Przestarzały | 22 lipca 1925 |
---|---|
Lokalizacja | Kafr al- region Jabal al-Druze Francuski mandat nad Syrią i Libanem |
Wynik | druzowskie zwycięstwo |
France Spahis z Armii Lewantu | Rebelianci Druzowie i Beduini |
Kpt. Normad | Sultan el-Atrache |
174 | według szacunków od 100 do kilku tysięcy |
111 | nieznany |
Walka z al-Kaur miała miejsce między francuskimi oddziałami Armii Lewantu (kolumna kapitan Gabriel Normand) i druzowie i beduińskich rebeliantów z Sultan al-Atrasz , The22 lipca 1925podczas wielkiego buntu syryjskiego .
Walki miały miejsce w obozowisku kolumny normańskiej w wiosce al-Kafr , w południowo-syryjskim regionie Jabal al-Druze . Bitwa była pogromem żołnierzy francuskich, napadniętych przez siły sułtana. Zwycięstwo sułtana umożliwiło mu rozpętanie buntu Druzów, a od końca lipca przejęcie kontroli nad Jabal al-Druze. Ta bitwa była decydującym początkiem wielkiego buntu syryjskiego .
12 lipca Francuzi aresztowali trzech z pięciu głównych szejków klanu al-Atrash, Abd al-Ghaffar, Nasib i Hamad po zaproszeniu ich do negocjacji na propozycję wojskowego gubernatora regionu Dżabal al-Druze z ' Stan , kapitanie Carbillet. Zaproszenie było podstępem władz mającym na celu schwytanie głów klanu, uważanego za głównych agitatorów walki z francuską obecnością w rejonie Jabal al-Druze . Pozostali dwaj szejkowie, Mit'ib i Sultan al-Atrash , odmówili przyjęcia zaproszenia. Dowiedziawszy się o aresztowaniu członków swojego klanu, sułtan al-Atrash zwerbował ochotników z górskich wiosek do uzbrojenia milicji. Podczas gdy poszukiwane aresztowanie al-Atrasha miało na celu zapobieżenie możliwej rewolcie druzów, sułtan wykorzystał to jako usprawiedliwienie do rozpoczęcia tego buntu przeciwko Francuzom.
18 lipca myśliwce Sultan al-Atrash zestrzeliły francuski samolot zwiadowczy lecący na Jabal al-Druzes i schwytały dwóch członków załogi wokół wioski Mitin. Dwa dni później sułtan objął w posiadanie drugie miasto Jabal al-Druze, Salchad .
Francuski kapitan Gabriel Normand został wysłany z al-Suwayda , stolicy regionu Jabal al-Druze, z kolumną złożoną ze 166 tunezyjskich spahisów i syryjskich żołnierzy pomocniczych, aby uratować dwóch francuskich lotników schwytanych pod Mitin. Wieczorem 21 lipca kolumna normańska stacjonowała poza wioską al-Kafr w regionie Jabal al-Druze, w drodze do Salchadu. W tym czasie wysłannicy sułtana spotkali się z Normandem, aby rozpocząć negocjacje w sprawie uwolnienia uwięzionych druzów szejków. Zażądali również wycofania kolumny normańskiej z al-Suwayda, zanim zdążyli na jakiekolwiek ustępstwa. Normand odmówił negocjacji i postanowił kontynuować swoją misję odzyskania pilotów i przywrócenia porządku w regionie Jabal al-Druze.
22 lipca o świcie sułtan i jego siły zaatakowali wojska Normanda. Siły sułtana zostały oszacowane przez syryjskiego dziennikarza Munira al-Rayyisa na około 150 na kilka tysięcy przez Francuzów. Siły te składały się z druzów z al-Kafr i jeźdźców z plemion beduińskich z Sardynii i Sulutu. Siły sułtana powstały ze wzgórz i zdołały podzielić kolumnę na place obronne. Zabili wielu francuskich żołnierzy. Według historyka Philipa S. Khoury'ego , to ponad połowa francuskich żołnierzy zginęła, podczas gdy historycy Kais Firro i Daniel Neep szacują, że przeżyło tylko kilku żołnierzy, którzy poinformowali ich hierarchię o ataku. 111 poległych ze 174 żołnierzy. Bitwa trwała około trzydziestu minut.
Tego samego dnia siły sułtana maszerowały na al-Suwaydę i zmusiły wojska francuskie do schronienia się w cytadeli miasta, które oblegali. Bitwa pod al-Kafr i oblężenie al-Suwayda były według Firro punktem wyjścia do powstania ogólnego.
Przed tymi wydarzeniami celem sułtana było uwolnienie jego szejków z francuskich więzień. Te zwycięstwa skłoniły innych druzów szejków , nawet tych, którzy mieli dobre stosunki z władzami francuskimi, do przyłączenia się do sułtana al-Atrasha i powstania. Pod koniec lipca siły rebeliantów liczyły kilka tysięcy ludzi z całego regionu; ich liczbę szacuje się na 8 do 10 000 mężczyzn . W tym samym czasie, sprzymierzając się z muzułmańskimi plemionami Sardiyah i Sulut, rebelianci kontrolowali cały region Jabal al-Druze i zaczęli posuwać się w kierunku równiny Hauban, aby zaatakować al-Masmiyah i drogę żelazną. z Hejaz .