Ángel Peralta | |
Ángel Peralta wita mieszkańców Nîmes w 1986 roku. | |
Prezentacja | |
---|---|
Imię urodzenia | Ángel Peralta Pineda |
Apodo | Ángel Peralta |
Narodziny |
18 marca 1926 La Puebla del Río ( prowincja Sewilli ) |
Śmierć |
7 kwietnia 2018 r Sewilla ( prowincja Sewilla ) |
Narodowość | hiszpański |
Kariera | |
Wynalazek | Suerte róży |
Koniec kariery | 1994 |
Różnica | Trofeum Sewilli Real Maestranza w 1979 roku |
Środowisko rodzinne | |
Rodzina | Brat: Rafael Peralta |
Dopełnienia | |
Jest także autorem kilku zbiorów poezji | |
Ángel Peralta Pineda , znany jako Ángel Peralta , urodzony w La Puebla del Río ( prowincja Sewilla , Hiszpania ) dnia18 marca 1926 i martwe 7 kwietnia 2018 rw Sewilli jest hiszpańskim rejoneadorem . Jest jednym z najlepszych ówczesnych torreadorów na koniach.
Mistrz jazdy, Ángel Peralta po raz pierwszy bierze udział w walce byków 19 lutego 1945, w La Puebla del Río . Przedstawia się19 kwietnia 1948w Madrycie przeciwko bykowi z ganadería de Molero w mieszanej walce byków, w której uczestniczą również Morenito de Talavera Chico , Rafel Yagüe i Antonio Chaves Flores.
Rejoneo Ángela Peralty wyróżnia się śmiałością i perfekcją jego pozy banderilli, w szczególności krótkich banderilli, które są jego specjalnością.
Ángel Peralta jest również intelektualistą, poproszonym o prowadzenie wykładów Marzec 1960w Instituto de Cultura Hispánica („Ja, koń i byk”). W 1961 wystąpił w Berlinie , w 1962 w Londynie . Jego kariera została przerwana w 1967 roku przez kontuzję prawej ręki, ale w 1970 roku założył kartel, w skład którego wchodzili jego brat Rafael Peralta , Álvaro Domecq i José Samuel Pereira Lupi .
W 1979 roku zdobył trofeum Real Maestranza de Sevilla . To rok absolutnego triumfu dla tego kolarza, który w Gironie odcina sobie dwoje uszu .
Jego sukces narastał do 1983 roku, kiedy ponownie zdobył trofeum Real Maestranza. W tym sezonie brał udział w 93 walkach byków, najczęściej ze swoim bratem Rafaelem.
Mając ponad sześćdziesiąt lat, nadal cieszy się wielkim sukcesem i dzieli kartele z nowym pokoleniem radców: João Moura , zwłaszcza Luis Valdenebro .
Po poważnych kontuzjach w 1990 r. Wrócił na siodło w 1992 r. Na imprezę w Madrycie, w której uczestniczyło dwunastu kolarzy, a następnie w 1993 r. W Real Maestranza za złożoną mu hołd, w której brali udział Luc Jalabert i Jacques Bonnier .
W 2011 roku Ángel Peralta otrzymał od Ministerstwa Edukacji, Kultury i Sportu Złoty Medal za zasługi w dziedzinie sztuk pięknych .