-500–625
| Stolica | Kyunglung (en) |
|---|---|
| Język | Zhang-Zhung |
| Religia | Dobrze |
| -500 | kreacja |
|---|---|
| 625 | Podbój militarny autorstwa Songtsena Gampo |
Następujące podmioty:
W źródłach historycznych i średniowiecznych legendach tybetańskich Zhang Zhung , Shang Shoung lub Shang Shung ( tybetański : ཞང་ ཞུང་ , Wylie : zhang zhung , THL : shyangshyung ) to nazwa królestwa zajmującego obecną prefekturę Ngari , na zachód od Tybetu autonomicznego Region w Chinach , która została podbita militarnie przez imperium tybetańskiego (629-877) na VII XX wieku , w czasie panowania Songtsena Gampo . W chińskich źródłach nazywa się Yangtong (羊 同) lub Xiangxiong (象雄). Tradycja szamańskiej religii bonpo głosi, że stamtąd pochodzi Bön Yungdrung, prekursor buddyzmu tybetańskiego po synkretyzmie z buddyzmem . W długiej historii rywalizacji między religiami bonpo i buddyjskimi, królestwo zajmuje symboliczne miejsce „innego Tybetu”, w przeciwieństwie do imperium tybetańskiego .
Z powodu przeszkód geograficznych, kulturowych i politycznych eksploracja archeologiczna zachodniego Tybetu rozpoczęła się wstępnie niecałe dwadzieścia lat temu. Jego obiecujące odkrycia zachęcają Tybetańską Akademię Nauk Społecznych do przyłączenia się do badań przez kilka lat.
Według Annals of Lake Manasarovar , Zhang Zhung włączone 18 królestw, prawdopodobnie chiefdoms, skupionych wokół góry Kailash , i zajmuje rozległy obszar między Ladakh , Jalandhara w Pendżabie , Mustang , centralnym Tybecie , na północnym skraju płaskowyżu. Z Changthang i Shanshan ( Loulan ) na pustyni Taklamakan . Inne źródła wspominają o trzech regionach: wewnętrznym (Phug-pa), środkowym (Bar-ba) i zewnętrznym (sGo-ba), przy czym ten ostatni rozciąga się od Gilgit na zachodzie do wokół jeziora Namtso na wschodzie i od Khotan na północy do Mukthinath ( Mustang ) na południu.
Stolica, Khyunglung Ngülkhar , „Srebrny Pałac Garuda Valley”, może odpowiadać ruinom odkrytym w wiosce Khyunglung w południowo-zachodniej części Kailash, w dolinie Sutlej ( dystrykt Kinnaur , stan Himachal Pradesh w Indiach ). Dolina ta jest również nazywana Szambala (mityczna „kraina szczęścia” buddyzmu tantrycznego) w niektórych tekstach Bon. Fort Chugtso Dropo na brzegu świętego jeziora Dangra byłby jego główną budowlą wojskową.
Żale siostry króla Songtsena Gampo wobec jej męża, króla Zhang Zhunga, posłużyłyby jako pretekst do jego aneksji przez Tybet w 645 roku .
Obecne środowisko zimnego i jałowego zachodniego Tybetu, słabo zaludnionego, od dawna budzi wątpliwości, czy udało się tam rozwinąć kulturę zdolną do wpływania na sąsiednie regiony. Niemniej jednak analizy pyłku i słojów wskazują, że panował on na całym płaskowyżu tybetańskim przed 1500 rokiem pne. AD dość sprzyjające warunki klimatyczne, które stopniowo pogarszałyby się, utrudniając życie pod koniec pierwszego tysiąclecia ery chrześcijańskiej, kiedy jesteśmy świadkami powstawania królestw południowych dolin.
Eksploracja płaskowyżu Changthang , podjęta na początku lat 90. przez Johna Bellezę , pozwoliła zidentyfikować ponad 500 miejsc z epoki żelaza . Całość ma wyraźne pokrewieństwo z kulturami Azji Środkowej . Oni rozumieją :
Niektóre dokumenty XI -tego wieku , jak phugs mDzod ( Abhidhamma bonpo) są tekstów dwujęzycznych Zhang-zhung / tybetański; niektóre terminy pochodzą od kinnaur. Niemniej językoznawcy zwrócili uwagę na brak znaczników semantycznych i zaproponowali, że będzie to sztuczna rekonstrukcja mająca na celu nadanie tym tekstom piętna autentyczności.
Istnieje pismo zhang-zhung, które według tybetańskich autorów, takich jak Namkhai Norbu Rinpocze , jest źródłem tybetańskiego pisma. Jednak żadna kopia nie została znaleziona.
Obecnie istnieje dialekt zhang-zhung, język himalajskiej rodziny tybetańsko-birmańskiej , którym posługuje się około 2000 osób mieszkających w Dolinie Sutlej. Jednak nie ma dowodów na to, że jest spadkobiercą starożytnego głównego języka królestwa Zhang Zhunga.
Zgodnie z tradycją bonpo, „doskonała nauka” dzogczen została najpierw przekazana Zhang Zhungowi, o czym świadczy nazwa jego głównego tekstu, Tradycja ustna szang szunga (szang-zhung njan-gyud). Stwarzające Bon jako podobnej tradycji i równolegle do buddyzmu, sięgając wstecz do mistrza starszego niż Budda , hipoteza zakłada, że religia ta zaczęła wywierać swój wpływ najpierw w zachodnim Tybecie, z Persji .
Kapłani Zhang Zhungu nosiliby, jak królowie, nakrycia głowy z rogami i turbanami z białego jedwabiu oraz płaszcze ze skór dzikich zwierząt. W niektórych tekstach władca nazywany jest „cudowną świetlistą obecnością”; być może był uważany za boską inkarnację.