Roland Topor

Roland Topor Obraz w Infoboksie. Teleczat Biografia
Narodziny 7 stycznia 1938
Paryż
Śmierć 16 kwietnia 1997 r.(lat 59)
Paryż
Pogrzeb Cmentarz Montparnasse
Narodowość Francuski
Trening Paryska Szkoła Sztuk Pięknych
Zajęcia Malarz , aktor , scenarzysta , pisarz , powieściopisarz , dramaturg , scenograf , reżyser , reżyser , autor komiksów , grafik .
Tata Abram Jechiel Topor
Rodzeństwo Hélène d'Almeida-Topor
Inne informacje
Pole Sztuki widowiskowe
Członkiem Kolegium „Patafizyki”
Nagrody Prix ​​​​des Deux Magots
Royal Designers for Industry honorowy ( d ) (1988)
Podstawowe prace
Chimeryczny najemca
Fałszywy grób Topora nr 3, za mną.jpg Widok na grób.

Roland Topor , urodzony w Paryżu , dnia7 stycznia 1938i zmarł w tym samym mieście, 16 kwietnia 1997 r.jest francuskim ilustratorem , projektantem , malarzem , pisarzem , poetą , reżyserem , autorem piosenek , aktorem i filmowcem .

Biografia

Syn malarza i rzeźbiarza Abram Topor , młody Roland spędził wczesne lata w Paryżu w 10 th  dzielnicy , Crow Street (teraz Jacques Louvel-Tessier ulicy ), a następnie w Sabaudii , gdzie jego rodzice, imigranci polska i żydowska, ukryj od nazisty okupantów w latach 1941-1945.

Topor studiował w Beaux-Arts w Paryżu od 1955, aw 1958 stworzył okładkę czasopisma Bizarre , która była jego pierwszą publikacją.

W 1960 roku Maison des Beaux-Arts zorganizował swoją pierwszą wystawę, a pierwszą książkę rysunków Les Masochistes opublikował E. Losfeld. Opublikował także swoje pierwsze opowiadanie L'amour fou w czasopiśmie Fiction , z którym regularnie współpracował.

Od 1961 Topor współpracował z gazetą Hara-Kiri, której podzielał kult czarnego humoru , obnażający się i cyniczny, ale także, w bardziej różanym tonie, z magazynem Elle .

W 1962 wraz z Fernando Arrabalem i Alexandro Jodorowsky był jednym z twórców ruchu paniki .

Jest bratem historyka Hélène d'Almeida-Topor i wujkiem historyka Fabrice'a d'Almeida .

Topor i kino

Zafascynowany kinem animowanym, współpracował z René Laloux przy kilku filmach krótkometrażowych, a także przy filmie fabularnym La Planète sauvage, który otrzymał w 1973 roku specjalną nagrodę jury w Cannes . Otworzyła swoje podwoje w programie Italiques w 1974 roku wraz z Fernando Arrabalem .

Jest aktorem na kilka ról drugoplanowych, w Celles których jeden nie miał przez Pascal Thomas , pająk z satyny , w filmie Wernera Herzoga , Nosferatu, upiór w nocy , obok Isabelle Adjani i Klaus Kinski .

Topor produkuje również wiele plakaty ( bęben przez Volker Schlöndorff , The Imperium namiętności przez Oshima , The Red Ibis przez Jean-Pierre Mocky ).

Jego powieść Le Locataire chimérique została zaadaptowana do kina przez Romana Polańskiego dla Le Locataire w 1976 roku. Topor współpracuje z Federico Fellinim przy jego Casanovie , rysując obrazy wyświetlane podczas sekwencji „Latarnia magiczna”.

Inne kolaboracje (telewizja, teatr itp.)

W radiu Topor jest jednym z bohaterów programu Des Papous dans la tête de France Culture .

Topor współpracuje również ze swoim przyjacielem i wspólnikiem Jean-Michelem Ribesem przy wielu projektach. Wspólnie piszą dla telewizji Merci Bernard (1982-1984), potem Palace (1988); dla teatru Batailles (1983); za kino La Galette du roi (1985); a także inne pisma niepublikowane do tej pory, takie jak Kignorje czy Le Chou de l' érudit .

Topor pracuje także dla telewizji przy serialu dla dzieci (rozpoczętym w 1983) Téléchat , wyreżyserowanym przez jego bliskiego przyjaciela, Belga Henri Xhonneux . Natychmiastowy sukces serialu: nakręcone 234 odcinki. À the wrong way (wyd. 1987), napisany wspólnie z Xhonneux, opowiada o podróży po świecie, jaką Groucha (główna bohaterka Téléchat ) odbyła w ciągu 80 dni.

Również z Xhonneux Topor podejmuje się filmowej adaptacji życia markiza de Sade z 1988 roku, która została zaprezentowana publiczności w następnym roku, podczas obchodów dwustulecia rewolucji francuskiej. Dzieło ( Markiz ), wykonywane wyłącznie przez aktorów w maskach przedstawiających zwierzęta, zaniepokoiło krytyków i widzów. Z czasem Marquis stał się dziś filmem „kultowym”.

Pisarz teatralny -  Vinci miał rację (sztuka, która wywołała ogromny skandal w Belgii, kiedy powstała), Joko świętuje swoje urodziny , L'Ambigu , a nawet L'Hiver sous la table  - Topor kilkakrotnie pracował ze swoim przyjacielem Jérôme Savary ( Les Aventures de Zartan , De Moïse à Mao ), aw 1992 roku podpisał z Catherine Jacob w Théâtre national de Chaillot reżyserię, scenografię i kostiumy do Ubu Roi .

Ponadto Galerie humus , utworzony w 1988 roku w Lozannie , w Szwajcarii , był sponsorowany przez Rolanda Topora.

Ostatnie lata

W 1992 roku Topor założył wraz z Giacomo Cariotim i Jean-Louis Colasem Stowarzyszenie RomaliaisonParis, stowarzyszenie wolnych talentów między dwoma stolicami, którego celem jest przyjaźń i współpraca między artystami francuskimi i włoskimi. Topor jest pierwszym prezydentem. Dla niej w 1996 roku wyprodukował symbol Pinokia , który staje się Marameo , narysowany podczas podróży do Rzymu , wListopad 1996, aby otrzymać - na zaproszenie Giacomo Carioti i Rinaldo Traini, managera Expocartoon - nagrodę Une vie pour l'illustration. Po jego śmierci rysunek ten stał się symbolem nagrody im. Rolanda Topora, przyznawanej przez RomaliaisonParis.

Zmarł w szpitalu w następstwie krwotoku mózgu w swoim domu w Paryżu, 44 rue de Boulainvilliers , Roland Topor jest pochowany w Montparnasse Cemetery w 14 th  Division, na skraju North Avenue.

Został pośmiertnie mianowany satrapa z Kolegium „Pataphysics .

Pozostawia po sobie obfite, oryginalne dzieło, którego zjadliwość nie została stępiona przez czas.

Roland Topor wprost hołd do Paryża w 10 th  dzielnicy .

Cena £

Publikacje (wybór)

Niewyczerpująca lista. (Przez całe życie Topor opublikował wiele książek i opowiadań, które często były utrzymywane w tajemnicy).

Powieści

Kolekcje wiadomości

Teatr, opera

Zbiór rysunków

Różnorodny

Dyskografia

Kino i telewizja

Jako scenarzysta i scenograf / projektant postaci

Jako autor oryginalnego dzieła

Jako aktor

Telewizja

Radio

(oprócz Papuasów w głowie )

Piosenki

Ostatnie wystawy

Uwagi i referencje

  1. "  Świat według Topora  " , na bnf.fr ,2017(dostęp 15.07.2017 ) , materiały prasowe wystawy.
  2. Wystawa „  Świat według Topora  ” , na stronie bnf.fr (dostęp 31 stycznia 2020 r . ) .
  3. Kursywa , ORTF Channel 2, 30 sierpnia 1974.
  4. „  Tylko najgorsze jest pewne, Topor znał to lepiej niż inne – Czworonożny skandal w kieszeni  ” , w Le Soir (dostęp 26 grudnia 2019 r . ) .
  5. Wywiad z Humusem - Amandine G., 10 października 2014 r.
  6. 1 października 2017 o godzinie 13:06 , „  Roland Topor ma fragment do swojego nazwiska w 10. dzielnicy  ” , na leparisien.fr ,1 st październik 2017.
  7. 33 obrotów na minutę : 30 cm Polydor referencyjny 823 619-1.
  8. "  Moulins - Le monde de Roland Topor  " , na stronie arts-in-the-city.com ,15 października 2019 r.(dostęp 15 grudnia 2019 r . ) .
  9. Joséphine Bindé, „  Telewizja, filmy, gotowanie, teatr… 9 żyć Rolanda Topora  ” , na beauxarts.com ,22 października 2019 r.(dostęp 15 grudnia 2019 r . ) .
  10. Strona wystawy na stronie musees.allier.fr .
  11. "  Topor is not dead  " , na galerieannebarrault.com ( dostęp 26 grudnia 2019 ) .

Zobacz również

Biografia i kolekcje

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Bazy danych i rekordy: