Populacja reliktów
W biologii mówimy o populacji reliktowej, gdy populacja gatunku pozostaje na obszarze z dala od obecnego zwykłego rozmieszczenia gatunku, w następstwie zmian warunków życia, z powodów klimatycznych lub innego pochodzenia.
Znaczące zmiany warunków życia były w stanie oddzielić populacje gatunku, które w końcu zostają odizolowane od siebie w niekiedy znacznych odległościach. Są to na przykład te modyfikacje, które nastąpiły po zlodowaceniach w Europie, Azji czy Ameryce Północnej, zmianach, jakie zaszły w plejstocenie w Afryce, a nawet interwencjach człowieka, poprzez niszczenie siedlisk lub polowania (np. niedźwiedź w Pirenejach ). Możemy również mówić o reliktowych populacjach rzadkich europejskich winorośli, które uciekły z filoksery.
Populacja reliktowa jest często, ze względu na swoją ewolucję, podgatunkiem różnym od innych populacji tego gatunku. Zagrożeniem może być jego izolacja lub zmiany w ekosystemie.
Etymologia
Epitet relikwia jest zapożyczony z łaciny reliquiae , co oznacza szczątki, które przeżyły, z czasownika relinquere , pozostawić po sobie. Wydaje się, że jego użycie w tym sensie datuje się na lata 1969-1970.
Reliktowe populacje spowodowane zlodowaceniem
Na przykład zlodowacenia zepchnęły gatunki południowe (flora, fauna itp.), Które przyzwyczaiły się do warunków północnych, które mogły pozostawać w ostoi lodowcowych, a następnie wycofując się, pozwoliły im przenieść się na północ, ale populacje pozostały w pasmach górskich położonych dalej na południe, i zostały ostatecznie oddzielone od populacji, które powróciły do regionów borealnych. Emblematycznym przykładem jest Rock Ptarmigan ( Lagopus muta ), którego rozmieszczenie okołobiegunowe jest borealne i arktyczne, zarówno w Starym, jak i Nowym Świecie, ale którego populacje zostały „uwięzione” przez cofanie się zlodowacenia w masywy takie jak te w. Pireneje The Alps , na Uralu i na Pamir , lub w odrębnych wysp, takich jak Szkocja czy Japonii . To samo zjawisko obserwuje się w przypadku innych gatunków borealnych, takich jak cietrzew ( Tetrao tetrix ) lub włochatka ( Aegolius funereus ) u ptaków lub borealna linnea ( Linnaea borealis ) u roślin.
W przypadku alpejskiego Niverolle ( Montifringilla nivalis ), którego populacje występują tylko w górzystych obszarach Europy Środkowej lub Azji, a który nie wspiął się na północ, mówimy o relikcie gatunku .
Populacje ze względu na optimum klimatyczne holocenu
I odwrotnie, istnieją również gatunki o łagodnym klimacie, które są dziś rozmieszczone głównie w południowej części Europy, ale które wykorzystały optymalne klimatyczne holocenu, aby wrócić do północnej Europy, pozostawiając tam reliktowe populacje odizolowane po nowym skurczu ich obszar w kierunku południowym ze względu na ochłodzenie klimatu w drugiej połowie holocenu (ostatnim z tych ochłodzeń była mała epoka lodowcowa ). Niedawno studiował przypadkiem jest wąż Eskulapa ( zamenis najdłuższego ), z których tylko są populacje w Niemczech i Czechach, a nawet długo populacja badania w Danii aż do XIX th wieku. Tak jest również w przypadku dębu dojrzewającego ( Quercus pubescens ), który przeżywa na odosobnionych stacjach, na przykład w Belgii i północnych Niemczech, na stokach skierowanych na południe.
W ewolucji Homo sapiens
W badaniach nad pochodzeniem, ewolucją i ruchami Homo sapiens wysunięto hipotezę, w ramach scenariusza „ południowego rozproszenia ”, że pewne populacje wyżyn Borneo, Melanezyjczycy, Aborygeni z Australii (por. Języki Pama-Nungyan) ), a niektóre grupy etniczne z Filipin stanowiłyby populacje reliktowe pierwszej migracji z Afryki.
Przykłady populacji reliktowych
-
Rock Ptarmigan ( Lagopus muta ): populacje Pirenejów, Alp, Szkocji, Uralu, Pamiru, Ałtaju, Japonii
-
Cietrzew ( Tetrao tetrix ): populacje Alp, Ardenów, Wielkiej Brytanii itp.
-
Włochatka ( Aegolius funereus ): populacje Alp
-
Caribou ( Rangifer tarandus ): populacje południowego regionu St. Lawrence ("Gaspésie-Atlantic caribou")
-
Kozioł górski ( Oreamnos americanus) : populacja wyspy Baranof
-
Goryl zachodni ( Gorilla gorilla ): populacja południowej Nigerii (podgatunek Gorilla gorilla diehli )
-
Nerpa ( Pusa hispida) : populacja jeziora Saimaa w Finlandii (podgatunek Pusa hispida saimensis)
-
Morświn ( Phocoena phocoena ): Populacja Morza Czarnego
-
Nornik nordycki ( Microtus oeconomus ): populacja holenderska (podgatunek M. o. Arenicola)
-
Dasypeltis saharensis (gatunek węża występujący w zachodnim Sahelu, od Senegalu do północnej Nigerii): populacje południowego Maroka i Sahary Zachodniej
-
Traszka grzebieniasta ( Triturus cristatus ): populacje obrzeża Morza Śródziemnego, podobnie jak we Francji populacje Gard i Bouches du Rhône
-
Traszka alpejska ( Ichtyosaura alpestris ): populacja z północnej Hiszpanii (podgatunek I. a. Cyreni ) i Bałkanów
- Północnej Aeshne ( Aeshna septentrionalis ) południe populacja 50 th równoległym
-
Linnea borealis (Linnaea borealis): populacje Alp
Uwagi i odniesienia
-
prodégustation , „ Blog ProDégustation: Saint-Mont prephylloxera vines: a historic place! » , Na www.prodegustation.com (dostęp: 16 marca 2019 r. )
-
„ Wines from prephylloxic vines ” , na cavesa.ch (dostęp: 16 marca 2019 )
-
„ RELIC: Etymology of RELIC ” , na www.cnrtl.fr (dostęp 15 marca 2019 )
-
" relinquo - Wiktionary " , na fr.wiktionary.org (dostęp 15 marca 2019 )
-
„ RELIC: Definition of RELIC ” , na www.cnrtl.fr (dostęp 15 marca 2019 )
-
Lionel Maumary, Laurent Valloton i Peter Knaus, Ptaki Szwajcarii , Sempach, Montmollin, szwajcarska stacja ornitologiczna i Nos Oiseaux,2007, 848 s. ( ISBN 978-3-9523006-1-9 ) , str. 249-252
-
Musilova R, Zavadil V, Marková S, Kotlík P. 2010. Relikty ciepłej przeszłości Europy: Filogeografia węża Eskulapa. Molecular Phylogenetics and Evolution 57 : 1245–1252.
-
Morten E. Allentoft, Arne Redsted Rasmussen, Hans Viborg Kristensen, Centuries-Old DNA from an Extinct Population of Eskulapa (Zamenis longissimus) oferuje nowe spojrzenie filogeograficzne , marzec 2018, [1] .
-
(w) Martin Richards , Antonio Torroni , Stephen Oppenheimer i Hans-Jürgen Bandelt , „ Single, Rapid Coastal Settlement of Asia Revealed by Analysis of Complete Mitochondrial Genomes ” , Science , vol. 308 n O 5724,13 maja 2005, s. 1034–1036 ( ISSN 0036-8075 i 1095-9203 , PMID 15890885 , DOI 10.1126 / science.1109792 , czytaj online , dostęp 16 marca 2019 )
-
" Profil gatunku (Caribou) - Publiczny rejestr zagrożonych gatunków " , na fauna-speces.canada.ca (dostęp 15 marca 2019 r. )
-
„ ? Alaska: reliktowa populacja kóz górskich ” , na Techno-Science.net (dostęp: 16 marca 2019 )
-
(w) Daniel Escoriza, „ Dasypeltis sahelensis ” o płazach i gadach Maroka i Sahary Zachodniej ,17 października 2012(dostęp 16 marca 2019 )
-
Julien Renet i Anthony Olivier, „ Le Triton crêté Triturus cristatus Laurenti, 1768 (Caudata: Salamandridae) w regionie Provence-Alpes-Côte d'Azur: problemy i problemy ochrony unikalnej znanej populacji ”, Nature de Provence - Revue CEN PACA , n o 1,2012, s. 15-20 ( czytaj online )
-
„ AmphibiaWeb - Ichthyosaura alpestris ” , na amphibiaweb.org (dostęp 16 marca 2019 )
-
„ Libellules Québec - Quebec Dragonflies and Damselflies: Relic populacja północnej Aeschne (Azure Darner, Aeshna septentrionalis) w Parc national des Grands-Jardins ” , na Libellules Québec - Quebec Dragonflies and Damselflies (dostęp 16 marca 2019 )