Trzecia włoska wojna o niepodległość

Trzecia włoska wojna o niepodległość Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Bitwa pod Custozą 25 czerwca 1866 r. Ogólne informacje
Przestarzały 20 czerwca 1866 r. - 12 sierpnia 1866 r
( 1 miesiąc i 23 dni )
Lokalizacja Trentino , Wenecja Euganejska , Morze Adriatyckie
casus belli Sojusz włosko-pruski
Wynik

Włoskie zwycięstwo

Zmiany terytorialne Austria ceduje Veneto Francji, która następnie przekazuje ten region Włochom.
Wojujący
Królestwo Włoch  Cesarstwo Austriackie
Dowódcy
Flaga Włoch (1861-1946) .svg Victor-Emmanuel II Giuseppe Garibaldi Alfonso La Marmora Giacomo Medici Enrico Cialdini Carlo di Persano
Flaga Włoch (1861-1946) .svg
Flaga Włoch (1861-1946) .svg
Flaga Włoch (1861-1946) .svg
Flaga Włoch (1861-1946) .svg
Flaga Włoch (1861-1946) .svg
Flaga monarchii habsburskiej.svg Franz Joseph I st arcyksiążę Albert Franz Kuhn Wilhelm von Tegetthoff
Flaga monarchii habsburskiej.svg
Flaga monarchii habsburskiej.svg
Flaga monarchii habsburskiej.svg
Zaangażowane siły
Flaga Włoch (1861-1946) .svg
220 000 mężczyzn
Flaga monarchii habsburskiej.svg
190 000 mężczyzn

Bitwy

Trzecia włoska wojna o niepodległość ( 1866 ) jest etapem w procesie zjednoczenia Włoch podejmowanych od 1848 roku ta wojna, ostatni do pełnej unifikacji, ma dołączyć do Królestwa Włoch ogłosił w 1861 roku Veneto jeszcze pod panowaniem austriackim jako a także region wokół Rzymu, nadal pod zwierzchnictwem papieża . Ich brak de facto nie zadowalał włoskich liberałów. Nie podzielali przywiązania włoskiego rządu do nieskomplikowania stosunków z innymi mocarstwami europejskimi.

Pierwsze owoce

W 1862 roku , Giuseppe Garibaldi lewo Genua z wolontariuszami na zejście na ląd w Palermo i spróbować wyzwolić Rzym , ufając neutralności Króla. Towarzyszy 2.000 ochotników, wyruszył w Katanii na zejście na ląd w Melito na 24 sierpnia i dołącz do Aspromonte . Generał Cialdini wysłał jednak dywizję pod dowództwem pułkownika Pallavicino, aby powstrzymała armię ochotniczą.

Podczas walki Giuseppe Garibaldi został ranny i wzięty do niewoli wraz ze swoimi ludźmi. Po wyleczeniu pozwolono mu wrócić do swojej rezydencji w Caprerze .

Wojna

Trzecia wojna o niepodległość ( 1866 ) ostatecznie umożliwiła włoskiej armii regularnej walkę o wyzwolenie ostatnich terytoriów półwyspu pod dominacją austriacką.

Wojnę przygotował sojusz wojskowy między rządem włoskim pod dowództwem generała La Marmora a Prusami barona Otto von Bismarcka .

Oba narody, które widziały Austrię jako przeszkodę w planach zjednoczenia narodowego, miały wspólny cel.

Według planów pruskich Włochy miały zmierzyć się z Austrią na południowym froncie lądowym. Dzięki swojej przewadze morskiej Włochy musiały również zagrozić wybrzeżom Dalmacji i zająć wyspy Adriatyku, odwracając w ten sposób część sił austriackich z teatru działań wojennych w Europie Środkowej.

W rzeczywistości włoską sytuację militarną poważnie utrudniły następujące czynniki:

Od tego czasu klęski na lądzie i morzu były prawie nieuniknione. Porażki w bitwach pod Custozą i Lissą zaznaczyły ten okres, który był odbierany jako wyjątkowo negatywny, nawet poza rzeczywistym znaczeniem wydarzeń.

Jedyne sukcesy militarne ( bitwa pod Bezzecca , bitwa pod Primolano , walka o Versa ...) odniosły na drugorzędnych frontach lub oddziały ochotników dowodzonych przez Garibaldiego, którzy byli przywiązani do podboju Wenecji trójzębnej (odpowiadającej obecnej autonomicznej prowincji Trydent ).

Pomimo porażek, armia włoska udało się utrzymanie wojsk austriackich na froncie alpejskim, umożliwiając w ten sposób potężny armia pruska wygrać ważne bitwy na niemieckim przodu - zwycięstwo Sadowa w sprawie3 lipca 1866 rdecydujące okazały się prace generała von Moltke . Za sześć tygodni Austria musiała skapitulować. Na froncie włoskim wojna mogła być kontynuowana tylko dzięki manewrom Garibaldiego w Trentino, ale bez istotnego wsparcia Prus włoski sztab generalny wolał zarządzić odwrót. Na to polecenie Garibaldi odpowiedział lakonicznym i słynnym „Słusznie”.

Jako sojusznik militarny Francji i Prus, Włochy zostały zaliczone do zwycięzców konfliktu. Traktat rozejmowy z Austrią został zawarty w dniu12 sierpnia 1866 rw Cormons . Kolejne traktaty pokojowe zmusiły Austrię do oddania Veneto sojuszowi francusko-pruskiemu (terytorium obejmujące obecne włoskie regiony Veneto i Friuli-Wenecja Julijska bez prowincji Gorizia i Triest ), który natychmiast został przekazany Królestwu Włoch .

Tabela podsumowująca bitwy

Teatr Przestarzały Wojujący Wynik
Bitwa pod Custozą 24 czerwca 1866 r Królestwo Włoch Cesarstwo Austriackie Austriackie zwycięstwo
Inwazja Trentino 25 czerwca 1866 r - 10 sierpnia 1866 r Królestwo Włoch Cesarstwo Austriackie Austriackie zwycięstwo
Operacje morskie na jeziorze Garda 30 czerwca 1866 r - 20 lipca 1866 r Królestwo Włoch Cesarstwo Austriackie Austriackie zwycięstwo
Operacje w Valtellinie Czerwiec 1866 - Lipiec 1866 Królestwo Włoch Cesarstwo Austriackie Niezdecydowany
Operacje w Val Vestino 25 czerwca 1866 r - 10 sierpnia 1866 r Królestwo Włoch Cesarstwo Austriackie Włoskie zwycięstwo
Bitwa o górę Suello 3 lipca 1866 r Królestwo Włoch Cesarstwo Austriackie Włoskie zwycięstwo
Bitwa pod Vezza d'Oglio 4 lipca 1866 r Królestwo Włoch Cesarstwo Austriackie Austriackie zwycięstwo
Bitwa pod Lodronem 7 lipca 1866 r - 10 lipca 1866 r Królestwo Włoch Cesarstwo Austriackie Włoskie zwycięstwo
Atak na Fort d'Ampola 16 lipca 1866 r - 19 lipca 1866 r Królestwo Włoch Cesarstwo Austriackie Włoskie zwycięstwo
Bitwa pod Condino 16 lipca 1866 r Królestwo Włoch Cesarstwo Austriackie Włoskie zwycięstwo
Bitwa pod Pieve di Ledro 18 lipca 1866 r Królestwo Włoch Cesarstwo Austriackie Włoskie zwycięstwo
Bitwa pod Lissą 20 lipca 1866 r Królestwo Włoch Cesarstwo Austriackie Austriackie zwycięstwo
Bitwa pod Bezzecca 21 lipca 1866 r Królestwo Włoch Cesarstwo Austriackie Włoskie zwycięstwo
Bitwa o Wersę 26 lipca 1866 r Królestwo Włoch Cesarstwo Austriackie Włoskie zwycięstwo

Zobacz również

Powiązany artykuł