Ulica Kapłanów (oc) Carrièra dels Capelans | |||
Rue des Prêtres widziana z Place des Carmes . | |||
Sytuacja | |||
---|---|---|---|
Informacje kontaktowe | 43 ° 35 ′ 50 ″ na północ, 1 ° 26 ′ 38 ″ na wschód | ||
Kraj | Francja | ||
Region | Oksytania | ||
Miasto | Tuluza | ||
Okolice | Karmelici ( sektor 1 ) | ||
Początek | n o 28 rue Saint-Rémésy | ||
Koniec | n O 3 miejscu des Carmes i n o 49 rue Pharaon | ||
Morfologia | |||
Rodzaj | Ulica | ||
Długość | 81 m | ||
Szerokość | od 8 do 20 m | ||
Historia | |||
Stare nazwy | Ulica Waga des karmelici (początek XIV th wieku), a następnie Studnia des karmelici (początek XVI th century) kapłani uliczne (początek XVII th century) |
||
Ochrona | Niezwykłe miejsce dziedzictwa (1986) | ||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| |||
W Kapłani uliczne (w Occitan : Carriera dels Capelans ) jest historycznym centrum ulicy Tuluzie , we Francji , w samym sercu dzielnicy Karmelitów w sektorze 1 miasta. Należy do niezwykłego miejsca dziedzictwa .
Ulica, która następuje układ starożytnego decumanus z rzymskiego miasta , łączy Rue Saint-Rémésy do rue Pharaon i na Place des Carmes . Głęboko zdenerwowany w drugiej połowie XIX th century, które doprowadziły do zniszczenia większości domów, które graniczy, zachował wygląd ona otrzymała w tym czasie. Zachowuje pewną niezwykłą fasadą, ale n o 3 daje dostęp do dziedzińcu dawnego hotelu ROGUIER.
Rue des Prêtres to droga publiczna położona w centrum Tuluzy . Ta ulica o szerokości 8 metrów, będąca przedłużeniem rue Saint-Jean , zaczyna się prostopadle do rue Saint-Rémésy . Podążając prostoliniową trasą, kończy się u wylotu rue Pharaon , którą otrzymuje po prawej stronie, na Place des Carmes . W tym miejscu ulica rozszerza się do 20 metrów, ponieważ podczas gdy domy po północnej stronie podążają starą trasą ulicy, te po stronie południowej zostały przestawione po 1865 r. Następnie została przedłużona w kierunku wschodnim przez José Street. -Félix i rue d'Aussargues, który ciągnie się aż do rue Mage .
Rue des Prêtres łączy się z następującymi pasami ruchu, w kolejności rosnącej („g” oznacza, że ulica jest po lewej stronie, „d” po prawej):
Kapłani ulicy trwa to imię na początku XVII -tego wieku. Chodzi kapłanów dwunastka, służąc Kościół Matki Bożej Dalbade od XVI -tego wieku i którzy posiadali dwa domy obit na tej ulicy. Jeden, zwany Domem Pięciu kapłanów obit Dalbade, znajdował się w miejscu obecnego n o 4 do 8, drugi Dom Czterech kapłanów obit Dalbade jeśli był na rogu Rue Saint-Rémésy (obecnie n o 25).
Wczesnym XIV th wieku ulica była znana jako Pani relacji wagi Nasz Mount Carmel, lub prościej Karmelitów ciężaru, ponieważ mnisi z pobliskiego klasztoru Karmelitów wykazała masę Hotel (poszedł do domu na przodzie obecnego n o , 5), w której miejsce pobytu wagowych zboża. W 1499 r. Różne wagi miasta zostały zjednoczone we wspólnym domu pod nazwą „waga wspólna”. Od tego czasu nazwa ulicy zmieniła się i stała się rue du Puits-des-Carmes. Aż do końca XVIII -tego wieku, to nie stracić nazwę, spotkaliśmy się wzdłuż ulicy Księży z XVII -tego wieku.
W 1794 roku , podczas rewolucji francuskiej , ulica była przez pewien czas nazywana rue de la Guyane , nazwana na cześć francuskiej kolonii w Ameryce Południowej . Jednak po tej dacie powrócił na rue des Prêtres. Po 1815 roku, był czasami nazywany rue du Griffon-d'Or powodu karczmie noszącej Griffon d'Or znak, w którym zamachowcy z generalnym Empire Jean-Pierre Ramela zebrali. , Zginął w jego dom w Place des Karmelitów (prąd n o 41 w tym miejscu), przy czym17 sierpnia, pośród białego terroru .
W średniowieczu rue des Prêtres należała do stolicy Dalbade . Jest to wtedy tylko wąska i kręta aleja. Obszar jednak cierpiał koleje wcześnie XIII th wieku, podczas albigensów Crusade . W 1216 r., Podczas okupacji miasta przez wojska Szymona de Montfort , żołnierze krzyżowców w pobliżu dzielnicy żydowskiej przy rue Joutx-Aigues wywołali pożar , który spowodował zniszczenia nawet na ulicach Dalbade . Ale to również korzyści z bliskości klasztoru karmelitów , którzy go zainstalowanego, co najmniej od początku XIV th wieku, ich waga hotel, który mieści się ciężar pszenicy (przed obecnym n ° 5). Pod koniec średniowiecza od strony północnej mieszkali w niej głównie rzemieślnicy, natomiast od strony południowej domy nie miały wyjścia i wychodziły na prostopadłe ulice, rue Saint-Rémésy i ulicę Faraona .
Plik 7 maja 1463, w piekarni na rogu rue des Chapeliers (obecnie rue du Languedoc ) i rue Maletache wybuchł poważny pożar , który spowodował znaczne zniszczenia w całym mieście, a zwłaszcza w dzielnicy Dalbade. Skala zniszczeń pozwoliła lokalnym elitom zebrać ogromne posiadłości ziemskie pod budowę swoich rezydencji . Podczas XVI -tego wieku, prawnicy i parlamentarzyści są bardziej liczne w tej ulicy. Prawnik Jean Roguier, capitoul w latach 1501-1502, następnie w latach 1511-1512 i 1518-1519, kupił dom radnego parlamentu Antoine Gabré i wybudował tam hotel z wieżą kapitulną.
W pierwszej połowie XVI -go wieku, Kościół Matki Bożej Dalbade jest obsługiwana przez kolegium dwunastu kapłanów, zwanych kapłanów dwunastka. Ich instytucja jest zatwierdzona przez byka od papieża Pawła III w19 maja 1543. To kolegium kapłanów nie uczestniczy w duchowym zarządzaniu parafią, ale głównie w zadaniach kościelnych i duszpasterskich. Są one finansowane ze spotkania obitów, czyli darowizn, które zostały przekazane kościołowi w Dalbade w celu odprawiania mszy za zmarłych. Kapłani są zainstalowane w dwóch domach w pobliżu kościoła (obecnego n ° 33 i 35 ulicy Dalbade) oraz w trzech budynkach kapłanów ulicy (obecnej n o 4 do 8), znany jako Dom Pięciu księży Dalbade, a dwa u narożnik św Rémésy ulicy (obecnie n o 25 tej ulicy), znany jako dom z czterech księży Dalbade. Ale poczynając od wojen religijnych , powtarzające się konflikty były skierowane przeciwko kapłanom dwunastu do parafian. W 1589 r. Pracownicy parafii uzyskali zgodę na ich wybór. W 1619 roku postanowili zlikwidować księży dwunastu i przy wsparciu pierwszego prezydenta w parlamencie, Gillesa Le Masuyera , zastąpili ich oratorianie , zgromadzenie zakonne, którego utworzenie zostało zatwierdzone w 1611 roku. Domy do wynajęcia.
W XVIII XX wieku gospoda na znak Golden Griffon zajmuje n O 16. miesięcySierpień 1815gdy Biały Terror zstępuje na przedstawicieli imperialnego reżimu i byłych zwolenników Rewolucji , w karczmie zbiera się grupa spiskowców. Organizują zabójstwo generała Jean-Pierre'a Ramela , zabitego w jego hotelu17 sierpnia.
W pierwszej połowie XIX -go wieku, gmina Toulouse rozwija projekty w celu poprawy higieny i ruch miejski. Kanalizacja została zbudowana między rue des Prêtres i la Garonnette , przechodząc przez rue Saint-Rémésy , gdzie łączy się z kanałem Joutx-Aigues, rue Henri-de-Gorsse i rue du Pont-de-Tounis . Kontynuujemy również rozwój Place des Carmes , wyrównując prowadzące do niego ulice, a zwłaszcza rue des Prêtres. Jednocześnie prace powinny umożliwić poszerzenie ulicy do 8 metrów. Prace przeprowadzone w 1865 roku pozwoliły na wyburzenie wszystkich domów po południowej stronie ulicy i przystosowanie ich do najszerszych ulic miasta. W tym samym czasie wszystkie budynki na tej stronie podane nowe fasady (obecny n o 1 do 7). Tylko domy na północnej stronie zachowują swój średniowieczny wyrównania, choć również zostały przeprojektowane z drugiej połowy XIX th wieku i pierwszej ćwierci XX th wieku.
Widok domów w rue des Prêtres ( n o 16 i 18) oraz Place des Carmes z wieży rozdziale hotelu Roguier.
Neoklasycystyczna fasada hotelu Roguier.
Dziedziniec hotelu Roguier od strony rue des Prêtres, Eugène Trutat (około 1872-1887, Archives de Toulouse ).
Balkon wewnętrznego dziedzińca hotelu, autorstwa Eugène Trutat (około 1872-1887, Archives de Toulouse).