Elisabeth Guénard

Elisabeth de Brossin de Méré Biografia

Narodziny	1751 Paryż
Śmierć	18 lutego 1829 Paryż
Pseudonimy	Élisabeth Guénard, de Boissy, M. de Faverolles, de Geller, Mme de Guénard
Narodowość	Francuski
Małżonka	Jean de Brossin de Méré

Élisabeth Guénard , znana jako de Brossin de Méré , urodziła się w Paryżu w r1751 i zmarł w tym samym mieście dnia 18 lutego 1829Jest literatką francuską , w szczególności autorką wielu powieści. Opublikowała ponad trzysta książek pod swoim panieńskim nazwiskiem lub różnymi pseudonimami, dzięki czemu zyskała przydomek „opatrzności księgarzy i czytelni”.

Biografia

Élisabeth Guénard jest córką Jean Joseph Guenard „  pierwszy urzędnik z komory pieniędzy  ” (1774) i Jeanne Angélique Haincque de Saint-Senoch. Jest siostrzenicą Alexandre Bernarda Haincque de Saint-Senoch (1722-1798), byłego generalnego farmera proszków i saletników oraz kuzyn Adrien Pierre Marie Haincque .

W 1774 roku wyszła za mąż za swojego kuzyna Jeana Brossina, rycerza barona de Méré, byłego kapitana króla i rycerza Saint-Louis , wdowca Anne Le Roy w wieku 88 lat.

Wkraczając do literatury w 1799 roku , ostatnie trzydzieści lat swojego życia poświęciła pisaniu powieści historycznych lub wrażliwych, opowieści moralnych, broszur politycznych, książek edukacyjnych, ale także rozwiązłych wspomnień, anegdot i kompilacji. Jego pierwszą powieścią sentymentalną jest Lise et Valcour ou le Bénédictin , opublikowaną w Paryżu w 1799 roku . Gatunek ten jest wówczas bardzo popularny, czego dowodzi przypadek Irmy, czy nieszczęść młodej sieroty, historia Indii ( 1800 ), która liczy dziesięć wydań aż do 1816 roku . który opowiada w fabularyzowanej formie niewoli Marie-Thérèse Francji , córki Ludwika XVI .

Większość jego prac naznaczona jest myślą konformistyczną, propagującą idee religijne i monarchiczne. Z drugiej strony jego pisma publikowane pod pseudonimami „AL Boissy”, „JHF Geller” czy „Faverolles, były oficer kawalerii” wyróżniają się frywolnym lub rozwiązłym tonem oraz erotycznym charakterem.

Powołując się na jego historyczne Wspomnienia o M me Princess Lamballe ( 1801 ), Pierre Valmigère jest „prostym, eleganckim, poprawnym i bardzo przyjemnym do czytania” i uważa, że ​​„sąd [...] jest bardzo bezpieczny i zdrowy rozsądek”.

Pracuje

• Irma lub nieszczęścia młodej sieroty (1800, 4 t.)
• Ojcowska klątwa lub perfidia macochy; prawdziwa historia nieszczęść Hurtado i Mirandy (1801, 2 t.) [1] [2]
• Wspomnienia historyczne M me the Princesse de Lamballe (1801, 4 tomy) lub (1815, 2 tomy) [3] [4]
• Hélène et Robert ou les Deux Fères (1802, 2 tomy) [5] [6]
• The Child of the Priory lub Chanoinesse de Metz (1802, 2 t.)
• The Captive of Valence or the Last Moments of Pius VI (1802, 2 vol.)
• Blanche de Raney lub Historia dwóch młodych Francuzek na pustyniach i wśród dzikusów (1802, 2 t.)
• Historia M me Elżbiety francuskiej, siostry Ludwika XVI (1802, 3 tomy)
• Wspomnienia Athénaïs, Comtesse d'Ormont (1803, 4 t.)
• Hołd dla chwały religii (1803) [7]
• Laure et Ermance lub Victim of the Court of Savoy (1804, 3 tomy) [8] [9] [10]
• Achille, syn Roberville'a lub młodzieńca bez planów (2 t.)
• Agathe d'Entragnes (powieść historyczna, 1807, 6 tomów)
• Antonine de Châtillon (4 vol.)
• Chrysostome, ojciec Jérôme (2 vol.)
• Dwie naturalne dziewczyny lub nieszczęście i szczęście (4 vol.)
• Éléonore lub piękna praczka (1809, 2 tomy)
• Émilie de Valbrun, czyli nieszczęścia rozwodu (3 vol.)
• Wspomnienia M me Duchess Mazarin napisane przez siebie (2 tomy)
• Wspomnienia historyczne M lle Aissé (1807, 2 tomy)
• M me Billy or the Bourgeois of Paris (4 t.)
• Les Matinées du hameau lub Tales od dziadka do wnuków (1808, 4 t.)
• Isaure i Elvire (1810, 3 t.) [11] [12] [13]
• Dojarka z Bercy, anegdota z wieku Ludwika XV (3 t.)
• Cécile de Châtenay czyli Moc i uroki harmonii (1814, 2 t.)
• Eugène de Nerval or the Unfaithful Tutor (1814, 4 vol.) [14] [15] [16] [17]
• Lucien de Murcy or the Young Man of Today (1816, 2 t.)
• Méline or the Horrors of Jealousy (1816, 5 vol.)
• M me block lub Intrigante (1817, 4 vol.) [18] [19] [20] [21]
• Le Charpentier de Saardam, anegdota z panowania Piotra Wielkiego (1817, 3 tomy)
• Charles de Mauvais lub Court of Navarre, powieść historyczna (1817, 3 tomy)
• Augustus of the Temple (1818, 3 tomy)
• Saint Vincent de Paul (1818, 4 t.)
• Wędrujące dzieci, czyli mali botanicy (1818)
• Thérèse de Wolmar (1821, 3 tomy) [22] [23] [24]
• Życie księcia Penthièvre (2 tomy)
• The Westbury Minister (2 tomy)
• Opactwo Hartfort lub Lise and Amédée (4 vol. In-12)

Działa pod pseudonimem

• Kapucyni czyli tajemnica czarnej szafy (1801) [25] [26]
• The Mysterious Forges lub Alchemist Love (1801) [27] [28] [29] [30]
• Historia kota nabazgranego przez siebie (1802)
• Historyczne wspomnienia Jeanne Gomart de Vaubernier, hrabiny Dubarry (1803)
• The Three Monks (1815) [31] [32]
• Dbaj o siebie! lub dranie i ich naiwniacy (1819) [33]

Uwagi i odniesienia

1. Montague Summers, The Gothic Quest: a history of the Gothic powieść , Russell & Russell, 1964, 443 strony, s. 248.
2. Christian Amalvi, Katalog autorów podręczników szkolnych i książek popularyzatorskich w języku francuskim - od 1660 do 1960 , La Boutique de l'histoire, 2001, 286 stron, s. 134 ( ISBN  2910828220 ) .
3. National Archives Z1o-191, 25 czerwca 1774, zezwolenie na chów wsobny Brossin - Guenard. Dokument zdigitalizowany na stronie internetowej rodzin paryskich . Syn Jean de Brossin, barona de Méré i Anne Haincque, Jean Brossin poślubił Anne Le Roy 23 marca 1712 r. Louis Lainé, Genealogical and Historical Archives of the Nobility of France , tom V, Paryż, 1786, s. 1. 21. Praca zdigitalizowana .
4. Huguette Krief, „Élisabeth Brossin de Méré, Irma or the misfesnes of a young sierota, Indian history (1800)”, Living free and writing: antology of publicists of the rewolare period, 1789-1800 , Presses Paris Sorbonne , 2005, 303 strony, s. 284-298 ( ISBN  2840503832 ) .
5. Valmigère, Investigation of the Revolution , New Latin editions, 1956, str. 293-294.

Załączniki

Bibliografia

• Ferdinand Hoefer , Nowa ogólna biografia od najodleglejszych czasów do współczesności, z informacjami bibliograficznymi i wskazaniem źródeł do konsultacji , Firmin Didot frères, fils et cie, 1858, t. 22, s. 372-377
• Joseph-François i Louis-Gabriel Michaud (red.), Ancient and Modern Universal Biography , Madame C. Desplaces, 1857, vol. 18, s. 38-39

Powiązane artykuły

Rodzina Brossin de Méré

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • System dokumentacji uczelni
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Biblioteka Narodowa Hiszpanii
  • Królewska Biblioteka Holenderska
  • Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
  • Biblioteka Narodowa Szwecji
  • Western Swiss Library Network
  • Watykańska Biblioteka Apostolska
  • Biblioteka Narodowa Australii
  • Biblioteka Narodowa Portugalii
  • Biblioteka Narodowa Grecji
  • WorldCat Id
  • WorldCat