Na tropie Mohawków

Kluczowe dane

Tytuł oryginalny	Bębny wzdłuż Mohawk
Produkcja	John Ford
Scenariusz	Lamar Trotti Sonya Levien William Faulkner
Główni aktorzy	Claudette Colbert Henry Fonda
Firmy produkcyjne	Twentieth Century Fox
Ojczyźnie	Stany Zjednoczone
Uprzejmy	Zachodni
Trwanie	104 minuty
Wyjście	1939

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja

On the Mohawk ( Drums Along the Mohawk ) to amerykański film wyreżyserowany przez Johna Forda , wydany w 1939 roku .

Streszczenie

1776 . Lana Martin podąża za swoim mężem Gilbertem „Gilem” Martinem, aby zamieszkać z nim w dolinie rzeki Mohawk . W brytyjskich rojalistów (the torysi ), reprezentowana przez Caldwell, użyj Cherokee Indian ustawić w dolinie na ogień i wypędzić amerykańskich osadników . Farma Lany i Gilberta jest pierwszą spaloną ...

Karta techniczna

Tytuł: Na szlaku Mohawków
Oryginalny tytuł: Drums Along the Mohawk
Reżyser: John Ford
Scenariusz: Lamar Trotti , Sonya Levien i William Faulkner na podstawie powieści Waltera D. Edmondsa
Produkcja: Darryl F. Zanuck i Raymond Griffith
Firma produkcyjna: Twentieth Century Fox
Muzyka: Alfred Newman
Zdjęcia: Bert Glennon i doradca kolorów Ray Rennahan Nathalie Kalmus
Redakcja: Robert L. Simpson
Kierownictwo artystyczne: Richard Day i Mark-Lee Kirk
Dekorator sceny: Thomas Little
Projekt kostiumów: Gwen Wakeling
Kraj pochodzenia: Stany Zjednoczone
Format: Kolory ( Technicolor ) - 35 mm - Dźwięk: Mono (Western Electric Mirrophonic Recording)
Gatunek: western
Czas trwania: 104 minuty
Daty wydania:
- Stany Zjednoczone :3 listopada 1939 r(premiera w Nowym Jorku ),10 listopada 1939 (wydanie krajowe)
- We Francji :30 listopada 1944

Dystrybucja

Claudette Colbert (VF: Raymonde Allain ) : Magdelana „Lana” Borst Martin
Henry Fonda (VF: Raymond Loyer ) : Gilbert „Gil” Martin
Edna May Oliver (VF: Germaine Kerjean ) : Mrs. Mcklennar
Eddie Collins (VF: Henri Ebstein) : Christian Reall
John Carradine (VF: Maurice Lagrenée ) : Caldwell
Dorris Bowdon : Mary Reall
Jessie Ralph (VF: Odette Barencey ) : M me Review
Arthur Shields (VF: Alfred Pasquali ) : wielebny Rosenkrantz
Robert Lowery : John Weaver
Roger Imhof (VF: Antoine Balpêtré ) : Generał Nicholas Herkimer
Francis Ford : Joe Boleo
Ward Bond (VF: Pierre Leproux ) : Adam Hartman
Kay Linaker : M me Demooth
Russell Simpson (VF: Henry Valbel ) : D r . Petry
Spencer Charters (VF: Paul Forget ) : Karczmarz
Si Jenks (VF: Fernand Rauzena ) : Jacob Small
J. Ronald Pennick : Amos Hartman
Arthur Aylesworth : George Weaver
Chief John Big Tree (VF: Albert Montigny ) : Blue Back
Charles Tannen : D r . Robert Johnson
Paul McVey : Kapitan Mark Demooth
Tiny Jones : M mi Reall
Beulah Hall Jones : Daisy
Edwin Maxwell : wielebny Daniel Gros
Robert Greig : Panie Borst
Clara Blandick : M me Borst

A wśród niewymienionych aktorów:

Noble Johnson : Indianin
Lionel Pape : Generał
Tom Tyler (VF: Henri Ebstein) : Kapitan Morgan
Clarence Wilson : Kasjer

Wokół filmu

Przechodząc w Wabash Gór i Cedar City w w Utah „s28 czerwca do Sierpień 1939.
Henry King został poproszony o wyreżyserowanie filmu.
Pierwszy kolorowy film Johna Forda . Użycie koloru pozwala reżyserowi spełnić jedno ze swoich marzeń: filmować ogień. Ogień jest obecny w całym filmie: ogień w kominie, ogień pochodni, płonące farmy i pola, ogień strzały, stosy, eksplozje oraz pożar o zmierzchu i świcie.
Otwarcie świadczy o wielkim mistrzostwie dramatycznym. Film zaczyna się tam, gdzie zwykle kończy się historia: małżeństwem. W kilku ujęciach podczas podróży do doliny Mohawak przechodzimy od radości i lekkomyślności do przerażenia. Podczas podróży z uroczego miasteczka Albany do dzikiej doliny Lana jest najpierw niepokojona przez muchy, a następnie para pogrąża się w burzy i ciemności. Gdy tylko przybywa do domu (podstawowej chaty), Lana, pozostawiona sama przez Gilberta, który poszedł rąbać drewno, jest zaskoczona i przerażona Indianinem Blue Back. Wpada w histerię. Rzadko zdarza się, by postać kobieca była tak maltretowana w Fordzie: od łatwego życia do życia pioniera, a potem sługi, ofiary poronienia, a potem - jak można przypuszczać - gwałtu podczas ataku na fort. C. Colbert jest trochę za stary jak na tę rolę młodej panny młodej, rzuconej w ciężkie życie i wojnę domową.
Scena występu Blue Back pokazuje wpływ niemieckiego kina ekspresjonistycznego . Rzeczywiście, twarz Lany nagle pogrążyła się w cieniu Blue Back i ogarnęła przerażenie.
Darryl F. Zanuck bardzo lubił scenę bitwy Indian z armią mieszkańców doliny. Ale Ford wciąż odkładał termin filmowania bitwy. Dopiero pod koniec zdjęć, kiedy Zanuck spodziewał się przekroczenia budżetu na tę scenę, Ford powiedział mu, że jest kręcona. W rzeczywistości Ford osiąga bardzo wydajną elipsę. Filmuje kolumnę rolników i żołnierzy wyjeżdżających na wojnę, potem nieznośne oczekiwanie kobiet, wreszcie powrót kolumny rannych, wycieńczonych i posiniaczonych ocalałych. W gorączkowym delirium, wpatrując się, Fonda opowiada Lanie o bitwie.
Niezwykły także bohater, Gil, który ratuje towarzyszy, biegając szybciej niż ścigający go Indianie; tutaj nie ma heroicznej jazdy potrójnym galopem.
Film dotyczy narodzin narodu: Stanów Zjednoczonych Ameryki. Pod koniec filmu pionierom zostaje przedstawiona amerykańska flaga. W trzech ujęciach Ford ujawnia swoją wizję Ameryki, wieloetnicznego narodu, zjednoczonego pomimo swojej różnorodności, pod tym samym ozdobionym gwiazdami sztandarem i tą samą nadzieją. Pierwszy plan przedstawia czarnoskórą kobietę, w tle amerykański kowal, a trzeci Hindus, wszyscy głęboko poruszeni, gdy flaga jest podnoszona na szczyt fortu. Ten koniec nabiera pełnego wymiaru w przededniu drugiej wojny światowej .
Podejście do ról drugoplanowych jest, jak zawsze w przypadku Forda, szczególnie schludne i uważne. Wokół nowożeńców krąży wiele malowniczych postaci, które pozwalają Fordowi dodać do filmu wiele realistycznych akcentów.
Caldwell (John Carradine) jest najczęściej filmowany w tle. To wzmacnia jego rolę jako niepokojącego konspiratora Wielkiej Brytanii.
W roku 1939 Ford nakręcił trzy filmy, które głęboko zaznaczyły historię kina: Fantastyczna jazda , Ku jego przeznaczeniu i Winogrona gniewu . W porównaniu z tymi filmowymi punktami orientacyjnymi, Na szlaku Mohawków jest często błędnie uznawany za nieletni w twórczości Forda.
To jeden z nielicznych filmów Forda, który kończy się szczęśliwym zakończeniem .
Jeden z przodków Fondy, Douw Fonda, był wczesnym osadnikiem w Dolinie Mohawak .
William Faulkner po cichu współpracował przy scenariuszu Lamara Trottiego.

Nagrody