Teatro San Carlo

Teatro San Carlo Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Ogólny widok pomieszczenia pod niskim kątem, w tym fresk na suficie i pudła. Kluczowe dane
Przezwisko San Carlo
Rodzaj Sala operowa
( teatr włoski )
Lokalizacja Neapol Włochy
Architekt Giovanni Antonio Medrano
Inauguracja 4 listopada 1737
Pojemność 1,386
Kierownictwo artystyczne Paolo Pinamonti
Stronie internetowej http://www.teatrosancarlo.it

Geolokalizacja na mapie: Włochy
(Zobacz sytuację na mapie: Włochy) Teatro San Carlo
Geolokalizacja na mapie: Neapol
(Zobacz sytuację na mapie: Neapol) Teatro San Carlo

Teatro San Carlo , albo Teatro di San Carlo , Prawdziwe Teatro di San Carlo , zbudowany na4 listopada 1737To opera w Neapolu .

Charakterystyka

Jest to najważniejszy teatr w Neapolu , jeden z najsłynniejszych na świecie i jeden z najstarszych zachowanych do dziś teatrów lirycznych w Europie , po Teatro Malibran w Wenecji i Teatrze Manoel w Valletcie . Może pomieścić 1386 widzów i ma sześć pięter lóż ułożonych w kształt podkowy, ogromną lożę królewską i parter o długości około trzydziestu pięciu metrów.

Historia

Teatr San Carlo w Neapolu został zbudowany z inicjatywy Charlesa de Bourbon na podstawie projektu Giovanniego Antonio Medrano i zainaugurowany4 listopada 1737z opera Achille w Sciro przez Domenico Sarro (Libretto Pietra Metastasia ). San Carlo jest następcą Teatro San Bartolomeo , który został przekształcony w kościół. W 1767 roku Ferdinando Fuga przeprowadził prace remontowe z okazji ślubu króla Neapolu Ferdynanda IV i Marii Karoliny, aw 1778 roku został przebudowany przez Boccascena. W 1797 roku Domenico Chelli przeprowadził renowację dekoracji sali. W 1809 roku Joachim Murat powierzył architektowi toskańskiemu Antonio Niccolini projekt nowej fasady głównej, którą zrealizował w stylu klasycystycznym .

Po pożarze, który go zniszczył w nocy 13 lutego 1816, jest przebudowywany przez tego samego architekta. Nowy pokój został otwarty12 stycznia 1817z kantata Il Sogno di Partenope przez Giovanni Simone Mayr , już obecne na San Carlo z innych prac, w tym Medei w Corinto (28 listopada 1813). Obecność Mayra, podobnie jak Rossiniego, jest głównie zasługą lombardzkiego Domenico Barbaja , największego impresario we Włoszech i być może w Europie.

Od 1815 do 1822 dyrektorem muzycznym teatru był Gioachino Rossini, który w tym czasie przeżył jeden z najważniejszych i najbardziej płodnych okresów. Kierunek zapewnia następnie Gaetano Donizetti , uczeń Mayra. W 1834 roku Antonio Niccolini przeprowadził nowe prace konserwatorskie. W latach 1844-1845 Francesco Gavaudan i Pietro Gesuè, wyburzając Guardia Vecchia , stworzyli zachodnią perspektywę w kierunku Pałacu Królewskiego. Plik27 marca 1969Usunięto grupę rzeźbiarską Partenopy wykonaną przez Niccoliniego na frontonie głównej fasady, która rozpadała się w wyniku infiltracji wody deszczowej. Plik11 czerwca 2007, zrekonstruowany Triad della Partenope zostaje ponownie wzniesiony na szczycie budynku.

Od 1993 roku kieruje stałymi szefami kuchni  : Salvatore Accardo od 1993 do 1995, Gabriele Ferro od 1999 do 2004, Gary Bertini od 2004 do 2005, Jeffrey Tate od 2005 do 2010, Maurizio Benini od 2010.

„Moje oczy są oślepione, moja dusza jest zachwycona. […] Nie ma w Europie nic podobnego, nie powiem podobnego, ale co choćby w oddali może dać wyobrażenie o tym teatrze. "

-  Stendhal , Rzym, Neapol i Florencja w 1817 roku

Światowe premiery

Załączniki

Uwagi i odniesienia

  1. „  Progetto di ristrutturazione del Teatro San Carlo di sicurezza e rifacimento impianti antincendio e rilevazione fumi  ” na www.vvfnapoli.it (dostęp: 22 marca 2016 )
  2. Termin impresario należy rozumieć jako menedżera show-biznesu ( po włosku impresa )

Źródła

Linki zewnętrzne