Sojusz Liberalny ( Aliança Liberal w języku portugalskim) został utworzony wSierpień 1929sprzeciwić się oficjalnej kandydaturze Júlio Prestesa na prezydenta republiki, a w jego miejsce poprzeć Getúlio Vargasa . Został utworzony przez stany Minas Gerais , Rio Grande do Sul i Paraíba , a także partie opozycyjne z różnych stanów, w tym Partia Demokratyczna São Paulo . Konflikt zakończył się rewolucją 1930 roku .
Oficjalnie powstał Liberal Alliance 20 września 1929podczas zjazdu państw i partii opozycyjnych w Rio de Janeiro , któremu przewodniczy prezydent Minas Gerais Antônio Carlos de Andrada . W tym czasie ogłosiła swoich kandydatów w wyborach prezydenckichMarzec 1930, z Getúlio Vargasem za prezydentury i João Pessoa , prezesem Paraíba, za wiceprzewodniczącym.
Partia Demokratyczna narodziła się w 1926 roku z powodu sprzeciwu Partii Republikańskiej Paulistów (PRP), partii Júlio Prestesa i obecnego prezydenta Waszyngtona Luísa . Jeden z przywódców Partii Demokratycznej, Paulo Nogueira Filho , uczestniczył w „Kongresie Wyzwolenia” w Bagé w 1928 roku. Z drugiej strony, w Minas Gerais, sojusz polityczny zwany Zgromadzeniem Konserwatywnym poparł Júlio Prestesa.
Liberal Alliance miał poparcie intelektualistów, takich jak José Américo de Almeida, João Neves da Fontoura, Lindolfo Collor, Virgílio Alvim de Melo Franco, Afrânio de Melo Franco, Júlio de Mesquita Filho, Plínio Barreto i Pedro Ernesto Baptista oraz członkowie miejskie klasy średnie nazywały się wówczas klasami liberalnymi, które sprzeciwiały się klasom konserwatywnym utworzonym przez stowarzyszenia handlowe i rolnicze. W Rio Grande do Sul wielkim organizatorem Sojuszu Liberalnego był Osvaldo Aranha.
Sojusz Liberałów liczył się również jako wsparcie dla nurtu wojskowego zwanego „porucznikiem”.
Najbardziej znanymi z poruczników byli Cordeiro de Farias, Newton de Andrade Cavalcanti, Eduardo Gomes, Antônio de Siqueira Campos, João Alberto Lins de Barros, Juarez Távora, Luís Carlos Prestes , João Cabanas, Newton Estillac Leal, Filinto Müller oraz trzech poruczników znanych pod imieniem „poruczników Juareza”: Juracy Magalhães, Agildo Barata i Jurandir Bizarria Mamede.
Również w brazylijskiej marynarce : Ernani do Amaral Peixoto, Ari Parreiras, Augusto do Amaral Peixoto, Protógenes Pereira Guimarães. Jak również reformowanych ogólnych Isidoro Dias Lopes honorowym generalnego armii brazylijskiej Jose Antonio Flores da Cunha, a główną z policji wojskowej Sao Paulo Miguel Costa.
Porucznik Cordeiro de Farias, który został marszałkiem , stwierdził w swoich wspomnieniach, że porucznicy stanowili mniejszość w armii brazylijskiej w 1930 roku, ale mimo to dokonali rewolucji 1930 roku.
Prezydent Minais Gerais, Antônio Carlos, ponownie potwierdził w 1929 roku w przemówieniu interpretowanym jako omen i demonstracja instynktu przetrwania doświadczonego polityka, organizując w Belo Horizonte po raz pierwszy w Brazylii głosowanie nad tajnym biuletynem :
"Zróbmy rewolucję spokojnie, zanim ludzie zrobią to przemocą !" "
- Antônio Carlos de Andrada