| Narodziny |
2 kwietnia 1911 Tunis |
|---|---|
| Śmierć |
10 października 1997(w wieku 86 lat) Paryż |
| Pogrzeb | Kolumbarium Père-Lachaise |
| Zawód | Psychiatra |
|---|
Sven Follin (urodzony w Tunisie dnia2 kwietnia 1911, zmarł w Paryżu dnia 10 października 1997) to francuski psychiatra urodzony przez szwedzkich rodziców.
Urodzony w 1911 roku w Tunisie, w szwedzkiej rodzinie, ukończył studia średnie w Nicei . Interesował się twórczością Henri Bergsona , André Gide , Alaina , Paula Valéry , Luigiego Pirandello , Marcela Prousta oraz surrealizmem . Kontynuował studia w Paryżu, uzyskując dyplom z filozofii, a następnie zainteresował się psychologią i psychiatrią, kontaktując się z Georgesem Dumasem i Pierrem Janetem w Collège de France.
Wybierając tę ścieżkę psychiatrii, rozpoczął karierę w szpitalu. W czasie okupacji niemieckiej odnotował porzucenie, w którym pozostawiano ludzi zamkniętych w azylu, którzy masowo ginęli. Okres wyzwolenia jest okazją do zakwestionowania losów internowanych. Jego kariera jako głównego lekarza na prowincji trwa nadal. Z Serge Lebovici , Lucienem Bonnafé , Jeanem i Évelyne Kestembergami , Louisem Le Guillantem, Julesem Monnerotem i Salemem Shentoubem podpisałCzerwiec 1949, w recenzji La Nouvelle Critique , artykuł zatytułowany „Samokrytycyzm, psychoanaliza, reakcyjna ideologia” Ten artykuł jest kontynuacją artykułu Guya Leclerca opublikowanego na27 stycznia 1949w gazecie L'Humanité , zatytułowanej „Psychoanaliza, ideologia niskiej policji i szpiegostwa”. Ten manifest jest dla niektórych historyków częścią janowowskiej kampanii przeciwko psychoanalizie i zostałby częściowo narzucony przez kierownictwo Francuskiej Partii Komunistycznej (której był członkiem), nawet jeśli artykuł podkreśla „korzyści płynące z lekcja. Freuda ”i ogranicza zakres zaprzeczenia, które tytuł zdaje się zapowiadać. W 1951 roku opublikował w tym samym czasopiśmie kolejny artykuł „Bilans psychoanalizy”, który zawiera wiele refleksji na temat różnych dziedzin, w których stosowane są metody psychoanalityczne. W 1954 r. Został następcą Guilhem Teulié, a następnie Paula Sivadona , w szpitalu Ville-Évrard .
Sven Follin odszedł z partii komunistycznej w 1956 roku podczas powstania budapeszteńskiego . Od 1961 do 1981 pracował w szpitalu Sainte-Anne w Paryżu. Jako praktyk preferuje psychoterapię i jakość relacji międzyludzkich, stosowanie kaftanów bezpieczeństwa czy neuroleptyków , a dialektykę przed pewnością diagnozy. Odmawia ostatecznego sklasyfikowania psychoz na psychozy „procesualne”, psychozy „reaktywne” i „rozwój osobowości”.
Poświęcając się nauczaniu, pisze w szczególności w Grudzień 1993, książki Vivre en délirant wydanej przez Nervure i jest jednym z autorów pracy zbiorowej Problem psychogenezy nerwic i psychoz z Jacquesem Lacanem , Henri Eyem , Lucienem Bonnafé i Julienem Rouartem. Był „wielkim mistrzem psychiatrii klinicznej, choćby dlatego, że był jednym z pierwszych, którzy zlikwidowali dożywotnie więzienie bardzo szalonych” .
Jego prochy zostały złożone w kolumbarium cmentarza Père-Lachaise (skrzynka nr 40289).