Kościół Sainte-Thérèse-du-Landais | ||||
Prezentacja | ||||
---|---|---|---|---|
Kult | rzymskokatolicki | |||
Dedicatee | Święta Teresa z Lisieux | |||
Rodzaj | Kościół parafialny | |||
przywiązanie | Diecezja Quimper i Léon | |||
Rozpoczęcie budowy | 1957 | |||
Koniec prac | 1959 | |||
Architekt |
Jean Marzin , Louis Freyssinet |
|||
Dominujący styl | nowoczesny | |||
Ochrona | Zarejestrowany MH ( 2019 ) | |||
Geografia | ||||
Kraj | Francja | |||
Region | Bretania | |||
Departament | Finistere | |||
Miasto | Brześć | |||
Informacje kontaktowe | 48 ° 23 ′ 22 ″ północ, 4 ° 30 ′ 33 ″ zachód | |||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| ||||
Kościół Sainte-Thérèse-du-Landais jest nowoczesny styl pomnik wzniesiony podczas odbudowy w Brześciu , po II wojnie światowej, aby zapewnić dzielnicę Landais z religijnym budynku. Kościół jest poświęcony Teresie de Lisieux , znanej jako „Święta Teresa od Dzieciątka Jezus”.
Sektor Landais, położony na zachód od Recouvrance , jest częściowo zajęty przez lodowce i przed 1940 r. Słabo zurbanizowany. Po zniszczeniu miasta zainstalowano tam tymczasowe baraki, aby pomieścić część ludności Brześcia i stopniowo zastępowały mieszkania. tymczasowy.
Jeśli chodzi o rekonstrukcję Brześcia opracowaną przez architekta Jeana-Baptiste'a Mathona z 1948 roku, w dzielnicy Landais, na skrzyżowaniu kilku osi komunikacyjnych prowadzących do Pont de l'Harteloire , Quéliverzan planuje się wznieść budynek sakralny wieże, dzielnica Quatre Moulins i serce dzielnicy Recouvrance.
Budowę w latach 1957-1959 powierzono architektom Jean Marzin i Louisowi Freyssinetowi, a dekorację powierzono księdzu André Boulerowi .
Budynek pierwszy otrzymuje etykietę „dziedzictwo XX th century”23 listopada 2006a następnie włączenie jej zabytków na15 lutego 2019 r.
Kościół jest niskim walcem o średnicy 30 m, z betonową ramą, nakrytym sklepieniem wspartym na koronie dwudziestu filarów. Ta pierwsza okrągła bryła jest otoczona ambulatoryjnym promieniującym półkolem po wschodniej stronie.
Wszystkie elewacje pokryte są łupkiem. Niezależną dzwonnicę tworzy ażurowa wieża z surowego betonu, połączona z kościołem galerią.
Wewnątrz ołtarz umieszczony jest nieco poza środkiem, przed ścianą krat, co pozwala społeczności (165 miejsc) na rozłożenie się wokół niego wachlarzem. Ściany są otwarte u szczytu abstrakcyjnego i kolorowego szklanego dachu o powierzchni prawie 170 m 2 , tworzącego ciągłą wstęgę na całym obwodzie, stworzonym przez jezuity o. André Boulera .