Tytuł oryginalny | Świadek dla prokuratury |
---|---|
Produkcja | Billy Wilder |
Scenariusz |
Larry Marcus Billy Wilder Harry Kurnitz |
Główni aktorzy |
Tyrone Power |
Firmy produkcyjne | Edward Small Productions |
Ojczyźnie | Stany Zjednoczone |
Uprzejmy | Film detektywistyczny |
Trwanie | 116 minut |
Wyjście | 1957 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Świadek oskarżenia ( Świadek oskarżenia ) to amerykański film z Billy Wilder , wydany w 1957 roku . Jest on przystosowany od play Świadek oskarżenia przez Agatha Christie , sama adaptacja nowej świadkiem oskarżenia .
Sir Wilfrid, błyskotliwy i doświadczony prawnik przegranej sprawy, wychodzi z przedłużonego pobytu w szpitalu iz powodów zdrowotnych musi zrezygnować z zajmowania się nadmiernie stymulującymi sprawami karnymi. W tym czasie Leonard Vole, oskarżony o zabójstwo madame French, przyszedł z prośbą o pomoc. Chociaż sprawa wydaje się ekscytująca, Sir Wilfrid odmawia zajmowania się nią w celu zachowania zdrowia i doradza innemu prawnikowi, Broganowi-Moore'owi, jednemu z jego byłych uczniów. Po tym, jak Leonard Vole opuszcza biuro Wilfrida, pojawia się Christine Vole, żona Leonarda. Jest jego jedynym alibi na noc morderstwa. Jego bardzo zimna i swobodna postawa, a także kluczowa rola w romansie sprawiają, że Wilfrid zmienia zdanie, który mimo zaleceń lekarzy postanawia zająć się tą fascynującą go sprawą.
Myśląc, że mogłaby służyć swojemu klientowi, Wilfrid postanawia nie zeznawać Christine na rozprawie, ale to oskarżenie zmusza ją do składania zeznań. Następnie wyjaśnia, że podczas przesłuchania okłamała policję, aby chronić męża, i podaje elementy potępiające męża. Po tych objawieniach wszystko wydaje się stracone dla Leonarda, ale dzień przed ostatnim dniem procesu tajemnicza kobieta kontaktuje się z Wilfridem, aby dostarczyć listy napisane przez Christine dla jej kochanka, Maxa. W liście wyjaśnia w szczególności, że jeśli wróci do alibi, które dała policji, może pozbyć się swojego męża Leonarda.
Następnego dnia Wilfrid ujawnia list, Christine wybucha płaczem i przyznaje, że dokonała krzywoprzysięstwa, aby jej mąż mógł zostać potępiony. Jury obraduje i stwierdza, że Leonard nie jest winny. Kiedy pokój jest pusty, Christine zostaje sama z prawnikiem i przyznaje, że go manipulowała: niedawno napisała listy i to ona w przebraniu dała mu je dzień wcześniej. To była sztuczka, aby alibi, które dała mężowi, było wiarygodne. Uważa, że lepiej będzie, gdy zostanie oskarżona o krzywoprzysięstwo, niż gdyby jej mąż był sądzony za morderstwo. Leonard po kolei przybywa do pokoju i przyznaje się do morderstwa. Ku zaskoczeniu Christine zapowiada wyjazd na wycieczkę z kochanką. Wściekła chwyta nóż i zabija go.
Sir Wilfrid, wściekły i zszokowany tym, że został zgorszony i zgorszony mimowolnym uniewinnieniem winowajcy, zmienia swój nastrój w obliczu tego rodzaju immanentnej sprawiedliwości i deklaruje, że odda odpoczynek w obronie Christine. Prawdą jest, że podczas procesu był zaniepokojony ciągiem wydarzeń prowadzących do uniewinnienia: „to jest zbyt doskonałe”, powiedział w pewnym momencie.
W 1957 roku United Artists nabyło prawa do adaptacji sztuki Témoin à charge i nowego homonimu za rekordową sumę 116 000 funtów . Producent Arthur Hornblow Jr. powierza reżyserię Billy'emu Wilderowi . Obsada składa się z takich gwiazd jak aktorka Marlene Dietrich czy Charles Laughton , który powraca do uniwersum Agathy Christie po zagraniu Herkulesa Poirota na scenie w sztuce Alibi .
Film jest sukcesem: w pierwszym roku przynosi 3,75 miliona dolarów. Film był sześciokrotnie nominowany do Oscarów i pięć razy do Złotych Globów .
W 1958 Films in Review napisano: „Marlene Dietrich udowadnia, że potrafi grać role dramatyczne i że jest wspaniałą piosenkarką odnoszącą sukcesy. "
Recenzent New York Herald pisze: „Panna Dietrich to mocna syrenka, tak nieczytelna, że nawet Laughton woła:„ Co ona knuje? W jaką grę gra? ”. "
Film jest w rankingu 83 th w szczycie 250 Internet Movie Database . Znajduje się również na liście 10 najlepszych AFI w kategorii filmów próbnych .