Papieska Rzymska Akademia Archeologiczna

Papieska Rzymska Akademia Archeologiczna Obraz w Infobox. Siedziba Akademii w Pałacu Kancelaryjnym. Historia
Fundacja 1810
Rama
Rodzaj Akademia Nauk , Instytut Badań Archeologicznych
Kraj  Włochy
Informacje kontaktowe 41 ° 53 ′ 48 ″ N, 12 ° 28 ′ 17 ″ E

Papieska Akademia Archeologii Roman (Pontificia Accademia Romana di Archeologia) jest Papieska Akademia z siedzibą w Rzymie . Jej biura znajdują się w Pałacu Kancelaryjnym .

Historyczny

Ona się powiedzie Akademia delle Antichità Romane założona przez Benedykta XIV w 1740 roku, który sam nie otrzymuje Academia Romana założona przez Pomponiusz Letus z XV th  century.

Rzymska Akademia Archeologiczna została założona w 1810 roku przez Piusa VII za radą kardynała Consalviego . Po przerwie odrodził się w 1816 roku. Tytuł Akademii Papieskiej uzyskał w 1829 roku za panowania Piusa VIII . To ona pobiera przywrócenie Tabularium na Kapitolu .

Członkowie

Akademia liczy 140 członków, w tym 20 honorowych pracowników naukowych, 40 pracowników i 80 członków korespondentów. Jego prezydent jest powoływany przez Papieża. Prezydent komunikuje się z Papieską Radą ds. Kultury i jest członkiem z urzędu rady koordynacyjnej Papieskich Akademii. Akademia korzysta ze wsparcia Papieskiej Komisji Archeologii Sakralnej i ochrony kamerlingów . Jej prezesem od 2011 roku jest dr Marco Buonocore.

Jego celem są badania w zakresie archeologii klasycznej, aż do renesansu . Interesuje się również prehistorią . Jej motto brzmi: „In apricum proferet. "

Publikacje Akademii

  • Leggi della Pontificia Accademia Romana di Archeologia (Rzym, 1894)
  • Omaggio al II Congresso Internazionale di Archeologia Cristiana in Roma (Rzym, 1900)
  • Bullettino di Archeologia Cristiana of Giovanni Battista de Rossi (do końca 1894) passim
  • Il Nuovo Bullettino di Archeologia Cristiana (Rzym, 1894–1906)

Bibliografia

  • (it) Carlo Pietrangeli (red.): La Pontificia Accademia Romana di Archeologia. Note storiche (= Atti della Pontificia Accademia Romana di Archeologia. Memorie in 8. Vol. 4). Erma di Bretschneider, Rzym, 1983, ( ISBN  88-7062-536-2 ) .

Linki zewnętrzne