Cerkiewno-słowiański

Cerkiewno-słowiański , zwany również słowiański liturgiczna , jest podstawowym język liturgiczny w Kościele prawosławnym . Pochodzi ze starosłowiańskiego .

Prezentacja

Język cerkiewno-słowiański jest używany w Rosji , Ukrainie , Białorusi i Mołdawii . Jest również używany w cerkwiach w Bułgarii , Serbii , Czarnogórze , Macedonii i Polsce . Jest czasami używany w Czechach i na Słowacji .

Ten kościół słowiański jest czasami używane przez wschodnich Kościołów katolickich w obrządku bizantyjskim znajduje się w krajach słowiańskich, zwłaszcza w Chorwacji i wśród Rusinów grecko-katolickich .

Historycznie rzecz biorąc, ten język liturgiczny wywodzi się ze starosłowiańskiego , dostosowując wymowę i pisownię oraz zastępując niektóre stare i niejasne słowa lub wyrażenia ich rodzimymi synonimami. Kościół prawosławny po raz pierwszy użył alfabetu głagolicy przed przejściem na alfabet cyrylicy . Missale Romanum Glagolitice od 1483 jest napisany w głagolicy. Pierwsze księgi liturgiczne w cyrylicy zostały wydrukowane w 1491 roku w Krakowie . Słowiański był językiem liturgicznym Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego z XVI -tego  wieku XIX th  wieku, szczególnie w Transylwanii.

Kościół słowiański dzieli się na dwie odmiany:

Filolog i gramatyk rosyjski Aleksandr Wostokow studiował gramatykę porównawczą między cerkiewno-słowiański, Old słowiańskich i języków słowiańskich .

Uwagi i odniesienia

Bibliografia

Zobacz też


Linki zewnętrzne