Lata 810 pne J.-C.

XI th  century  BC. AD | X th  century  BC. AD | IX th  century  BC. AD | VIII th  century  BC. AD | VII th  century  BC. J.-C.

../ .. | Lata 830 pne. AD | 820 pne AD | Lata 810 pne AD | 800 pne AD | Lata 790 pne. AD | ../ ..

Wydarzenia

• 820-815 pne J.-C. : król Asyrii Shamshi-Adad V prowadzi trzy kampanie w krainie Naïri, na południe od jeziora Van , jedną w krainie Manna, na południe od jeziora Urmiah , gdzie ściera się z Persami i Medami, którzy dostarczają wiele koni.
• 819 pne J.-C. : Joas przejmuje kontrolę nad administracją królestwa Judy i postanawia naprawić pewne zaburzenia spowodowane zaniedbaniami kapłanów u władzy.
• Około 817-730 pne J.-C. : XXIII th dynastia z Tanis , założona przez faraona Petubastis I st .
• 814-813 pne J.-C. : Kampanie Shamshi-Adad V przeciwko Marduk-balassu-iqbi . Wchodzi do Babilonu i przyjmuje tytuł króla Sumeru i Akadu . Marduku , Babilończyk Boże, jest umieszczony bezpośrednio za Aszur w Asyryjskim panteonu przez Shamsi-Adada V .

• 814-798 pne J.-C. : panowanie Joachaza , króla Izraela . Pod jego rządami Izrael został sprowadzony do stanu wasala Damaszku . W Aramejczycy skonfigurować handel stanowisk w Samarii i cross Izraela do ataku Gat i Jerozolimę .

• 814 pne J.-C. : tradycyjna data założenia Kartaginy ( nowe miasto Qart Hadasht ) przez cypryjskich osadników fenickich ; obecność zakładu fenickiego na miejscu na koniec VIII th  wieku  przed naszą erą. AD jest potwierdzone przez archeologię ( tophet z Salammbô ). Według legendy królowa Tyru Elyssa ( Dydona ) założyła miasto na starożytnej kolonii fenickiej. Elissa uciekłaby z Tyru po zabójstwie jej męża Sychée , króla Tyru, przez jej własnego brata Pigmaliona, który ogłasza się królem. Przybywając na wybrzeże Afryki, prosi afrykańskich szefów kuchni o tyle ziemi, ile może pomieścić skóra wołu. Pokrojona w cienkie paski skóra tworzy obwód wystarczająco duży, aby pomieścić przyszłą kolonię. Nawiązała kontakty z kolonią Utica . Jakiś czas później rdzenny król, Hiarbas , prosi Elissę o poślubienie go. Jak obiecała pozostać wierna zmarłemu mężowi, stara się zyskać na czasie, ale trzy miesiące później, nie mogąc odłożyć odpowiedzi, zostaje żywcem spalona u bram Kartaginy. Od tego czasu aż do okupacji rzymskiej była czczona jako bogini. Inna tradycja mówi, że poświęciłaby się z desperacji miłości, jej kochanek, książę trojański Eneasz , który uciekł z worka Troi , porzuciwszy ją. W pierwszych wiekach swojej historii Kartagina złożyła hołd Tyru z okazji święta Melkarta , a także Afrykanom , którzy oddali jej ziemię.

Uwagi i odniesienia

1. Georges Roux, La Mesopotamie: esej o historii politycznej, gospodarczej i kulturowej , Seuil,1995, 473,  str. ( ISBN  978-2-02-008632-5 , prezentacja online )
2. André Lemaire, Historia ludu hebrajskiego , University Press of France,2015( ISBN  9782130730057 , prezentacja online )
3. Ève Gran-Aymarich, Badacze przeszłości 1798-1945: U źródeł archeologii , CNRS Éditions,2016, 1271  str. ( ISBN  978-2-271-09424-7 , prezentacja online )
4. Magdeleine Hours, Carthage , University Press of France, 128  str. ( ISBN  978-2-13-065988-4 , prezentacja online )
5. Pieśń IV Eneidy , Wergiliusz