Rue de la Bourse (oc) Carrièra de la Borsa | |||
Rue de la Bourse widziana z rue de Metz . | |||
Sytuacja | |||
---|---|---|---|
Informacje kontaktowe | 43 ° 36 ′ 03 ″ północ, 1 ° 26 ′ 33 ″ wschód | ||
Kraj | Francja | ||
Region | Oksytania | ||
Miasto | Tuluza | ||
Ćwierć (s) | Kapitol | ||
Początek | n o 11 rue de Metz | ||
Koniec | n o 19 miejscu de Bourse | ||
Morfologia | |||
Rodzaj | Ulica | ||
Długość | 128 m² | ||
Szerokość | od 4 do 6 m² | ||
Historia | |||
Stare nazwiska |
1 st część: Rue de Blancard (środkowy XIV th wieku) 2 e część: Rue de la Chapelle-Ingolèse ( XIV th century) Grande St. Malcousinat (koniec XV th century); Rue de la Bourse (początek XVII th wieku); Ulica domu profesów (początek XVII th wieku) |
||
Ochrona | Obszar chroniony (1986) | ||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| |||
Rue de la Bourse (w Occitan : Carriera Borsa ) jest ulica w zabytkowym centrum Tuluzy we Francji . Znajduje się w sercu dzielnicy Capitole , w sektorze 1 miasta i należy do sektora chronionego Tuluzy .
Rue de la Bourse wziął tę nazwę na początku XVII -tego wieku, po stworzeniu kupców Exchange sukienników na małym placu o tej samej nazwie (obecnie n o 19) w 1609 r.
W późnym średniowieczu do XIV th wieku i XV -go wieku, niesie w pierwszej części, między ulicy Trilhe (obecna ulica Metz ) i Polières Street (obecna ulica Malcousinat ), nazwę rue de Blancard lub En-Blancarda ( w r. , „pan” po prowansalsku ), prawdopodobnie nazwiska jednego z właścicieli ulicy: w tej samej dzielnicy znajduje się ślad po kapitule nazwiskiem Gautier Blancard z 1446 roku. w tym samym czasie druga część ulicy, aż do Place de la Chapelle-Ingolèse (obecnie Place de la Bourse), nazywała się rue de la Chapelle-Ingolèse. Ten niewielki mało znana kaplica otwarta na placu o tej samej nazwie (obecnie n o 19 Place de la Bourse ), ale zniknął w początkach XVII -tego wieku, zastąpiona przez pierwszą wymianę handlarzy suknem.
Od końca XV -go wieku, cała obecna ulica, która przyjęła nazwę ulicy Wielkiej Malcousinat, aby odróżnić go od ulicy i Malcousinat Malcousinat-Old Street (na północ od obecnego miejsca Esquirol ). Pochodzenie tej nazwy jest niejasne i być może nazwisko właściciela. Na początku XVII -tego wieku, bierze nazwę ulicy Exchange, ale w tym samym czasie, to jest również wyznaczony jako ulicy House-wyznawanej gdyż jezuici zebrało się w ich rękach ogromne zasoby lądowe pomiędzy tą ulicą ( prąd n O 6 i 8) oraz Secourieux Street (prąd n o 33-37 Merchants ul ) w celu otwarcia domu głosi . W 1794 roku, podczas Rewolucji Francuskiej , ulicę przemianowano na rue du Peuple, ale nazwa ta nie została zachowana i przyjmuje nazwę rue de la Bourse, podczas gdy ulicę Maison-Professe nadano sąsiedniej ulicy (obecnie rue des Merchants). ).
Prostoliniowy ulica skierowaną na północ 128 metrów długości, a jego szerokość wynosi około 4 metrów dla starszych częściach średniowieczu i 6 metrów do powiększeń w XVIII -tego wieku. Urodził się na przedłużeniu rue Saint-Rémésy i rue des Paradoux , na skrzyżowaniu dróg z rue de Metz i rue des Marchands . Otrzymuje po swojej prawej stronie rue Malcousinat i kończy się na poziomie Place de la Bourse . Rozszerza się na północ przez rue Sainte-Ursule , która łączy się z rue Gambetta i kończy się na Place du Capitole .
Rue de la Bourse spotyka następujące pasy, w kolejności rosnącej ( „g” oznacza, że ulica jest po lewej stronie, „d” po prawej):
W średniowieczu ulica ciągnąca się od Carrefour de la Trilhe (obecnie skrzyżowanie rue de Metz ) do rue Malcousinat nazywana była rue de Blancard. Należy do Capitoulat du Pont-Vieux . Rozciąga się na północ, aż do małego Place de la Chapelle-Ingolèse (obecnie Place de la Bourse ), przy ulicy o tej samej nazwie. Nazwa ta pochodzi od kapliczki (prąd N ° 19). Należy od strony zachodniej do Kapitolu w Pont-Vieux, a od strony wschodniej do Kapitolu w Saint-Pierre-Saint-Martin , zjednoczonego w 1438 roku z Kapitolem w La Daurade . Stopniowo, dwie ulice BLANCARD i Chapel-Ingolèse są połączone w jednym: od XV -go wieku, nazwa ulicy Malcousinat lub Malcousinat Wielki ulica, aby odróżnić go od jego małego sąsiada (obecna ulica Malcousinat) zaczyna narzucać się.
Podobnie jak inne ulice, które kończą się na Place de la Chapelle-Ingolèse, rue Malcousinat jest zamieszkana głównie przez kupców, zwłaszcza sukienników . Dalecy od bycia biednymi rzemieślnikami, ci sukiennicy to na ogół bogaci burżua. Organizują produkcję tkaniny, kontrolując cały łańcuch produkcji tekstyliów, kupując grube tkaniny od tkaczy , a następnie przerabiając je przez trymerów ( parador w języku prowansalskim ), foluszników lub farbiarzy, zanim je sprzedają.
7 maja 1463, pożar wybuchł w piekarni na rogu rue Maletache i rue de l'Arc des Carmes (obecnie rue du Langwedocja ), całkowicie spustoszył prawą stronę ulicy, która pozostała w ruinie do końca wieku. Mimo zakazów szeryfów , jednak w dalszym ciągu budować domy w corondages (aktualny n o 7). Skala zniszczeń umożliwiła jednak najważniejszym kupcom, wzbogaconym przez powstanie pasteli , zgromadzenie rozległych posiadłości ziemskich w celu budowy swoich dworów. W latach 1493-1497 pastor kupiec Pierre Delfau wybudował piękny dom na miejscu kilku działek, które przez kilka lat pozostawały bez budowy.
Przez następne stulecia nie zaprzeczono obecności handlarzy suknem. W XV -go wieku, „zamknięte” (draperia w Occitan : ombrador z Draparia ) Ugrupowanie handlarzy suknem, jest instalowany przez dealerów w budynku w pobliżu ulicy (dawny n ° 24 rue Cujas). Następnie rozwijają prawdziwą wymianę handlarzy suknem na końcu ulicy, na placu, które ma także nazwę (aktualny n o, 26 Place de la Bourse). Mimo schyłku okresu pastelowego sukiennicy zachowują bogactwo i władzę, niektóre rodziny wstępują nawet do magistratu i szlachty. Obecność Hôtel de Nupces , zbudowanego w 1716 roku nie przez kupca, ale przez parlamentarzystę, tak daleko od dzielnicy, w której są powszechnie spotykane , w pobliżu Parlamentu , można jedynie wytłumaczyć pochodzeniem rodziny Nupces, która zbudował swoją fortunę w XVII -tego wieku w handlu ściereczką.
Do instalacji jezuici częściowo wywraca do góry ulicy w pierwszej połowie XVII -go wieku. W 1619 r., jako upoważnieni przez Ludwika XIII do otwierania domów profesów w królestwie Francji , powiernik Towarzystwa Jezusowego kupił w 1621 r. przy rue Secourieux budynek prezydenta w Parlamencie Antoine de Malras (obecny n o 31 do 35 rue Marchands) oraz, rue de la Bourse Boysson de Beauteville budynku (obecnie n O 4). Mieli już od 1614 roku, budynek (prąd n O 6) Arnaud Borret, doradca do Parlamentu w 1585 roku, który opuścił je przed wejściem do nowicjatu jezuitów. W ten sposób jezuici stali się właścicielami całej zachodniej części mulonu między rue de la Bourse, Malcousinat, des Changes i Secourieux. Budynki rosnąć szybko i Ignacy Kościół, którego kamień węgielny został położony przez Ludwika XIII, jest zbudowany na ulicy Secourieux (obecnie n o 35 Merchants Street). W hołdzie królowi zakład został objęty patronatem św . Ludwika . W 1632 r. w kościele umieszczono serce księcia Henryka de Montmorency , straconego za bunt przeciwko królowi. Cmentarz wreszcie jest północy walcowniczej (prąd n o 8 rue de la Bourse i n O 2 rue Malcousinat).
W XVIII -tego wieku, dzieło wyznawanej domu wznowione. Kościół, zbyt mała, została przeniesiona i przebudowany w rue de la Bourse, na gruncie starego budynku Arnaud de Borret (obecnie n o 6). Ale Towarzystwo Jezusowe, którego majątek zostaje zajęty na mocy postanowienia Parlamentu wlipiec 1762 ra jeszcze zanim jezuici zostali wygnani z królestwa w 1763 roku, kolegium , nowicjat, seminarium i dom po ślubach w Tuluzie zostały zamknięte. W 1766 r. dom profesji, wystawiony na sprzedaż w kilku parcelach, został sprzedany różnym kupcom i drukarzom iw dużej mierze rozebrany.
Rewolucja Francuska wnosi o jakichś wstrząsów. Podczas Terroru , w latach 1793-1794, zaniepokoiło się kilku parlamentarzystów Tuluzy . W 1794 r. Pierre-Madeleine-Joseph-Raymond de Sénaux, doradca ds. próśb od 1783 r., został aresztowany i skazany przez trybunał rewolucyjny . Jego majątek został zajęty, a hotel w Nupces , który zajmował, został zajęty jako własność narodowa .
W latach 1869-1871 prace wykopaliskowe na rue Transversale (obecnie rue de Metz ) przekształciły szczyt rue de la Bourse. Budynki dawnego domu profesów z jezuitami został całkowicie wypatroszone przez nowe drogi i pierwszych domów Rue de la Bourse są zdmuchnięte przez zniszczeniem ( n o 1 i 2 do 4).
Brama hotelu.
Dziedziniec hotelu.
Gotyckie drzwi hotelu.
Monogram „ IHS ” amortyzacji na szynie .
Dziedziniec.