Willem de Mol

Willem De Mol Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Portret fotografowany w formacie wizytówki, Willem De Mol ( 1.846 - 1874 )

Kluczowe dane
Narodziny 1 st marzec +1.846
Bruksela Belgia
Śmierć 7 września 1874(w wieku 28)
Marsylia, Francja
Podstawowa działalność Kompozytor
Organista
Styl Romantyzm pieśni
kantaty
wykonujące muzyczne
oratoria
utwory orkiestrowe
Miejsca działalności Bruksela
Współpraca Gentil Theodoor Antheunis - Emanuel Hiel ( poeci )
Mistrzowie Jean- Remi De Mol
François-Joseph Fétis
Jacques-Nicolas Lemmens (?)
Adrien-François Servais
Edukacja Królewskie Konserwatorium w Brukseli
Ascendants Jean-Remi De Mol (ojciec)
Rodzina François-Marie De Mol (brat)
Nagrody cena rzymu

Willem De Mol , urodzony dnia1 st marzec +1.846w Brukseli i zmarł dnia7 września 1874w Marsylii jest flamandzkim kompozytorem i najbardziej znanym członkiem rodziny muzyków .

Biografia

Willem De Mol, brat François-Marie ( 1844 - 1883 ), jest najbardziej znanym członkiem rodziny De Mol. To od swojego ojca Jean-Rémi, zawodowego muzyka , otrzymał pierwsze lekcje muzyki; we wczesnej młodości towarzyszył ojcu, basiście i kantorowi w drodze na tęczę . Dzięki odkrytym w młodym wieku talentom i pięknemu głosowi altówki , skończył jako chórzysta w kilku brukselskich kościołach . W Królewskim Konserwatorium w Brukseli uzyskał sukcesywnie drugą nagrodę za lekturę muzyczną (w 1858 r. W wieku 12 lat), pierwszą nagrodę (w 1859 r. ), A następnie pierwszą nagrodę za harmonię w klasie Bosselet ( 1863 )., accessit ( 1863 ), druga cena fortepianu w klasie Dupont ( 1866 ) i wreszcie druga cena kompozycji w klasie Fétis ( 1867 ). Jednocześnie brał organowe lekcje (bez wątpienia z Lemmens ), a także wiolonczeli lekcje z Servais .

Już od siedemnastego roku życia służył jako organista w kościołach Saint-Roch w Laeken i Sainte-Catherine w Brukseli . Ze względu na chorobę ojca i śmierć jego drugiej żony Willem w dużej mierze musiał opiekować się liczną rodziną. W 1869 roku został dopuszczony do konkursu o Prix ​​de Rome , za który wystawił muzykę Fausta laatste nacht ( Ostatnia noc Fausta ), za co zdobył jednak tylko wyróżnienie, po części swoją winę, ponieważ zgłosił się na ochotnika do pomocy faworytowi, Janowi Van den Eedenowi, któremu przypadkowo brakowało zarówno śpiewaków, jak i pianisty do wykonania jego kantaty  : De Mol zebrał śpiewaków z własnego chóru i dał tak wspaniały widok czytania na tym fortepianie że Van den Eeden lewym górnym nagrody. W 1870 roku De Mol został powołany chór reżyser z zjednoczonego Rzemieślników .

W 1871 roku , w wieku 25 lat, zdobył Prix de Rome z kantaty pt Kolumba Droom '  ; Następnie odbył wyjazd studyjny do Niemiec , gdzie przebywał w Hanowerze , Berlinie , Dreźnie , Weimarze i Casselu , spotykając tam takie osobistości jak Liszt , Raff , Joachim , von Bülow i Taubert . Ożenił się w 1873 r. , On i jego żona kontynuowali podróż studyjną jako para do Austrii i Węgier . Po krótkim powrocie do Belgii podróż zabrała ich do Francji i Włoch , ale narodziny ich córki przeszkodziły im w poruszaniu się; Następnie De Mol wyjechał sam do Francji . Po ciepłym przyjęciu w Paryżu przez kompozytorów Ambroise Thomas i Félicien David udał się do Marsylii , gdzie odwiedził swojego brata François-Marie, który był dyrygentem Société des concerts populaire i organistą kościoła Saint-Charles.

Podczas tego pobytu zachorował na reumatoidalne zapalenie stawów, a następnie zapalenie opon mózgowych , które w ciągu trzech dni zakończyło się katastrofą: zmarł w sile wieku zaledwie 28 lat. W elegie na jego śmierci zostały napisane przez poetów Theodore Sevens, Victor dela Mountain , styczeń Amandus van Droogenbroeck i Emanuel Hiel .

Grafika

Ponieważ De Mol był zagorzałym obrońcą muzycznego nacjonalizmu , nic dziwnego, że jego muzyka wpisała się w ruch muzyczny w ramach ruchu flamandzkiego zainicjowanego przez Petera Benoita , a De Mol został uznany za jednego z najbardziej obiecujących kompozytorów flamandzkich . Chociaż umarł zbyt młodo, pozostawił po sobie znaczną i wysokiej jakości pracę.

Jego największym sukcesem był holenderski Lied Ik ken een skłamał ( wiem, piosenkę , do tekstami Gentil Theodoor Antheunis ), wydrukowany w 1921 roku na 33 rd  czasu i zawarte w prawie każdym śpiewniku tego czasu. Wśród utworów napisanych na chór są Kollebloemen i adwent lieder .

Oprócz wielkich oratoriów na książek w języku polskim jako De levenstijden , Laatste Zonnestraal i Betlejem , De Mol poczyniła pewne główne dzieła religijne (w tym Rex Gloriose Martyrum , Salve Regina , w Te Deum i Msza na trzy głosy) i symfoniczną programu wojny .

Również pisał muzykę dla dramatu w trzech aktach i sześciu scenach, poprzedzone prologiem , De bannelingen ( Wypędzonych ), która jest tłumaczenie na język niderlandzki przez Emanuel Hiel tragedia język francuski Victor Joly

Dzięki darowiznom członków rodziny kompozytora na rzecz biblioteki Królewskiego Konserwatorium Flamandzkiego , Artesis Hogeschool Antwerpen (School of Advanced Studies w Antwerpii ) weszło w posiadanie archiwum muzycznego De Mol, w którym znajduje się duża część jego muzyki. dzieło: kopie kompozycji, z autografem lub bez, pieśni , oratoria , kantaty i wszystkie przechowywane tam części utworów orkiestrowych.

Został pochowany na cmentarzu w Laeken .

Linki zewnętrzne

Źródła

Uwagi

  1. Focquaert, SVM, online
  2. Gregoir, str.  125
  3. Van Hemel, 20
  4. Zobacz artykuł w: De Nederlandsche Spectator du2 lutego 1870 online
  5. Sen Kolumba
  6. Patrz rozdział w: De Eendracht du2 czerwca 1872
  7. Van Droogenbroeck / Hiel / dela Montagne / Sevens, SVM, online
  8. Patrz rozdział w: De Eendracht du30 lipca 1871i Le Guide musical du28 kwietnia 1870
  9. W maki
  10. Songs of Adwentu
  11. Wieki życia
  12. Ostatni promień słońca
  13. Betlejem
  14. N.N., Muziekbank Vlaanderen , online
  15. Joly / Hiel / De Mol
  16. Patrz rozdział w: De Eendracht du26 września 1869
  17. Ostatnie znane miejsca zamieszkania

Linki zewnętrzne