Allgemeine Deutsche Gewerkschaftsbund (niemiecki General Trade Union Confederation) była niemiecka organizacja związkowa założona5 lipca 1919w Norymberdze na pierwszym powojennym Kongresie Wolnych Związków Zawodowych. Przejął ją od Generalnej Komisji Związków Zawodowych w Niemczech . Obecni delegaci wybrali Carla Legiena na pierwszego prezesa nowej organizacji.
Był to sojusz 52 niemieckich związków zawodowych, które zawarły umowy o współpracy z organizacjami federalnych urzędników państwowych (AFA-Bund).
W 1920 roku organizacja, dzięki znacznemu wpływowi, zainicjowała strajk, który w ciągu kilku dni miałby doprowadzić do niepowodzenia zamachu stanu Wolfganga Kappa .
Związki nie były politycznie neutralne, ale postrzegały siebie jako ekonomiczne ramię socjalistycznego ruchu robotniczego. W 1920 roku związki ADGB osiągnęły szczyt ponad 8 milionów członków. Jednak wysokie bezrobocie, które dotknęło Niemcy, spowodowało znaczny spadek tej liczby, tak że pod koniec 1932 r . Liczba członków zbliżała się do 3,5 mln.
ADGB i SPD walczyły o wprowadzenie ubezpieczenia na wypadek bezrobocia i ośmiogodzinnego dnia pracy, co zostało osłabione przez przepisy dotyczące czasu pracy z 1923 r . Pod koniec 1931 roku wspólnie założyli Żelazny Front do walki z Partią Nazistowską.
Związki ADGB były pierwotnie otwarte dla członków wszystkich partii. Postawa ta musiała ulec zmianie pod naciskiem Związku Radzieckiego, który w 1929 r. Wezwał Partię Komunistyczną do zaproponowania konkurencyjnych list w wyborach do trybunału przemysłowego. Dlatego Partia Komunistyczna założyła Revolutionäre Gewerkschafts-Opposition (Syndykat Rewolucyjnej Opozycji), co doprowadziło do wykluczenia wielu członków komunistycznych z ADGB. W marcu 1932 r. RGO liczyło około 200 000 członków.
Po dojściu do władzy naziści próbowali zjednoczyć niemiecki ruch związkowy pod egidą własnych organizacji, prowadząc prozelityzm, wzywając związek zawodowy do „służby nowemu państwu”. W tym samym czasie prezydent Theodor Leipart odszedł od SPD i zadeklarował neutralność polityczną ADGB. Kulminacją tej polityki było zaproszenie do udziału w „National Labor Day”, przywódcy nazistowscy chciał jako 1 st maja narodowy socjalista.
Nie przeszkodziło to jednak w zniszczeniu wolnych związków zawodowych, tzw 2 maja 1933. Tego dnia siedziba związku została zaskoczona przez SA , ich majątek został skonfiskowany, a wielu związkowców było molestowanych. W Duisburgu zamordowano czterech sekretarzy związków zawodowych.