Narodziny |
18 września 1958 Sig , Algieria |
---|---|
Śmierć |
12 września 2018 r. Les Lilas , Seine-Saint-Denis , Francja, |
Główna działalność | Piosenkarz |
Gatunek muzyczny | Rock , raï , chaâbi , techno , rock'n'roll , nowa fala , punk |
aktywne lata | 1980 - 2018 |
Etykiety | Naiwne zapisy |
Oficjalna strona | rachidtahaofficial.com |
Rachid Taha ( arabski : رشيد طه ), urodzony dnia18 września 1958w Saint-Denis-du-Sig (dziś Sig , w Algierii ) i zmarł dnia12 września 2018 r.aux Lilas ( Seine-Saint-Denis ), to algierski piosenkarz, który większość życia spędził we Francji . Jego muzyka inspirowana jest różnymi stylami, takimi jak raï , chaâbi , techno , rock 'n' roll w kontekście, który nastąpił po ruchu punkowym z nową falą na początku lat 80-tych.
Ojciec Rachida Tahy pochodzi z Sidi Aïch (w regionie Béjaïa ), a jego matka z tuszu do rzęs . Przeprowadził się z rodzicami do Alzacji w Sainte-Marie-aux-Mines w 1968 roku , a następnie przez pewien czas mieszkał w Lépanges-sur-Vologne w Vosges, gdzie jako niespokojny student został umieszczony z siostrami przez rodzinę w liceum Joanna d'Arc z Bruyères . W tym czasie naprawdę nauczył się pisać po arabsku i mówić po arabsku literackim, w szczególności słuchając pieśni Oum Kalthoum .
Po ukończeniu studiów rachunkowych i różnych dorywczych prac Rachid Taha przeniósł się do Rillieux-la-Pape , gdzie pracował w fabryce Thermix. Tam spotkał Mohammeda i Moktar Amini, a on utworzony z nich w 1980 roku do grupy pobytowego , które podjęło ostateczną formę wraz z pojawieniem się w 1982 roku od Jérôme Savy , propagowanie integracji i tolerancji wobec imigrantów (uczestniczyli w szczególności w marcu na równości i przeciwko rasizmowi od Marsylii do Paryża) i wydaniem pierwszego albumu zatytułowanego Rhorhomanie w 1984 roku . W 1982 roku otworzył również klub nocny „Au Refoulé” w dzielnicy La Croix-Rousse w Lyonie . W 1986 r. Rachid Taha i Carte de séjour trafili na pierwsze strony gazet, relacjonując Douce France , piosenkę, którą Charles Trenet wykonał w 1943 r., by wspierać morale francuskich więźniów i młodych ludzi zarekwirowanych dla STO na terytoriach Trzeciej Rzeszy . Tekst piosenki został rozdany posłom Zgromadzenia Narodowego . Grupa rozwiązała się w 1989 roku, a Rachid Taha rozpoczął karierę solową, wydając w 1991 roku swój pierwszy album Barbès .
W maju 1998 roku wydał Diwan który skompilowany Chaabi kompozycje przez Dahmane El Harrachi ( Ya Rayah ), Hadj El Anka , Akli Yahyaten , jak również Nass El Ghiwane i Farid El Atrache . Rachid Taha często przypisuje się dziedzictwu Cheikha Remitti , od którego zaczerpnął wiele rytmów i melodii. Kilka miesięcy później, w listopadzie 1998 roku, wydał album koncertowy Un, deux, trois soleils z Khaledem i Faudelem (zwłaszcza w hitach Ya Rayah i Abdel Kader ). Stał się światowej sławy piosenkarzem, zwłaszcza z tytułem Ya Rayah . wLuty 1999, A reedycja albumu zawiera dwa dodatkowe utwory w tym cover utworu Comme d'przyzwyczajenia przez Claude François .
Swoją pierwszą Victoire de la Musique otrzymał w 2001 roku.
W 2004 roku wydał album Tékitoi , który spotkał się z dobrym przyjęciem w prasie we Francji i Stanach Zjednoczonych. Ten album podejmuje przebój Rock the Casbah brytyjskiej grupy punkowej The Clash w adaptacji Rock el Casbah, która została jednogłośnie przyjęta: Mick Jones zadeklarował, że woli wersję Taha, którą śpiewali razem kilka razy na scenie, w szczególności podczas sesji programu Taratata na temat Francji 4 .
W 2008 roku Rachid Taha zagrał główną rolę w Where I Think , krótkometrażowym filmie wyprodukowanym dla kolekcji Writing for a Singer , zapoczątkowanej przez Canal+ . W tym samym roku współpracował z Rodolphe Burgerem przy tytule Arabécédaire i opublikował swoją autobiografię Rock la Casbah .
W dwóch wywiadach opublikowanych w 2006 i 2007 roku Rachid Taha poinformował, że podjął kroki w celu uzyskania obywatelstwa francuskiego, aw 2010 roku zadeklarował „czuć się całkowicie Francuzem”. Jednak w opublikowanym w 2008 roku Rock the Casbah mówi, że nigdy nie chciał ubiegać się o obywatelstwo francuskie ku pamięci swojego wuja zabitego przez francuskich żołnierzy podczas wojny algierskiej. W 2012 roku zapewnia nas, że nadal nie ma francuskiego obywatelstwa.
W 2013 roku wydał swój dziewiąty solowy album Zoom wyprodukowany przez Justina Adamsa , który zawierał hołdy dla Elvisa Presleya i Ouma Kalthouma . Z tym albumem Rachid Taha po raz kolejny koncertuje na całym świecie. Otoczył się nowymi muzykami: Maxime Delpierre (gitara), Juan de Guillebon (bas) i Kenzy Bourras (instrumenty klawiszowe). Drużynę uzupełniają pozostali, wierni wokalistce: Guillaume Rossel (perkusja), Idriss Badarou (bas) i Hakim Hamadouche ( mandolut ).
W 2015 roku Rachid Taha napisał we współpracy z Kenzy Bourras muzykę do filmów francuskich, a także wystąpił w tych filmach. Również w 2015 roku otrzymał za całą karierę nagrodę Victoires de la Musique . W 2017 roku podczas koncertowania połączył siły ze swoim przyjacielem Rodolphe Burgerem i stworzył grupę CousCous Clan. Nowy perkusista Franck Mantegari zastępuje Guillaume Rossel u jego boku. W 2018 roku wystąpił w Institut du monde arabe w Paryżu, dając wyjątkowy koncert w hołdzie Dahmane El Harrachi .
Rachid Taha dużo współpracował z brytyjskim gitarzystą Steve'em Hillage z grupy Gong , ten ostatni wyprodukował osiem swoich albumów oprócz gry na gitarze i miksowania na kilku z nich.
Rachida Taha w 2005 roku.
Rachid Taha z Julienem Jacobem w Lorient w 2006 roku.
Rachid Taha w Chabadzie, Angers w 2007 roku.
Rachida Taha w 2018 roku.
Rachid Taha twierdził, że cierpi na chorobę Arnolda-Chiari , zdiagnozowaną około 1987 roku. Powiedział: „Jestem zmęczony tym, że ludzie biorą mnie na scenie za kogoś „pijanego”. To są objawy choroby Arnolda-Chiariego. Zataczam się, bo tracę równowagę. Waham się. To powoduje brak równowagi w ciele. "
Rachid Taha zmarł we śnie w nocy z 11 do 12 września 2018 r., w Lilas ( Seine-Saint-Denis ), po zawale serca.
Jest pochowany w Sig . Przyjaciele oddają mu hołd w Paryżu, a śmierć artysty nadal wywołuje wiele reakcji we Francji, kraju, do którego przybył w wieku dziesięciu lat.
O ile nie wskazano inaczej lub nie wskazano inaczej, informacje wymienione w tej sekcji można potwierdzić w bazach danych Allociné i IMDb . Rachid Taha skomponował kilka ścieżek dźwiękowych do kina lub telewizji:
Zagrał także w kilku produkcjach: