Suasa
| Park Archeologiczny Suasa Suasa | |||
 Widok na ruiny Suasy | |||
| Lokalizacja | |||
|---|---|---|---|
| Kraj | Włochy | ||
| Region | Kroki | ||
| Województwo | Ancona | ||
| Miasto | Castelleone di Suasa | ||
| Region Augusta | Regio VI Umbria | ||
| Rodzaj | Miasto | ||
| Informacje kontaktowe | 43 ° 37 ′ 28,92 ″ na północ, 12 ° 59 ′ 12,12 ″ na wschód | ||
| Powierzchnia | 10 ha | ||
Geolokalizacja na mapie: Włochy
| |||
| Historia | |||
| Czas | Republika rzymska | ||
| Imperium Rzymskie | |||
| Internet | |||
| Stronie internetowej | Consorzio Città Romana di Suasa - Progetto Suasa (it) | ||
Suasa to starożytne miasto rzymskie, w obecnej gminy w Castelleone di Suasa , położony na prawym brzegu Cesano rzeki w prowincji Ancona , w Marche regionu , w centrum Włoch .
Historia
Suasa to rzymska kolonia założona w -232 na Ager gallicus , po aneksji tego terytorium zaczerpnięte z Senon Galów , pokonany w bitwie pod Sentinum w -295 . Suasa to jedyna osada położona na biegu Censo, około 30 km od ujścia rzeki. Przecina ją aneksowa gałąź via Flaminia i przez Salaria Gallica .
Pierwszy singiel prefektura podawany przez przedstawiciela Rzymie Suasa dostaje I st century BC. AD ranga gminy , co daje jej większą autonomię administracyjną. Podczas I st wieku miasto przejmuje zabytkowych budynkach publicznych: do forum , teatr i amfiteatr . Pliniusz Starszy cytuje to w swoim wyliczeniu miast Umbrii i ager gallicus . Powoli spada podczas III th century, przechodzi kryzys demograficzny i gospodarczy, który dotyka Włochy.
W 409, Alaric I st do marszu na Rzym przez Suasa. W VI th century, po wojnie między Bizancjum i Gotów, miasto, które jest w dolinie obronić niewłaściwym jest opuszczony przez jego mieszkańców.
Odkrycie
Wykopaliska archeologiczne na tym stanowisku prowadził od 1987 roku Uniwersytet Boloński . Pozwoliły oczyścić główne ciągi komunikacyjne i główne zabytki oraz domy, w tym jeden z czasów schyłku republiki i bogatą rezydencję senatorską Domus des Coiedii oraz nekropolię. Te odrestaurowane pozostałości tworzą Park Archeologiczny w Suasa .
Park Archeologiczny Suasa
Suasa Park Archeologiczny jest archeologiczne Roman , który jest Castelleone di Suasa w Marchii .
Historia
Pierwsze wykopaliska od daty stron Powrót do XIX th wieku , przy okazji publicznej dzieł przyrody, a potem wrócić w 1950 roku , pod kierunkiem Gello Giorgi, który zaczął zbierać artefakty od rzymskiego miasta Suasa, tworząc pierwsze jądro kolekcji obecnego muzeum San Lorenzo in Campo (it) . W 1987 roku wydział archeologii Uniwersytetu w Bolonii , we współpracy z Soprintendenza per i beni archeologici delle Marche , rozpoczął program wykopalisk, który ujawnił starą brukowaną bazaltową drogę, forum, dwa miejsca pogrzebowe, amfiteatr , Domus reppublicana, a przede wszystkim Domus des Coiedii , bogata siedziba patrycjuszy.
Wyniki odkryć były więcej niż zachęcające i władze postanowiły opracować projekt założenia parku archeologicznego. W 1988 r. Eksploracja rzymskiego miasta jako całości stała się możliwa dzięki przejęciu przez gminę kilku terenów w pobliżu tego miejsca. W 2000 roku projekt zmaterializował się wraz z inauguracją parku archeologicznego Suasa. Zajmujący obszar około 90 km 2 , zarządzanie nim powierzono Consorzio Città Romana di Suasa .
Strona
Obecnie wizyta w terenie, aby odkryć Domus dei Coiedii który osiągnął swój maksymalny blask w II th century . Znajdujące się wewnątrz mozaiki - stanowiące najważniejszy jednolity kompleks Marche - przedstawiają marmurowy parter wykonany z ponad piętnastu różnych rodzajów kamienia. Wizyta jest kontynuowana na forum wyposażonym w prowizoryczną ścieżkę objaśniającą i kończy się w amfiteatrze. Że z repubblicana domus nie jest jeszcze otwarty dla publiczności.
Wiele szczątków znalezionych podczas wykopalisk jest zgromadzonych w czterech tematycznych pokojach dawnego Palazzo Della Rovere w Castelleone di Suasa, przekształconych w muzeum archeologiczne w rzymskim mieście Suasa (it) .
Źródło tłumaczenia
- (it) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku włoskim zatytułowanego „ Suasa ” ( zobacz listę autorów ) w wersji z 27 lutego 2011 r .
Zobacz też
Uwagi
- Pliniusz Starszy , Historie naturalne , Księga III, str.19