Tytuł lub aloi obiektu (praca, waluta , etc.) jest bezwymiarową odpowiadający jego składowi w danym metalu szlachetnego . Dokładniej jest to stosunek masy drobnoziarnistego metalu do całkowitej masy stopu , z którego się składa. Miano jest sprawdzane przez testera .
We Francji , zgodnie z Ancien Régime i systemem dwunastkowym , tytuł wyrażano w karatach dla złota oraz w „denierach” zwanych „de loi” (to znaczy „aloi”) dla złota, pieniędzy i bilionów. Jest ona wyrażona w tysięcznych od1995.
Czystego złota lub czystego złota była 24 karatów ( 1 karat = 1 / 24 e ≈ 41,67 tysięcznych).
W postaci czystej lub w porządku srebra 12 negujących prawne (1 prawne denier = 1 / 12 e ≈ 83,33 tysięcznych). Denar prawa został podzielony na 24 ziarna. Połowę denara prawa - to znaczy 12 ziaren - nazwano „obolem” lub „siatką”; a ćwiartka - czyli 6 ziaren - nazywana była „poge”, „pougeoise” lub „pite”.
W Francji , z XIII -tego wieku , wartość referencyjna w królestwie jest „pieniądze King” czy „money-le-king”, to znaczy „Pieniądze King”: to odzwierciedla nieco stopu srebra w 23 / Grzywna 24 e (958 ‰), używana do monet królewskich.
Z drugiej strony :
Metodą najczęściej stosowaną w starożytności jest porównywanie gęstości poprzez zanurzenie cennego przedmiotu w wodzie i porównanie przepełnionej objętości pojemnika ze znaną próbką. Według Witruwiusz , Archimedes użyłby tej metody mylić nieuczciwego złotnika.
Od starożytności do XIX th wieku The touchau kontrola jest najbardziej używana. We Francji dotykanie jest nadal praktykowane przez tytułowe urzędy kontroli przedmiotów.
Test „kielichowy” lub „ kupelacyjny ” zostałby wynaleziony około 1300 roku. Pozwala on poznać tytuł poprzez stopienie niewielkiej ilości metalu lub stopu w określonej dawce stopionego ołowiu , który sam wlany jest do kubka z wapniowo-fosforanowego naczynia . Podczas sprawdzania złota przed kupelacją wykonywana jest „inkartacja”, aby dodać do złota trzykrotną wagę srebra. Mathieu Tillet, a następnie Louis Joseph Gay-Lussac zwrócił uwagę na wiele wad (różnice w pomiarach spowodowane parametrami procesu - nagrzewaniem, narzędziami - i oszustwami w zakresie kontroli).
Test „mokrego” srebra, opracowany przez Gay-Lussaca, jest używany tylko dla pieniędzy.