Regans Street

Rue des Régans (oc) Carrièra dels Reganhs
Sytuacja
Informacje kontaktowe	43 ° 35 ′ 47 ″ na północ, 1 ° 26 ′ 42 ″ na wschód
Kraj	Francja
Region	Oksytania
Miasto	Tuluza
Okolice	Karmelici
Początek	n o  34 faraona ul
Koniec	n o  15 rue du Languedoc
Morfologia
Rodzaj	Ulica
Długość	103  m
Szerokość	od 4 do 6 m
Historia
Stare nazwy	Rue Regans (koniec XIII, XX  wieku)
Geolokalizacja na mapie: Francja Geolokalizacja na mapie: Toulouse

Ulica Regans (w Occitan  : Carriera dels Reganhs ) jest ulica w zabytkowym centrum Tuluzy we Francji . Znajduje się w dzielnicy karmelitów , w sektorze 1 miasta. Należy do chronionego obszaru Tuluzy .

Toponimia

Nazwa ulicy Regans znajduje się na koniec XIII -go  wieku. Znamy rodzinę Régans, która była właścicielem budynku przy tej ulicy. Tak więc Raimond-Pierre Régans w 1212 r. Przekazał testamentowi wiele darowizn na rzecz kościołów, klasztorów, mostów i pustelników miasta. W 1794 r., Podczas rewolucji , została przemianowana na rue de la Valeur, ale nazwa ta nie przetrwała.

Opis

Napotkane ścieżki

Rue des Régans łączy się z następującymi ulicami, w kolejności rosnącej:

1. Ulica Faraona
2. Langwedocja ulica

Historia

W średniowieczu rue des Régans należała do stolicy Saint-Barthélémy . Jest to wąska i kręta trasa, której szerokość nie przekracza 5 metrów. Łączy rue Pharaon od zachodu, z rue Saint-Barthélémy i rue Guilhem-Bernard-Parador (obecna rue du Languedoc ) na wschodzie - jest również nieco dłuższa niż obecna ulica, ponieważ otwiera się od strony hotelu Blaise Auriol (obecny n O  26), Saint-Barthelemy. Bliskość z dnia Parlamentu Tuluzy (miejscu obecnego sądu ) mówi, że jego populacja się zmienia, od XV -go  wieku. Parlamentarzyści i prokuratorzy są liczniejsi i mieszkają w większości budynków aż do rewolucji francuskiej . Tylko kilku rzemieślników zajmuje domy od strony północnej jako właściciele lub dzierżawcy.

Większość budynków na ulicy Regans są przebudowany pomiędzy XVII p  wieku (prąd n o  1 i 1 a, 5) i XVIII, XX  wieku (bieżącego N °  3, 7, 9 11, 15). Hotel Boissy (obecnie n o  8), zbudowany na przełomie XVII -tego  wieku do szeryfa John Boissy, jest typowa dla rezydencji wybudowanych dla elity miejskiej Tuluzie w tym czasie.

Na początku XIX -go  wieku, gmina Toulouse chce promować krążenie po ulicach miasta i kilka budynków są przebudowane według nowej Wyrównanie (aktualnego n °  2 i 17). Na przełomie XX -go  wieku, dzieło Langwedocji ulicy zakłócić wschodniej stronie ulicy i usuwa swoje ostatnie domy, a nowe budynki w stylu eklektycznym, są wysokie (prąd n o  12, 14 i 17).

Niezwykłe miejsca i zabytki

• n O   4  : wbudowania coondage .
  Ten budynek jest zbudowany corondage w XIX th  wieku. Część drewniana iceglane płyty są jednak zakryte tynkiem. Poziomy są oddzielone drewnianymi sznurkami i przeprute prostymi prostokątnymi oknami.

• n O   7  : budynku.
  Budynek, wzniesiony z XVIII -tego  wieku, cztery poziomy (parter, dwa piętra i poddasze kwadratowy). Parter otwiera furtka dla pieszych, zwieńczona ryglem z kutego żelaza i obramowana dwoma dużymi pasażami handlowymi ze sklepioną klamką . Kamień ciosanyjest używany na filary arkad i drzwi. Podłogi są oddzielone ceglanymi sznurkami, a trzy przęsła po prawej stronie są podkreślone ramą z tylnych rozprysków . Okna są segmentowane i mieć balustrady z kutego żelaza - ale tylko te o 1 st podłodze pojawiają się na bieżąco z XVIII th  wieku.

• N O   8  : Hotel de Boissy.
  W dworku został zbudowany na przełomie XVII -tego  wieku Jean de Boissy, szeryf w 1671 roku, ale jest on przebudowany w następnym stuleciu. W 1827 r Sióstr Najświętszego Imienia Jezus , autoryzowane przez królewskiego dekretu zbudować dom na edukację dziewcząt , zajmują zdjęcie BOISSY i kilka budynków na ulicy Starej winogron (bieżące położenie n o  11-13 rue du Languedoc ) . Architekt Urbain Vitry przeprowadził kilka prac rozbudowy dla sióstr w 1850 r., Ale zostały one wyrzucone na mocy prawa z 1905 r .

• n o   15  : budynku.
  Pierwszy budynek zbudowany w XV p  wieku lub XVI p  wieku z pozostaje na częściach bocznych w wewnętrznej dziedzińca. W przyziemiu drzwi zachowały styl późnogotycki . Zwieńczony jestkamiennym nadprożem ozdobionym dwoma skierowanymi ku sobie lwami podtrzymującymi herb. Schody wieży wykonana jest z drewna oprawione z cegły i pokryte tynkiem. Elewacja na ulicy, klasyczny styl , został przebudowany w XVIII -tego  wieku.

Uwagi i odniesienia

1. Jules Chalande, 1917, s.  466-467 .
2. Jules Chalande, 1917, s.  467-468 .
3. Jules Chalande, 1917, s.  467 .
4. Louise-Emmanuelle Friquart i Laure Krispin, „Szczegółowy arkusz informacyjny Dziedzictwo architektoniczne: IA31131911”, spis ogólny Region Oksytanii, miasto Tuluza, na stronie internetowej Urban-Hist, archiwa miejskie Tuluzy , 2007, przeglądano 27 maja 2018 r.
5. Louise-Emmanuelle Friquart i Laure Krispin, „Szczegółowy arkusz informacyjny Dziedzictwo architektoniczne: IA31131864”, spis ogólny Region Oksytanii, miasto Tuluza, w witrynie Urban-Hist, archiwa miejskie Tuluzy , 2007, przeglądano 27 maja 2018 r.
6. Louise-Emmanuelle Friquart, Laure Krispin i Annie Noé-Dufour, "Szczegółowy arkusz informacyjny Dziedzictwo architektoniczne: IA31124807", Spis ogólny Region Oksytania, miasto Tuluza, na stronie Urban-Hist, archiwa miejskie Tuluzy , 1997, konsultowane 21 maja, 2018.
7. Louise-Emmanuelle Friquart i Laure Krispin, „Szczegółowy arkusz informacyjny Dziedzictwo architektoniczne: IA31131861”, spis ogólny Region Oksytanii, miasto Tuluza, w witrynie Urban-Hist, archiwa miejskie Tuluzy , 2007, przeglądano 27 maja 2018 r.

Zobacz też

Bibliografia

• Jules Chalande , „Historia Tuluzie uliczki,” Wyznania Akademii Nauk i Belles Lettres Tuluzy , 11 th  serii, tom V, Tuluza, 1917, s.  466-473 .
• Pierre Salies , Słownik ulic Tuluzy , 2 t., Wyd. Mediolan, Tuluza, 1989 ( ISBN  978-2867263545 ) .

Powiązane artykuły

• Lista utworów w Tuluzie
• Dzielnica Karmelitów