Do obserwacji arc wyznaczają, w astronomii, a dokładniej w dziedzinie badań i monitorowanie asteroid, komet, planet i innych obiektów z okresowego ruchu, przedział czasowy pomiędzy pierwszym a ostatnim obserwacji niebiańskiego obiektu. Odpowiada długości drogi, jaką przebył ten obiekt podczas jego różnych obserwacji.
Łuk obserwacyjny jest ważnym parametrem przy określaniu orbity obiektu: ma zatem wpływ na parametr niepewności U charakteryzujący pewność co do wyznaczonej orbity. W przypadku niedawno odkrytego obiektu łuk obserwacyjny jest zwykle bardzo krótki, co ogranicza dokładność określania orbity obiektu (możliwych jest wiele orbit), ale zdjęcia sprzed odkrycia czasami kilka lat przed odkryciem umożliwiają większy łuk obserwacyjny, co znacznie poprawia oszacowanie orbity obiektu. W związku z tym, jeśli chodzi o niektóre obiekty o zbyt krótkim łuku obserwacji, nie mogliśmy wiedzieć, czy znajdowały się one na orbicie wokół Ziemi, czy też były elementem pasa asteroid. Asteroida (392741) 2012 SQ 31 , z zaledwie jednym dniem obserwacji, wydawała się być planetą karłowatą transneptunową , ale teraz wiemy, że jest to asteroida o szerokości kilometra krążąca w głównym pasie. Z 3-dniowego łuku obserwacyjnego 2004 BX159 (w) wydawał się asteroidą aréocroiseur potencjalnie niebezpieczną dla Ziemi , ale teraz wiemy, że jest to główny pas asteroid.