Banknot 200 franków Monteskiusz
200 franków Monteskiusza| Oficjalne kraje użytkownika | Francja |
|---|---|
| Wartość | 200 franków |
| Szerokość | 172 mm |
| Wysokość | 92 mm |
| Funkcjonalność związana z bezpieczeństwem |
Z przodu
| Projekt | Monteskiusz i L'Esprit des lois |
|---|---|
| Twórca | Pierrette Lambert , Jacques Jubert |
| Data utworzenia | 20 sierpnia 1981 |
Z powrotem
| Projekt | Monteskiusz i litery perskie |
|---|---|
| Twórca | Pierrette Lambert , Claude Durrens |
| Data utworzenia | 20 sierpnia 1981 |
Chronologia
200 franków Montesquieu jest francuski bank note stworzony na20 sierpnia 1981przez Banque de France i wydany dnia7 lipca 1982 r.. Zastąpił go 200 franków Gustave Eiffel .
Historia
Ostatnia emisja banknotu o takiej kwocie pochodzi z 1864 r. z 200 czarnymi frankami . Wybór dokonany przez filozofa oświecenia nie jest bezprecedensowy i jest częścią ciągłości 10 franków Voltaire .
Ta polichromowana notatka drukowana wklęsłodrukiem jest ostatnią z drugiej serii pożądanych przez Bank „sławnych twórców i naukowców”, w skład której wchodzą Berlioz, Debussy, Quentin de La Tour, Delacroix i Pascal.
Jest to część tradycji banknotów „upamiętniających wybitne postacie, które przyczyniły się do ukonstytuowania historycznego dziedzictwa Francji” .
Notatka była drukowana w latach 1981-1994. Została wycofana z obiegu w dniu 1 st April +1.998i zawieszone w statusie prawnym . Po31 marca 2008 r., nie można go już wymienić na euro.
Jego łączny nakład to 3 380 000 000 egzemplarzy.
Opis
Winieta jest dziełem malarza Pierrette Lambert , który zilustrował już 5 franków Pasteura i 50 franków Racine'a , oraz rytowników Jacquesa Juberta i Claude'a Durrensa .
Dominujące kolory to zieleń zmieszana z brązem.
Z przodu: po prawej, obok herbu Secondat de La Brède (rodziny, z której pochodzi filozof), popiersie Monteskiusza inspirowane marmurowym dłuta Jean-Baptiste Lemoyne (Ratusz w Bordeaux ) i po lewej stronie, widzimy dwuznaczne rysunek gospodarstwa herb podającego L'Esprit des Lois odniesienie do poważnych prac filozofa Oświecenia. Po lewej stronie znajdują się również dwie wypukłe kropki ułatwiające rozpoznanie biletu przez niewidomych.
Z tyłu (jaśniej): po lewej to samo popiersie filozofa, a na krawędzi posąg w stopach Sylli nawiązujący do „Dialogu między Syllą i Eucrate”, który jest fragmentem z listów perskich . Poniżej po prawej stronie zamek La Brède, w którym urodził się Monteskiusz.
Znak wodny wykorzystuje ten sam portret Monteskiusza.
Wymiary to 172 mm x 92 mm .
Uwagi
- W 1978 roku zwrócono się do Pierrette Lambert o banknot o wartości 1000 franków: następnie zaprojektowała typ Monteskiusza, ale Instytut Monetarny postanowił zrobić z niego banknot o wartości 200 franków.
- W klasycznym stylu jest to ostatni banknot w długiej linii, należący do tego, co C. Fayette nazywa „francuską szkołą banknotów” : rysunek i grawerunek będą się później znacznie rozwijać, wystarczy obejrzeć 200 franków Gustave Eiffel .
- Rocznik 1993 nie istnieje: nie ma wzmianki o tamtym roku.
Zobacz również
Uwagi
- Te różne daty i następujące po nich dane pochodzą z oficjalnego kalendarza Banque de France określającego kreacje, emisje i wypłaty wszystkich francuskich banknotów. Online 2012 15 maja.
- Motyw francuskich banknotów na stronie Banque de France
- Szkice Pierrette Lambert na stronie Banque de France
- por. Biblioteka. op. cyt.
- Źródła: (en) „Francja” pod redakcją George S. Cuhaj: Standard Catalog of World Paper Money, Modern Issues, t. 3 (1961-obecnie) , wyd. 15, Krause Publications, 2009 - ( ISBN 978-1440203800 ) .
Bibliografia i źródła
- Carnavalet Museum: Sztuka biletów. Banknoty Banque de France 1800-2000 , Banque de France / Paris-Musées, 2000 ( ISBN 978-2879004877 ) .
- Claude Fayette: Notatki z Banku Francji i Skarbu Państwa (1800-2002) , C. Fayette Éd., 2003 ( ISBN 978-2951634312 ) .
- Tristan Gaston-Breton: Niezbędny bilet. Małe i wielkie historie banknotów we Francji , Le Cherche midi, 2007 ( ISBN 978-2-7491-0444-7 ) .
- M. Kolsky, J. Laurent i A. Dailly: Les Billets de France, 1707-2000 , coll. „Historia francuskiego pieniądza papierowego”, Les éditions du Landit, 2009.