| Narodziny |
30 października 1927 Anthea |
|---|---|
| Śmierć |
18 lutego 2000(72 lata) La Hulpe |
| Narodowość | belgijski |
| Czynność | Autor komiksów |
| Dziecko | Eric Maltaite |
| Pracował dla | Spirou |
|---|---|
| Ruch | Szkoła Marcinelle |
Willy Maltaite , alias Will , ur30 października 1927do Anthée i zmarł dalej18 lutego 2000w La Hulpe , to projektant i pisarz z komiksów i malarz belgijski , przedstawiciel szkoły Marcinelle .
Willy Maltaite od najmłodszych lat rysuje. We wczesnych latach czterdziestych odbył praktykę u Josepha Gillaina (Jijé), jednego z filarów Spirou , który miał zostać jego przyjacielem. Miał wtedy zaledwie 15 lat. „Nauczyłem się od niego swojego fachu, ale najpierw dał mi podstawy rysowania. W ogóle nic nie wiedziałem, a on pokazał mi właściwą drogę. W dodatku był typem uniwersalnym, robił tak samo drzeworyt jak rzeźba czy malarstwo. Robiłem z nim wszystko, bez tworzenia komiksów, do 20 roku życia. ” .
W 1946 roku Jijé, oprócz Willa, zatrzymał u niego Morrisa i Franquina , dwóch młodych autorów wciąż mało znanych, ale których silny potencjał dostrzegł Gillain. Will jako pierwszy wyprodukował komiksy i ilustracje opublikowane w Bonnes soirées i Le Moustique . Wyjeżdżając z Jijé do Stanów Zjednoczonych, Will wyprodukował swój pierwszy 30-stronicowy komiks: The Mystery of Bambochal . Album ten, wydrukowany w nakładzie 15 000 egzemplarzy, został opublikowany w imieniu autora, ponieważ odmówiły mu wydania Dupuis . Charles Dupuis , choć odmówił mu kilku projektów, powierzył mu losy serii Tif et Tondu , którą prowadził wraz z Fernandem Dineurem , Maurice Rosym , wynalazcą Monsieur Choc , Maurice Tillieux i Stephena Desberga , aż do 1990 roku.
W 1957 roku, poza pracą nad tą serią, pomagał Franquinowi przy projektach do albumu Les Pirates du silence . Następnie rysuje manekin Lili na podstawie scenariuszy Gościnnego dla Paris-Flirt . Ilustruje także gry w magazynie Record oparte na scenariuszu Charliera .
W 1958 roku przerwał cykl Tif et Tondu i na dwa lata został dyrektorem artystycznym gazety Tintina .
W 1960 roku wrócił do dziennika Spirou i gościł Érica i Artimona na podstawie scenariusza autorstwa Vicqa . Pracuje także z Peyo przy serialu Jacky i Célestin, a następnie na planie Benoît Brisefera .
W 1964 roku przejął Tif i Tondu dla Spirou .
Od 1966 do 1969 roku Will wyreżyserował kolekcję Carrousel w Dupuis, która polegała na zabraniu bohaterów z gazety Spirou , takich jak Smurfs czy Boule et Bill, w małych ilustrowanych książkach dla dzieci w stylu włoskim.
W 1970 roku uruchomił nową serię: Isabelle , opartą na scenariuszach napisanych przez Yvana Delporte , Raymonda Macherota i Franquina , która zawierała dwanaście albumów od 1970 do 1996 roku.
Od 1988 Will zmienia rejestr, przechodząc na projekt, w którym kolor odgrywa większą rolę. W 1991 roku definitywnie porzucił cykl Tif et Tondu , który Dupuis powierzył młodemu Sikorskiemu i Lapière'owi. Z Stephen desberg scenariusza, następnie produkt, kolorów podstawowych, ogrodzie pragnień i 27 th list w zbiorze Aire Libre , następnie zadzwoń piekła dla P & T Production .
Niestety zmarł w 2000 roku bez ukończenia Drzewa dwóch źródeł na podstawie scenariusza Rudiego Miel . Spirou składa mu wielki hołd składający się z ośmiu stron w numerze 3231.
Will jest także malarzem sam w sobie. Fauvista , ekspresjonista , zmysłowo bawi się materiałami i kolorami.