólne informacje
Przestarzały od 8 sierpnia do godz14 września 1918
Lokalizacja Pikardia
Wynik Ofensywne zwycięstwo aliantów
Wojujący
 Francja Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Australia
 
Cesarstwo Niemieckie
Dowódcy
Eugène Debeney Humbert Mangin Henry Horne Henry Rawlinson John Monash Arthur Currie





Georg von der Marwitz Oskar von Hutier
Zaangażowane siły
1 st  armia francuska
3-ci armia francuska
10-ci armia francuska
1 st Armia Brytyjska
4 th  armii brytyjskiej
Korpusu Kanadyjskiego
II e armii niemieckiej
XVIII th armii niemieckiej
Straty
Straty francuskie od 8 do 29 sierpnia 1918 r .:

-
9533 zabitych - 68435 rannych
- 7428 zaginionych

Łączne straty francuskie:

85,396
Straty niemieckie od 8 do 29 sierpnia 1918 r .:

- 31.453 więźniów (sektor francuski)

- 890 dział (sektor francuski)

Pierwsza wojna światowa

Bitwy

Front zachodnioeuropejski

Front włoski

Front Europy Wschodniej

Front Bliskiego Wschodu

Afrykański front

Bitwa o Atlantyk

Trzecia walka z Pikardii miała miejsce głównie pomiędzy sierpnia 8 i wrześniu 14 , 1918 , w północno-wschodniej Francji. Ferdinand Foch założył dwie francusko-brytyjskie armie zaangażowane w misję zmniejszenia wysuniętego Montdidier w celu oczyszczenia trasy Paryż-Amiens, a także zmniejszenie wysuniętego Lys, aby oczyścić miny na północy. W8 wrześniaNiemcy w odwrocie schronili się za linią Hindenburga .

Przygotowanie do ofensywy

Od 24 lipca , podczas drugiej bitwy nad Marną , w siedzibie zamku Bombon, marszałek Foch przedstawił swoje poglądy wielkim dowódcom armii sprzymierzonych Haigowi , Pershingowi i Pétainowi . Według Focha armie Ententy muszą być w stanie zaatakować jednostki niemieckie: rzeczywiście, w tym czasie wojny liczba walczących jest równa w każdym obozie, ale sojusznicy mają pewną liczbę dywizji umieszczonych w rezerwie. co ważniejsze, lotnictwa przewyższającego liczbę samolotów i jakość, czołgów i dział artyleryjskich liczniejszych niż ich przeciwnicy. Celem jest zredukowanie przez dwie francusko-angielskie armie wybitnego Montdidier w celu oczyszczenia linii kolejowej Paryż - Amiens, linii Lys przez Brytyjczyków w celu oczyszczenia min północy, a także wysuniętego Saint-Mihiel przez Amerykanina. armii, aby ukończyć oczyszczanie linii kolejowej Paryż - Avrecourt.

Plik 26 lipca, w Sarcus, Foch ponownie widzi Haiga i oddaje Debeneya pod swoje rozkazy, jako wzmocnienie Rawlinsona. W dniu 3 sierpnia , po kolejnym spotkaniu z Haig widzi Fayolle że będzie uruchomić 3 th  Army Humbert po lewej stronie Niemców, wspieranych przez armię Mangin .

Pierwsza faza: francusko-angielska ofensywa (8-14 sierpnia)

W feldmarszałek Haig symulowane wielkie przygotowania w regionie Kemmel i Niemców wierzy będą atakowane na Lys, ale atak jest Sommą drogi Roye.

Bitwa pod Amiens lub bitwa pod Montdidier

Plik 8 sierpniaThe 42 th The 37 th i 66 th podział piechoty się Moreuil i Morisel do 7  h  30 .

Druga faza

Ofensywa Mangina-Humberta

Bitwa nad Ailette (17-29 sierpnia 1918)

Bitwa o płetwę wciąż nazywana bitwą 2 e pod Noyon lub bitwą o Oise trwa od 17 do29 sierpnia. Armie generała Fayolle zostały wystrzelone między Aisne i Oise .

Wyrusz na podbój płaskowyżów 18 sierpniaArmia generała Mangina bierze 3000 jeńców. W dniu 20 The RICM z 2 nd  podziału marokańskiego wziął drogę do cięć-Bléranourt. The 10 th  armia Advance 4 do 5  kilometrów , wykonane przy 8000 więźniów i 100 dział. Graniczy z Ailette 23 i zagraża stanowiskom Chemin des Dames.

Po tym postępie armia generała Humberta gwałtownie wznowiła ofensywę 21 stycznia, podbiła północne stoki Plémont, przekroczyła Divette, zajęła Lassigny na 22 sierpnia.

Swoim natarciem te dwie armie zagrażają prawu armii niemieckiej XVIII E, wiszącej na linii Chaulnes-Roye.

Angielska ofensywa między Scarpe i Sommą

Trzecia faza

Przejęcie Quéant przez Kanadyjczyków

Proces

Plik 25 sierpniaKorpus Kanadyjski, tworząc prawym skrzydle 1 st  brytyjskiej armii gen Horne , przed siedmiu kilometrów i zajmuje silną pozycję Monchy-le-Preux. Na północ od Scarpe Horne porywa Rœux i przybywa dalej31 sierpnia 1918 naprzeciwko postępów linii Drocourt-Quéant (zachodnia część linii Hindenburga).

Rano w 2 wrześniapo zaciętej bitwie Korpus Kanadyjski przejął kontrolę nad linią Drocourt-Quéant. Bitwa toczy się przez 1 st i 4 th  kanadyjskich podziałów, a przez 52 th  brytyjskiej dywizji . Niemcy ponieśli ciężkie straty, a Kanadyjczycy schwytali ponad 6000 nie rannych jeńców. Straty w Kanadzie sięgają 5600 ludzi. W południe niemiecki dowódca Erich Ludendorff postanawia wycofać się za Canal du Nord .

Pościg za armiami Fayolle (29 sierpnia - 8 września)

Zaangażowane siły Proces

3 th  armii trwa Noyon 29, i Mount Simeon 30, 10 th  Army zaczyna Crouy i 2 września, dwa bataliony RICM życie przejście Aisne i kanału Oise i l'Ailette i wyjąć z drewna i Monthizel La Binette.

Niemieckie armie odzyskać linia Hindenburg prowadzonej przez 1 st , 3 th , 10 th  armii francuskiej, która łączy się z 5 th (Berthelot), który zaczyna Coucy-le-Chateau i spędza Vesle. Rekolekcje kończą się 8 września.

Bilans

Po czterech miesiącach piorunów armia niemiecka sukcesywnie porzucała wszystkie zdobycze terytorialne, w tym opróżnioną z własnego ruchu kieszeń Lys. Stracił 128 000 więźniów, 2069 armat, 3783 karabiny maszynowe, 1734 minenwertery oraz wielu zabitych i rannych. Uchodźczyni za linią Hindenburga, czeka na generalną ofensywę.

Dekoracja

  • PICARDIE 1918 , MONTDIDIER 1918 , AISNE-L'AILETTE 1918 ... są wyryte na fladze pułków wspomnianych podczas tej bitwy.

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Linki wewnętrzne

Link zewnętrzny

Uwagi i odniesienia

  1. „Moje wywiady z marszałkiem Fochem ” Raymond Recouly , 1929, s.  129