W naukowej nomenklaturze świata żywego synonimy to różne nazwy naukowe na oznaczenie tego samego taksonu . Są konsekwencją zmian, niekiedy bardzo licznych, dokonanych przez naukowców w naukowej klasyfikacji gatunków (połączone rodzaje, podgatunki awansowane do rangi gatunku, duplikaty, muszle itp .). Władze, daty i powiązane elementy typograficzne są niezbędne do uwzględnienia w celu uniknięcia nieporozumień, a ich interpretacja różni się w zależności od kodów nomenklatury.
Nazwa naukowa zatwierdzona jako ostatnia niekoniecznie jest tą, która została opublikowana jako ostatnia. Na przykład Hyperolius viridiflavus dopuszcza wiele synonimów, z których ostatni pochodzi z roku 1970, podczas gdy obecnie obowiązująca nazwa to „ Hyperolius viridiflavus (Duméril i Bibron, 1841)”.
Lista synonimów umożliwia zachowanie identyfikowalności w czasie, od pierwotnie nadanej nazwy ( bazonim lub protonim), do ostatniego ważnego taksonu, w tym mimowolnych duplikatów. W szczególności zapewnia to, że mówimy o tym samym gatunku niezależnie od pracy, nawet bardzo starym, i to pomimo częstych korekt klasyfikacji i taksonów.
Zasady nomenklatury, określone w szczególności w Międzynarodowym Kodeksie Nomenklatury Glonów, Grzybów i Roślin oraz w Międzynarodowym Kodeksie Nomenklatury Zoologicznej , znacznie się różnią w zależności od dyscypliny. Zobacz artykuł Basonim , a także kolejne dwie sekcje, poświęcone zwierzętom i roślinom .
W zoologii mówimy o synonimach, gdy kilka nazw naukowych odnosi się do tego samego taksonu . Wszystkie nazwy w tym taksonie (w tym nazwa ważna) są synonimami. Może to mieć dwie przyczyny:
W pierwszym przypadku mówimy o „synonimie obiektywnym” (którego synonimia jest oparta na tym samym typie posiadacza nazwy), w drugim o „synonimie subiektywnym” (którego synonimia wynika jedynie z osobistej opinii taksonomicznej).
Następnie stosowana jest reguła pierwszeństwa. W zasadzie tylko pierwsze dostępne imię, „ starszy synonim ” ( starszy synonim w języku angielskim), będzie uznawane za oficjalną nazwę naukową (zapisaną w łacińskim Nomen validum w skrócie „ name. Val. ”, Czyli powiedzmy prawidłowe imię ), drugi staje się „ nowszym synonimem ” ( młodszy synonim w języku angielskim), zbędnym synonimem (znanym jako „nom. non val. ” lub „ inval. ” - skrót od nomen invalidum , name invalid - po którym następuje numer artykułu kodu unieważniającego i ewentualnie wyraźny powód unieważnienia). Nazwę, która nie jest używana, można uznać za nomen oblitum , co po łacinie oznacza zapomniane imię: nazwa ta nie jest traktowana priorytetowo.
Wreszcie nazwa, która nie ma pierwszeństwa ze względu na datę publikacji, może czasami być przedmiotem środka ochronnego przegłosowanego przez Międzynarodową Komisję ds. Nomenklatury Zoologicznej , w szczególności gdy nazwa ta weszła do użytku.
Przykład zoologicznego synonimu:
Zwróć uwagę, że w nowym nazwisku nazwisko autora zostało umieszczone w nawiasach, aby wyjaśnić, że od czasu pierwotnej identyfikacji Dunckera nazwisko zostało zmienione.
W nomenklaturze botanicznej , A synonim jest inna nazwa łacińska do wyznaczenia tej samej botanicznej lub mycological takson . Oznacza to, że wszystkie nazwy naukowe inne niż poprawna nazwa , oznaczające tę samą glon, tę samą roślinę lub ten sam grzyb, są synonimami.
Istnieją dwie kategorie synonimów w botanice i mikologii:
W nomenclatural Synonimy (znane jako „obowiązkowe” lub homotypowej ), mają ten sam rodzaj . Oznacza to, że materiał typograficzny (okaz trzymany w zielniku lub jakimkolwiek innym wyznaczonym elemencie odniesienia), do którego odnoszą się te różne nazwy taksonów, jest identyczny.
Nazwa Taraxacum officinale jest nomenklaturowym synonimem Leontodon taraxacum . Te dwie nazwy, chociaż odnoszą się do różnych rodzajów, mają ten sam typ i odpowiadają jednemu i temu samemu taksonowi . Epitet nie może powtarzać nazwy rodzaju, z którym jest połączony; tautonimy, takie jak Taraxacum taraxacum, nie są akceptowane.
W Synonimy taksonomiczne (zwane również „opcjonalne” lub heterotypowymi ) mają różne typy . Na przykład, zgodnie z systematyką filogenetyczną ( klasyfikacja APG II (2003)), nazwisko Capparaceae jest traktowane jako taksonomiczny synonim nazwiska Brassicaceae . Takie synonimie wynikają z różnicy w indywidualnej wrażliwości między różnymi taksonomistami co do określenia gatunku oraz ze względu na wagę, jaką autor przypisuje pewnym postaciom, a nawet z powodu różnicy w zastosowanej metodzie, jak w przykładzie powyżej. Dlatego mówi się, że jest „opcjonalny”, ponieważ zawsze można go kwestionować. Na przykład podany powyżej: Capparaceae = Brassicaceae .
Na przykład mniszek lekarskipatrz Taraxacum officinale
Na przykład mniszek lekarski , Taraxacum officinale , jest uważany przez większość botaników za gatunek dość duży ( sensu lato ), to znaczy dopuszczający pewną liczbę odmian związanych z pomniejszymi cechami taksonomicznymi. Jednak niektórzy botanicy, wierząc, że różnice te wystarczają, by stanowić odrębny gatunek, podzielili duże gatunki na sto taksonów pod różnymi nazwami (każdy ma swój typ określony w publikacji). W rezultacie otrzymujemy Taraxacum officinale sensu stricto (w ścisłym tego słowa znaczeniu). Dla większości autorów są to heterotypowe synonimy Taraxacum officinale (łac.). Wreszcie inni botanicy uznały je za taksonów niższej rangi niż gatunek: (. SSP) podgatunki, odmiany (var.) Lub formy (fo). Tego typu gatunków Taraxacum officinale ( literówka differt ... ). Te różne taksony można zatem również uważać, w zależności od przypadku, za heterotypowe synonimy Taraxacum officinale lub homotypowe synonimy tych podgatunków, odmian lub form.
Najczęściej używanymi odpowiadającymi im skrótami dla tych dwóch kategorii synonimów jest „syn. nomencl. „I” syn. podatek. ”, Które są często zastępowane, zwłaszcza w Kodeksie i badaniach taksonomicznych, symbolicznymi oznaczeniami ≡ („ identyczne z ”) i = (znak równości).