Rue de la République (oc) Carrièra de la Republica | |||
Rue de la République widziana z Pont-Neuf . | |||
Sytuacja | |||
---|---|---|---|
Informacje kontaktowe | 43 ° 35 ′ 55 ″ na północ, 1 ° 26 ′ 06 ″ na wschód | ||
Kraj | Francja | ||
Region | Oksytania | ||
Miasto | Tuluza | ||
Okolice | Saint-Cyprien | ||
Początek | n O 2 miejsce Charles-Laganne n O 1 rue Charles-Viguerie | ||
Koniec | n o 11 wnętrze miejsce Saint-Cyprien | ||
Morfologia | |||
Rodzaj | Ulica | ||
Długość | 350 m | ||
Szerokość | 14 m | ||
Historia | |||
kreacja |
1 st część: 1631/40 2 e część: 1779 |
||
Stare nazwy |
1 st część: Rue du Chayredon (środek XVII th wieku) 2 e część: Rue Neuve Saint Cyprien (1779) Ulica Lomenie (1794) Wielka rue Saint-Cyprien (1806) Rue Bonaparte (1830) Rue de la République (1870 ) |
||
Ochrona | Obszar chroniony (1986) | ||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| |||
Republika Ulica (w Occitan : Carriera de la Republica ) jest ulica w zabytkowym centrum Tuluzy we Francji . Przecina dzielnicę Saint-Cyprien , w sektorze 2 miasta. Należy do chronionego obszaru Tuluzy .
Kiedy ulica jest wiercony w pierwszej połowie XVII -go wieku, nosi nazwę Chayredon Chairedon lub, jak w miejscu, gdzie kończy (aktualna strona Hippolyte-Olivier ). Pochodzenie tej nazwy jest niejasne: według Guillaume Catel pochodzi ona z sąsiedniego domu z okrągłą piwnicą ( w oksytańskiej redundantnej piwnicy ). W 1779 roku przedłużenie ulicy na zachód, gdzie zbudowano nowe miejsce Saint-Cyprien i drzwi o tej samej nazwie , naturalnie przyjęło nazwę rue Neuve-Saint-Cyprien.
W 1794 roku, podczas Rewolucji Francuskiej , dwie ulice Chayredon i Neuve-Saint-Cyprien zostały przemianowane na cześć Étienne-Charles de Loménie de Brienne , arcybiskupa Tuluzy w latach 1763-1788. W tym mieście podjął ważne prace publiczne. , takie jak poprawa nabrzeży Garonny , wytaczanie nowego kanału , a także próbował zreformować Kościół diecezjalny, tak jak wtedy, gdy zlikwidował dom Inkwizycji. Bliski filozofom Oświecenia i encyklopedystom interesuje go sytuacja społeczna kraju. W 1787 został mianowany generalnym kontrolerem finansów w 1787 i ułożył plan bezpośredniego wkładu do wszystkich dochodów. Musi wreszcie zrezygnować z projektu i zrezygnować. Po przysięgę do konstytucja cywilna kleru w 1790 roku, stał się biskup konstytucyjny z Yonne w 1791 roku.
W 1806 r., Kiedy gmina Tuluzy zdecydowała się całkowicie zmienić nazwy wszystkich ulic w mieście, stała się Grande-rue Saint-Cyprien. Zachował tę nazwę do 1830 roku, kiedy to stała się rue Bonaparte na cześć Napoleona Bonaparte . Zmienia ponownie swoją nazwę, aby przyjąć obecną nazwę po upadku Drugiego Cesarstwa , po klęsce Sedanu i proklamowaniu III RP . W latach 1874-1879 rojalistyczna gmina wicehrabiego François Toussaint nadała mu nazwę rue de Bayonne, ale ta ostatnia zmiana nie pozostała.
Rue de la République to publiczna arteria znajdująca się w centrum Tuluzy . Rozpoczyna się na przedłużeniu Pont-Neuf, na skrzyżowaniu dróg Place Charles-Laganne i Rue Viguerie . Pierwsza część ulicy, aż do Place Hippolyte-Olivier , ma 138 metrów długości, jest bardzo równomiernie szeroka, 14 metrów. Przecina ją rue Courte. Druga część ulicy, aż do wewnętrznego placu Saint-Cyprien , ma 148 metrów długości. Od południa otrzymuje rue Benoît-Arzac.
Rue de la République łączy się z następującymi ulicami, w kolejności rosnącej („g” oznacza, że ulica jest po lewej stronie, „d” po prawej):
W średniowieczu rue de la République należała do Capitoulat de la Daurade , ale obecna ulica nie istnieje. Jest to Grande-rue Saint-Cyprien (obecna rue Réclusane ), która służy jako główna ulica Faubourg Saint-Cyprien , ponieważ łączy most Daurade , który pozwala przekroczyć Garonnę od wschodu i Porte de l'Isle , gdzie drogi do Gaskonii odchodzą na zachód.
W 1632 roku, po stu latach pracy, otwarto Pont-Neuf . Podczas gdy na prawym brzegu rozbudowujemy Place du Pont-Neuf , decydujemy się na otwarcie nowej ulicy na lewym brzegu, w osi Pont-Neuf, która w łatwy sposób łączy most z Grande-rue Saint- Cyprien, który spotyka się na Place du Chayredon (obecne Place Hippolyte-Olivier ), a stamtąd do Porte de l'Isle. Plan zagospodarowania zwiększa szerokość nowej ulicy do 14 metrów. Pierwsze budynki są na wysokim poziomie końca XVII p wieku (prąd n O 23) i dalej w XVIII th wieku (prądu n o, 1-5, 9-21, 25; 2-6, 10-14, 38- 40).
XVIII wieku w Tuluzie mnożyły się projekty rozwojowe. Inżynier Joseph-Marie de Saget , dyrektor robót publicznych w Toulouse Senechaussee , który zbudował kanał Brienne i nabrzeża Garonne , jest odpowiedzialny za projekt rozbudowy rue Chayredon i zagospodarowania placu i nowej monumentalnej bramy. Jeżeli nowe miejsce Saint-Cyprien nie są zakończone śmiercią Joseph-Marie Saget, budynki zbudowane przestrzegać planu zagospodarowania on przeznaczony (prąd n o 31 i 72; 20-22). Prace wykopaliskowe przy rue Neuve-Saint-Cyprien, między miejscem Chayredon a wnętrzem Saint-Cyprien, rozpoczęły się w 1779 r. I trwały do 1787 r. Pierwsze budynki o neoklasycznej architekturze przejściowej między stylami Ludwika XVI i Empire , powstały między końcem XVIII XX wieku i pierwszych dekadach XIX p wieku (prąd n o 31, 35, 45-53, 18, 44, 54-58, 64-70).
W XIX p wieku konstrukcje kontynuować (prąd n O 7, 29, 37, 41-43, 55-57, 8, 24-32, 50-52, 62). Ale w nocy z 23 na24 czerwca 1875przedmieście Saint-Cyprien jest zanurzone w powodzi Garonny . Katastrofy zginęło ponad 200 osób, powodując znaczne uszkodzenie produktu, zwłaszcza do obiektów, które uległy zniszczeniu (stary N O 27, 16, 46-48). W 1875 roku ulica Benedict-Arzac uwagę między Republic Street i ulicy Dyers (prąd n O 58a i 60).