Królowa małżonka Aragonii | |
---|---|
5 stycznia 1387 -19 maja 1396 | |
Poprzednik | Sybilla z Fortii |
Następca | Maria de Luna |
Narodziny |
1365 Nieznana lokalizacja |
---|---|
Śmierć |
13 sierpnia 1431 Barcelona |
Pogrzeb | Klasztor Poblet |
Czynność | Monarcha |
Rodzina | Dom Scarpone |
Tata | Robert I z Baru |
Matka | Marie z Francji |
Rodzeństwo |
Henri de Bar Yolande de Bar ( d ) Bonne de Bar ( d ) Jeanne de Bar ( d ) Marie de Bar ( d ) Louis Ier de Bar Jean de Bar Édouard III de Bar Philippe de Bar ( d ) |
Małżonka | Jan I z Aragonii (od1384) |
Dziecko | Yolande d'Aragon |
Religia | katolicyzm |
---|
Yolande (lub Violante) de Bar , urodzona około 1365 roku i zmarła3 lipca 1431w Barcelonie ( Katalonia ), jest członkiem Izby Barowej i została królową Aragonii , Walencji, Majorki, Sardynii i Korsyki (1387-1395) poprzez małżeństwo z przyszłym królem Janem I św .
Yolande, zgodnie z wyciągiem zatytułowanym l ' Histoire Latine du Roy Charles VI (1404), zaczerpniętym z Genealogical History of the Royal House of Dreux (Paris), Luxembourg, Proofs of the History of the House of Bar-le Duc był drugi z jedenastu dzieci Robert i er , hrabiego i księcia Bar i Marii , córki Jana II , króla Francji i Bonne Luksemburga , a więc siostra króla Karola V . Robert I był najstarszym synem Henryka IV , hrabiego Bar and Mousson i jego żony Yolande of Flanders , córki Roberta , Lorda Marle i Cassel, i jego żony Jeanne de Bretagne . Yolanda była więc siostrzenicą Roberta III , hrabiego Flandrii, Yolandy Burgundii , hrabiny Nevers i Artura II, księcia Bretanii .
W wieku 15 lat, w 1380 roku, poślubiła w Perpignan Jean I er of Aragon (1350 † 1395), ówczesny hrabia Gerona i spadkobierca królestwa Aragonii . Jej mąż miał 30 lat i był owdowiały przez dwa lata: był zaręczony z Joanną de France , pośmiertną córką króla Filipa VI , ale ta ostatnia zmarła, dołączając do niego w Béziers , a następnie poślubił Martę , córkę po raz pierwszy hrabiego Jeana Iera z Armagnac , z którym miał pięcioro dzieci, wśród których tylko jedna dziewczynka, Joanna , osiągnie pełnoletność.
Ze związku Yolandy z królem Janem I urodziło się 7 dzieci:
Po ślubie Yolanda szybko starała się odegrać rolę polityczną na dworze i spotkała swojego ojczyma, króla Piotra IV Uroczystego , a zwłaszcza jego czwartą żonę, królową Consort Sibylle de Fortià , zwłaszcza że para królewska była przeciwna temu związkowi.
Jean został królem w 1387 roku i szybko nadano mu przydomek „Jean le Chasseur”. W słabym zdrowiu i prawdopodobnie cierpiącym na epilepsję, ale także z powodu braku woli i zamiłowania do polowania nad królewskimi obowiązkami, był często zmuszany do delegowania władzy królewskiej na swoją żonę: wListopad 1388spotkała się z przedstawicielami miasta w Cortes de Monzon i udało jej się uniknąć kryzysu, który groził. Jako królowa-porucznik rządziła Aragonią na tym stanowisku przez siedem lat, podczas których przekształciła swój dwór w centrum kultury francuskiej, które stało się miejscem spotkań najbardziej utalentowanych trubadurów prowansalskich.
Kiedy Piotr IV zmarł, jego żona została pozbawiona wszystkich emerytur i uciekła z sądu, by schronić się w Sant Martí Sarroca . Jego krewni, w tym hrabia Empuries , zbuntowali się i sprzymierzyli z hrabią Jeanem III d'Armagnac , siostrzeńcem pierwszej żony króla Jana I, który wysłał swoje wojska na inwazję Katalonii. W latach 1389-90 ataki dotarły do Girony, ale najeźdźcy zostali wkrótce odparci i pokonani przez wojska aragońskie, a schwytana Sybilla również została pozbawiona wolności i zamknięta w zamku Montcada . Otrzymała jednak emeryturę w zamian za zrzeczenie się wszystkich swoich prerogatyw.
Wdowa Jean I er , zmarł podczas wypadku na polowaniu w 1396, ona poświęciła się wychowaniu jedynaka Miała Yolande. W przypadku braku bezpośrednich męskich spadkobierców tron Aragonii przypadł Marcinowi I , młodszemu bratu Jana I.
W 1417 r. Wytoczyła przed parlamentem Paryża pozew przeciwko swemu bratu, kardynałowi-biskupowi Louisowi de Bar, od którego zażądała udziału w spadku po ich rodzicach. Plik30 września, otrzymała w ramach rekompensaty roczną rentę w wysokości 1500 livres tournois, a Ludwik scedował księstwo Bar na René d'Anjou , wnuka swojej siostry, z którą poślubił Isabelle de Lorraine , córkę i spadkobierczynię księcia Karola II.
Zmarła w Barcelonie dnia 13 sierpnia 1431w wieku 66 lat i został pochowany wraz z mężem w klasztorze Santa Maria de Poblet , nekropolii królów Aragonii.