Szlak Hiszpanii

Szlak Hiszpański (oc) Rota d'Espanha
Route d'Espagne w centrum szpitalnym Gérard-Marchant .
Sytuacja
Informacje kontaktowe	43 ° 33 ′ 34 ″ na północ, 1 ° 25 ′ 29 ″ na wschód
Kraj	Francja
Region	Oksytania
Miasto	Tuluza
Okolice	Oncopôle ( Sector 6 ) Croix-de-Pierre ( Sector 2 )
Początek	Szlak Hiszpanii ( Portet-sur-Garonne )
Koniec	n o  352 szlaku de Seysses i n O  2 Avenue de Muret
Morfologia
Rodzaj	Droga
Długość	3800  m
Szerokość	od 10 do 26 m
Historia
Stare nazwy	Ścieżka lub droga Muret ( XVI th  wieku) ścieżka lub droga Portet ( XVII th  century) Droga Hiszpania (1811)
Geolokalizacja na mapie: Francja Geolokalizacja na mapie: Toulouse

La route d'Espagne (w Occitan  : Rota d'Espanha ) to droga publiczna w Tuluzie , stolicy regionu Occitanie w South z Francji . Przecina dzielnicę Oncopôle w sektorze 6 , a następnie dzielnicę Croix-de-Pierre w sektorze 2 .

Opis

Sytuacja

Route d'Espagne to droga publiczna położona w Tuluzie . Odpowiada części starej drogi krajowej 20, która stała się drogą departamentalną 120, prowadzącą z Tuluzy do Roques . Ma ponad 3800 metrów długości i jest jedną z najdłuższych tras w Tuluzie .

Route d'Espagne narodziła się jako przedłużenie drogi o tej samej nazwie w miejscowości Portet-sur-Garonne . W pierwszej części drogi, aż do ronda Professeur-Daniel-Blanc, na skrzyżowaniu chemin des Silos na zachodzie i rue Irène-Joliot-Curie na wschodzie, droga d'Espagne prowadzi rozległą strefa handlowa i przemysłowa, południowa strefa biznesowa, która jest zorganizowana wokół avenue de Larrieu, rue Jean-Perrin i rue Léon-Joulin.

Druga część Route d'Espagne, aż do Chemin de la Loge , odpowiada, po wschodniej stronie, wpływom dawnej fabryki AZF , która zniknęła i była stopniowo niszczona po eksplozji z 21 września 2001 r . Teren jest częściowo zajęty przez budynki Cancéropole - który stał się Oncopole w 2014 roku. Po zachodniej stronie, pomiędzy Chemin des Silos i Rue de Gironis , znajduje się ośrodek szpitalny Gérard-Marchant - dawny azyl w Braqueville. Rue de Gironis łączy Route d'Espagne z sercem dzielnicy Lafourguette , poza torami linii kolejowej Tuluza do Bayonne i autostradą A64 . Wreszcie zajezdnia autobusowa Tisséo zajmuje trójkątne miejsce między rue de Gironis, trasą d'Espagne i linią kolejową.

Za Chemin de la Loge droga do Hiszpanii jest następnie przecinana przez kilka mostów kolejowych przez linie kolejowe z Tuluzy do Auch i z Tuluzy do Bayonne. Most Langlade, zbudowany w 1997 r., Przecina avenue du Corps-Franc-Pommiès - obwodnica (A620) -, dostępna z Route d'Espagne częściowo po wschodniej stronie dwoma rampami, na rondach Henri - Sarramon i Robert-Baden -Powell.

Ostatnia część drogi do Hiszpanii stopniowo zurbanizowanych w drugiej połowie XX -go  wieku. Na rondzie Robert-Baden-Powell rue Louis-Courtois-de-Viçose prowadzi do strefy aktywności Porte Sud, utworzonej na terenie byłego obozu Bordelongue po zniszczeniu po wybuchu AZF . Następnie, po zachodniej stronie Route d'Espagne, ulice obsługują dzielnicę pawilonów i małych budynków. Po wschodniej stronie, za budynkami handlowymi założonymi wokół ślepej uliczki Camille-Langlade, znajduje się szkoła zawodowa Joseph-Gallieni , a następnie miasto Oustalous. Hiszpańska droga kończy się na skrzyżowaniu Pointe, które stało się rondem 21 września, które tworzy z trasą de Seysses i aleją de Muret , która rozciąga się na północny wschód aż do Place du Fer-à-Cheval .

Napotkane ścieżki

Hiszpańska droga łączy się z następującymi pasami, w kolejności rosnącej („g” oznacza, że ​​ulica jest po lewej stronie, „d” po prawej):

1. Trasa Hiszpanii - Portet-sur-Garonne
2. Avenue de Larrieu (g)
3. Rond-Point du Docteur-Maurice-Dide
4. Avenue du Général-Eisenhower (g)
5. Impasse Palayré (d)
6. Léon-Joulin Street (g)
7. Rond-Point du Professeur-Daniel-Blanc
8. Ścieżka Silosów (g)
9. Avenue Irène-Joliot-Curie (d)
10. Avenue Hubert-Curien (d)
11. Rond-Point Hélène-Rouch
12. Rue de Gironis (g)
13. Miejsce Pierre-Potier (d)
14. Plac Marii-Gomez-Alvareza (d)
15. Chemin de la Loge (d)
16. Rond-Point Henri-Sarramon
17. Avenue du Corps-Franc-Pommiès
18. Rond-Point Robert-Baden-Powell
19. Rue Louis-Courtois-de-Viçose (g)
20. Impasse Camille-Langlade (d)
21. Ulica Étienne-Bacquié (g)
22. Rue Bernadette (g)
23. Rue Gustave-Charpentier (g)
24. Rue d'Orbesson (g)
25. Penent Street (g)
26. Avenue Henri-Barbusse (d)
27. 21 września rondo
28. Route de Seysses (g)
29. Avenue de Muret (d)

Transport

Hiszpańska trasa jest obsługiwana i obsługiwana na całej długości przez autobusy Linéo L5I 11. To również znajduje się w pobliżu przyszłej Oncopole stacji do stacji kolejki linowej Téléo , gdzie dworzec autobusowy znajduje się również.13, Która przebiega przez Route d'Espagne i obsługuje ją między aleją Hubert-Curien a rue Louis-Courtois-de-Viçose.

Zajezdnia autobusowa Tisséo w Langlade zajmuje powierzchnię 11 hektarów. Został wyposażony w 1976 roku dla SEMVAT. W 2001 r. Zatrudniał 1800 pracowników i 424 autobusy. Został całkowicie odbudowany po zniszczeniach spowodowanych eksplozją AZF w 2001 roku i ponownie otwarty w rwrzesień 2007.

Trasa and Spain jest wyposażony w kilka samoobsługowych VélôToulouse rowerowych stacji wszystkie między Pointe i alei du Korpus-Frank-Pommiès  : stacji N O  190 (39 trasy d Spain) i N O  241 (57 trasy d” Espagne).

Odonymy

Pod koniec średniowiecza Route d'Espagne została wyznaczona - podobnie jak obecna Avenue de Muret - jako Chemin de Muret ( Cami de Murel w średniowiecznym Prowansji ), ponieważ prowadziła do Muret , stolicy Comminges . Nazwa ta musi być stary, ponieważ drzwi wałem na Faubourg Saint-Cyprien , gdzie droga się skończyła, był również znany jako Porte de Muret (miejscu obecnego Place du Fer-à-Cheval ).

Wraz z reformą sieci drogowej w ramach Pierwszego Imperium w 1811 roku, a pod Restoration , Muret droga stała się częścią drogi krajowej n °  20 , z Paryża do Bourg-Madame , a droga krajowa n o  125 , w Tuluzie Fos ) , na granicy z Hiszpanią i dlatego został wyznaczony jako trasa do Hiszpanii. W 1866 roku, wraz z rozwojem urbanizacji wzdłuż Route d'Espagne, pierwsza część trasy, między Place du Fer-à-Cheval i Pointe, przywróciła nazwę Avenue de Muret, podczas gdy szlak hiszpański został zachowane w drugiej części.

Historia

Dziedzictwo i ciekawe miejsca

Centrum szpitalne Gérard-Marchant

 Zarejestrowany MH ( 2008 , elewacje i dachy budynków administracyjnych graniczących z dziedzińcem głównym, półkolistego budynku położonego na zachód od kaplicy, pawilonów pacjentów graniczących z dwiema alejkami położonymi na północ i południe od dziedzińca honor; kaplica szpitala; ziemia i plantacje głównego dziedzińca) .

Przytułek dla obłąkanych w Braqueville - obecny Center Hospitalier Gérard-Marchant - został zbudowany w latach 1852-1864 przez architekta Jacques-Jean Esquié , któremu doradzał alienista Gérard Marchant , lekarze byli przekonani o wpływie architektury na leczenie chorób fizycznych lub psychicznych . Azyl znajduje się na wsi, w rejonie Braqueville, w ramach terapii spokój i odległość od miasta. Przyjmuje koncepcje architektury mieszkaniowej, w których, aby uniknąć zarażenia , każdy pawilon jest przeznaczony do leczenia określonej choroby (psychicznej). W latach 1883-1925 architekt Joseph Thillet dobudował kilka budynków, w szczególności duży pawilon wejściowy od strony południowo-wschodniej, wzdłuż Route d'Espagne, a także wille dla zamożnych pacjentów. Przez cały XX th  wieku, dodane zostały wykonane, w tym wieży ciśnień w strukturze pryzmatycznej, zaprojektowany przez architekta Petera Debeaux w roku 1963. W 2001 roku wybuch elektrowni AZF poważnie uszkodzonych budynków.

Dziedzictwo przemysłowe

• n O   143  : AZF i pomnik ofiar katastrofy na AZF. Krajowy Urząd przemysłowe azotu (onia) został utworzony w 1924 roku, fabryka otworzył swoje podwoje w 1927 roku na ziemi wydany przez Narodowy Poudrerie - miejscu około 70 ha, ograniczony przez hiszpańskiego drogi na zachód, Chemin de la Loge na północy i Garonne na wschodzie. Następnie roślina stała AZF , należący do Grande Paroisse firmy, która stała się podmiotem zależnym od Elf Aquitaine w 1990 roku, a następnie umieścił pod kontrolą Atofina po fuzji z Łącznie w 2000 roku eksplozja zapasów z ' ammonitrates przechowywany w hangarze 221 ,
  21 września 2001skutkuje całkowitym zamknięciem terenu, a następnie jego wyburzeniem i stopniową dekontaminacją.
  Brama wjazdowa do fabryki na Route d'Espagne to ostatnia pozostałość po zabudowaniach fabrycznych. Składa się z dwóch pawilonów. Aleja prowadzi do pomnika ofiar katastrofy AZF, zbudowanego w 2012 roku przez Gillesa Conana. Składa się z 31 rur instalacji świetlnych, stoi stół granitowy z nazwiskami 31 ofiar, przeniósł się z drogi do Seysses (dawny n o  313), gdzie został zainaugurowany w 2008 roku dalej na północ, przekopanym krater eksplozją O średnicy 20 metrów jest zachowany na wniosek wymiaru sprawiedliwości, a proces zakończył się dopiero w 2020 r., Po odrzuceniu kasacji wgrudzień 2019.

• N O   145  : Pierre Fabre Research Center.
  Centrum badawcze Pierre Fabre zostało zbudowane w latach 2006-2010 według planów architekta Rogera Tailliberta dla firmy Pierre Fabre na rozległej działce o powierzchni 17,4 ha. Po otwarciu powitał 1400 pracowników grupy.

• n o   147-149  : Toulouse University Cancer Institute - Oncopole .
  University Cancer Institute został zbudowany w latach 2014 przez architekta Jean-Paula Viguiera na dużej działce ograniczonej przez Route d'Espagne oraz alejami Hubert-Curien i Irène-Joliot-Curie. Skupia Claudius Regaud Institute , ośrodek onkologiczny oraz służby onkologiczne Szpitala Uniwersyteckiego w Tuluzie . Skupia się na usługach związanych z hematologią, nowotworami kobiety, skóry, laryngologią, a także prowadzi się tam zabiegi z zakresu medycyny nuklearnej , brachyterapii i radioterapii .

• n o   153  kotła elektrowni.
  Fabryka powstała w latach 1926-1940. W 1965 roku należała do firmy Prométaux specjalizującej się w produkcji kotłów (chromowanie, cynkowanie i niklowanie). W 1968 r. Budynki przekazano firmie Creusot Loire Métal Service, która zajmowała się przemysłem stalowym , a następnie firmie OMS (Specialized Office management), specjalizującej się w kotlarstwie i rurociągach . Teren, zniszczony po eksplozji fabryki AZF w 2001 roku, został całkowicie opuszczony po zamknięciu firmy w 2011 roku. Obecnie znajduje się w centrum projektu remontowego.
  Budynek o planie prostokąta, jest z boków zbrojonego betonu , pustych cegły. Jest ona pokryta sklepieniem kolebkowym , również w betonie zbrojonym. Na fasadzie głównej, od strony Route d'Espagne, nad wejściem umieszczono stylizowane popiersie robotnika. Wewnątrz antresola obiega budynek, pozostawiając wolną przestrzeń pośrodku.

Budynki i domy

Uwagi i odniesienia

1. Salies 1989, t. 2, str.  79 .
2. MCS, „Toulouse. Tisséo, powrót do Langlade ” , La Dépêche du Midi , 27 czerwca 2006.
3. Salies 1989, t. 1, str.  433 .
4. Wskazówka n o  PA31000083 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
5. Wskazówka n o  IA31124744 , powszechnej inwentaryzacji dziedzictwa kulturowego , regionu Occitanie / Tuluzy .
6. J.-MLS, „Toulouse. Pomnik ofiar AZF ” , La Dépêche du Midi , 19 sierpnia 2008.
7. J.-NG, „Toulouse. Przebudowany pomnik AZF ” , La Dépêche du Midi , 30 sierpnia 2016 r.
8. Béatrice Colin, "Toulouse: Co stanie się z fokami (i słynnym kraterem) AZF?" » , 20 minut , 21 września 2020 r.
9. Wskazówka n o  IA31124819 , powszechnej inwentaryzacji dziedzictwa kulturowego , regionu Occitanie / Tuluzy .
10. Marina Angel, „Pierre Fabre przybywa do Cancéropôle w Tuluzie” L'Usine nouvelle , 16 września 2010.
11. Laurent Marcaillou, „Laboratoria Pierre Fabre przenoszą się do Cancéropôle w Tuluzie” , Les Échos , 22 września 2010.
12. „Kim jesteśmy?” » , Na stronie internetowej IUCT-Oncopole (dostęp: 29 grudnia 2020 r.).
13. Emmanuelle Rey, „Toulouse. Premier inauguruje Oncopole ” , La Dépêche du Midi , 11 października 2014.
14. Philippe Emery, „Dessine-moi Toulouse: centrum animacji Oncopole wokół hangaru WHO” , La Dépêche du Midi , 21 marca 2019 r.
15. Wskazówka n o  IA31133126 , powszechnej inwentaryzacji dziedzictwa kulturowego , regionu Occitanie / Tuluzy .

Zobacz też

Bibliografia

• Pierre Salies , Słownik ulic Tuluzy , Tuluzy, Mediolanu,1989, 1174,  s. ( ISBN  978-2-86726-354-5 ).

Powiązane artykuły

• Lista utworów w Tuluzie
• Oncopole • Croix-de-Pierre

Linki zewnętrzne

• Wstępna inwentaryzacja miasta Tuluzy, na stronie Urban-Hist , Miejskie Archiwa Tuluzy (konsultowane na28 grudnia 2020 r).
• Ogólny spis dziedzictwa kulturowego Oksytanii, na stronie internetowej Heritage Resources - The Cultural Media Library of the Occitania Region (dostęp29 grudnia 2020 r).