Warcino
| Warcino warcino | |||
| |||
| Administracja | |||
|---|---|---|---|
| Kraj | Polska | ||
| Region | Województwo pomorskie | ||
| Dzielnica | Powiat słupski | ||
| Gmina | Kępice | ||
| Kod pocztowy | 77-230 | ||
| Międzynarodowy kod telefoniczny | + (48) | ||
| Lokalny kod telefoniczny | 59 | ||
| Rejestracja | GSL | ||
| Demografia | |||
| Populacja | 450 mieszk. ( 2010 ) | ||
| Geografia | |||
| Informacje kontaktowe | 54 ° 13 ′ 00 ″ na północ, 16 ° 50 ′ 00 ″ na wschód | ||
| Lokalizacja | |||
Geolokalizacja na mapie: Polska
| |||
Warcino [ vart͡ɕinɔ ] ( Varzin w języku niemieckim) to wieś w województwie pomorskim . Liczy 450 mieszkańców i jest częścią kantonu Kępice ( Hammermühle ).
Historia
Varzin po raz pierwszy pojawia się w liście własności lenna z 1485 roku. List ten zdaje się wskazywać, że gmina była już wówczas słowiańska . Wieś należała wówczas do powiatu Zitzewitz . W księgach kościelnych z 1590 r. Znajduje się 12,5 dworów , 25 rolników i chałupa. W 1628 r. Było 16,5 dworców i 6 chałup. Po zniszczeniach wojny trzydziestoletniej miasto zostało odbudowane. W 1717 r. Miasto ponownie posiadało 17 dworów i 2 chałupy. Pod koniec XVIII -tego wieku, są rolnicy i 16 w 1813 roku tylko 6, a następnie w 1823 roku 6.
W trakcie XIX th fabryka szkła wieku osiadł w mieście, na terenie fortu Chomnitz (Chominca w języku polskim). W 1918 r. Na Wipper w Kępicach oddano do użytku cztery elektrownie wodne w celu zaopatrzenia otwartej w 1890 r. Papierni i tartaku. Następnie wszystko zostało zniszczone podczas II wojny światowej.
W 1871 r. Rozpoczęto budowę fabryki Luschken (Łuźki). W 1873 roku uruchomiono tę dużą fabrykę papieru. Należy do Otto von Bismarcka i przyjmuje nazwę Varziner Papierfabrik AG , jest jedną z największych fabryk w województwie pomorskim.
Pierwszym znanym przywódcą Varzina jest Heinrich von Zitzewitz. Zgodnie z grą spadkową majątek dzieli się na 3: Beßwitz, Jannewitz i Varzin. W 1692 r. Varzin przeszedł na własność Kaspara Otto von Massowa , który w 1723 r. Sam został prezydentem województwa pomorskiego. Wcześniej był radcą nadwornym Stargardu Szczecińskiego .
Kaspar Otto von Massow sprzedał miasto hrabiemu Adamowi Joachimowi von Podewils w 1727 r. Jego dziedziczka, córka Auguste Friederike von Podewils, poślubiła w 1809 r. Kapitana Konstantina wenera von Blumenthala. W 1844 roku Werner Ewald urodził się ich drugi syn. Plik7 czerwca 1867, Otto von Bismarck kupuje gminy. W rękach rodziny von Bismarck pozostał do 1945 roku .
W spisie powszechnym w 17 maja 1939wieś liczy 746 mieszkańców. Następnie należał do powiatu Rummelsburg , przed 1882 r. Należał do powiatu Schlawe . Miasto Rummelsburg, centrum miasteczka, było oddalone o 28 kilometrów od drogi, a miasto Schlawe w starej dzielnicy było nieco bliżej. Najbliższa stacja na linii Stolp - Zollbrück - Rummelsburg - Neustettin znajdowała się w oddalonym o 6 km Hammermühle .
W Marzec 1945Varzin zostaje najechany przez Armię Czerwoną i jak cały region przechodzi pod polską administrację. Do gminy przybywa silna imigracja z Polski i Ukrainy . Ci migranci zostali zmuszeni przez radzieckie dowództwo do wyboru między emigracją a kupnem swojego obywatelstwa. Jeśli chodzi o Niemców z Varzina, zostali wypędzeni.
Kościół
Varzin nie ma kościoła ani cmentarza. Wieś należy, podobnie jak inne okoliczne przysiółki, do parafii Osowo . Wussow był siedzibą kościoła, jednak rodzina von Bismarck miała większość w miejscowej radzie kościelnej. Jedynie rodzina von Zitzewitz dzieliła władzę.
Kościół w Wussowie należy do 1945 roku do powiatu kościołów schlawskich i województwa pomorskiego w Pruskim Związku Kościołów Ewangelickich . Obecnie Warcino jest częścią Parochia w Słupsku polskiego Kościoła Ewangelickiego.
Szkoła
Budynek
W 1780 r. Powołano do Varzina nauczyciela. Teren pod budowę szkoły został przeznaczony 30 listopada 1814. właściciel domeny miał prawo wyznaczyć dyrektora szkoły. Wraz z rozwojem papierni rośnie również liczba uczniów, co powoduje konieczność budowy nowej szkoły.
W 1924 r. Dokonano tego na ulicy prowadzącej do Luschken. Szkoła posiada dwie sale lekcyjne i dwa domy dla nauczycieli. W 1937 r. 3 nauczycieli uczyło 137 uczniów.
Nauczyciele
- Fett, 1789–1812
- Christian Friedrich Probandt, do 1828 roku
- Rattunde, 1828–1846
- Karl Heinrich Probandt, 1846–1871
- Julius Probandt, 1871–1910
- Hugo schuck
- Emil Störmer
- Martha Krause
- Traute Zedler
Bismarckowie w Varzinie
Otto von Bismarck , który określa się jako junker z Pomorza , od dzieciństwa związany jest z województwem wschodnio-pomorskim. W okresie dorastania zarządzał domeną Kniephof w powiecie Naugard, dziedziczoną przez jego ojca po kuzynie. Tam spędza wolny czas i wakacje.
Plik 12 lutego 1867w nagrodę za zasługi w wojnie austriacko-pruskiej otrzymał darowiznę w wysokości 400 000 talarów na zakup majątku lub kapitału zgodnie z życzeniem króla. Bismarck decyduje się na zakup majątku od Wernera Ewalda von Blumenthala. W 1847 roku Bismarck poślubił Johannę von Puttkamer w Alt Kolziglow , która sama pochodziła z Reinfeld . Kiedy zmarł jej ojciec, odziedziczyła majątek Reinfelda i dołączyła go do majątku Varzina.
Kiedy Johanna umiera, Bismarck chce, aby jego partner został pochowany w miejscu, w którym spędzali ze sobą najwięcej czasu. Mały dom z ogrodem, jedno z ulubionych miejsc Johanny, zostaje w ten sposób przekształcony w mauzoleum. Później jej trumna zostaje przeniesiona do Friedrichsruh wraz z mężem.
Kiedy Otto von Bismarck zmarł 30 lipca 1898majątek dziedziczy jego drugi syn Wilhelm von Bismarck , były prezydent prowincji Prusy Wschodnie . On umarł na30 maja 1901w Varzinie. Jego partner Sybille kontynuował zarządzanie majątkiem do 1921 r. Jego syn hrabia Nicolaus von Bismarck przejął kontrolę. Po jego śmierci20 stycznia 1940majątek przechodzi na jego syna Rule von Bismarck.
Kiedy nadejdzie armia czerwona Marzec 1945Sybille nie ucieka i pozostaje na zamku Varzin. Poinformowano, że zmarła z powodu trucizny po przybyciu sił najeźdźców. Została pochowana w rodzinnym grobie na Richtbergu w rMarzec 1945. Ten grób rodziny von Bismarck został później wysadzony w powietrze wraz z trumnami przez państwo polskie w 1957 roku.
Ostatni właściciel Varzina zmarł hrabia Rule von Bismarck 1 st grudzień 1.991w Chile bez potomków.
Osobowości miasta
W Varzinie urodził się poseł Werner von Blumenthal-Suckow (1815-1883). Piosenkarz Walter Flex (1887–1917) był nauczycielem hrabiego Nicolausa von Bismarcka w latach 1910–1911 . Szczególnie znana jest jego pieśń wędrowna „ Wildgänse rauschen durch die Nacht ”.
Źródła
Bibliografia
- (de) Hans-Ulrich Kuchenbäcker , Der Kreis Rummelsburg. Ein Schicksalsbuch , Lübeck, Pommerscher Zentralverband,1985
- (de) Ein Heimatbuch, Hg. v. Kreisausschuß des Kreises Rummelsburg im Jahre 1938 , Hamburg, Heimatkreisausschuß Rummelsburg,1979
- (de) Siegfried Boje , Varzin und Hammermühle Kreis Rummelsburg in Pommern. Überliefertes und Erinnerungen , Brunswick,1995
- (autor) Johannes Hinz , Pommern. Wegweiser durch ein unvergessenes Land , Augsburg,1996
- (pl) Piotr Pilak , Zarys dziejów pałacu w Warcinie , Słupsk,2001
Linki zewnętrzne
- (de) „ Domaine de Varzin w połowie XIX wieku ” (przeglądano 22 września 2011 r. )
- (de) „ Zdjęcia wioski ” (przeglądano 22 września 2011 r. )
Uwagi i odniesienia
- (de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „ Warcino ” ( zobacz listę autorów ) .
- Kuchenbäcker 1985 , s. 270