Pierre-Simon Girard

Pierre-Simon Girard Obraz w Infoboksie. Portret Pierre-Simon Girard autorstwa Louisa Hersenta, 1830 Tytuł szlachecki
Rycerz
Biografia
Narodziny 4 listopada 1765
Caen
Śmierć 30 listopada 1836 r lub 1 st grudzień 1836
Paryż
Pogrzeb Cmentarz Pere Lachaise
Narodowość Francuski
Trening Szkoła brydżowa ParisTech
Zajęcia Matematyk , inżynier , fizyk
Inne informacje
Pole Matematyka
Członkiem Towarzystwo Filomatyczne Paryskiego
Institut de France
Towarzystwo Zachęty Przemysłu Narodowego Francuska
Akademia Rolnicza
Komisja Naukowo-Artystyczna
Turyńska Akademia Nauk (1804)
Akademia Nauk (1816)
Nagrody Kawaler Orderu Zjazdu
Kawaler Legii Honorowej
Podstawowe prace
Fontanna na wieży ciśnień , kanał Ourcq
Père-Lachaise - Dywizja 18 - Girard 01.jpg Grób na cmentarzu Père-Lachaise .

Pierre Simon Girard , rycerz , urodzony w Caen on4 listopada 1765i zmarł w Paryżu dnia30 listopada 1836 rJest inżynierem i fizykiem francuskim .

Biografia

Pierre Simon Girard jest synem Pierre'a Girarda i Françoise Marie Chantepie de Boiviers. Wykształcony w pierwszej Szkole Mostów i Dróg Pierre-Simon Girard należał, podobnie jak Gaspard de Prony, do nielicznej grupy inżynierów budownictwa, którzy w tamtym czasie posiadali wystarczającą wiedzę z zakresu analizy matematycznej, by czytać dzieła Eulera . Poza obowiązkami inżynierskimi Girard podjął się pierwszych badań mechanicznych w 1787 roku. Dotyczyły one praw wytrzymałości rzeczywistych brył ( kamień wolny , drewno konstrukcyjne , kute żelazo ) oraz wymiarowania konstrukcji: belek, ścian i słupów. W 1792 roku, stosując swoje pierwsze wyniki w tej dziedzinie, zdobył nagrodę Akademii Nauk za udoskonalenie zamków .

W następnym roku pomógł swojemu przyjacielowi Jacques-Élie Lamblardie opracować stół do gięcia do pomiaru odporności kawałków drewna na zginanie i wyginanie . Ta maszyna jest kontynuacją i udoskonalaniem modelu Émilanda Gautheya , który sam zainspirował się ławką trakcyjną Pietera van Musschenbroeka .

Girard opublikował wszystkie swoje wyniki w 1798 r. w Traite analytique de la Resistance des solidarité , pierwszej we Francji książce poświęconej wyłącznie teorii belek we wszystkich jej aspektach (trakcja, zginanie, sprężystość, granica sprężystości). Tytuł tej książki odwołuje się do dyscypliny zwanej odpornością materiałów .

Pomysły Girarda na belki są mniej oryginalne niż jego poprzednika Coulomba  : ściśle podążając za założeniami Eulera i metodami teorii wyboczenia , ledwo poprawia teorię Mariotte'a dotyczącą zginania belek. Z drugiej strony jego wyniki na bryłach o jednakowej odporności cieszyły się niesłabnącą popularnością.

Mianowany głównym inżynierem Mostów i Dróg w ramach Dyrektoriatu , jego udział (wraz z 24 studentami inżynierii) w wyprawie Bonapartego do Egiptu zapewnia mu regularne awanse w Cesarstwie. Członek, wraz z Gaspardem Monge , uczonego zgromadzenia utworzonego podczas kampanii egipskiej , musiał czekać kilka lat na decyzję Bonapartego w sprawie kanalizacji Ourcq . Oprócz stanu finansów Francji, który wówczas wracał do siebie po dziesięciu latach wojen wewnętrznych i zewnętrznych, uporczywy spór z Émilandem Gauthey na temat metod jeszcze bardziej opóźnia decyzję. Girard napisał w tych latach traktat o hydraulice , Esej o ruchu wód płynących . W 1805 r. uzyskał od rządu kierownictwo prac nad kanałem Ourcq . Jego praktykantami byli m.in. młody Élie Lamblardie w 1805 r. i młody Augustin Louis Cauchy w 1809 r. Dyrektor Kanału Sommy , w czasie Stu dni uzyskał stanowisko dywizyjnego inspektora Mostów i Dróg .

Pozbawiony tej rangi podczas Restauracji , widział, jak jego kariera utknęła na kilka lat, zanim objął kierownictwo Compagnie des eaux de Paris (która stała się Société anonyme de gestion des eaux de Paris ).

W 1790 współpracował z Gaspardem de Pronym przy Dictionnaire des Ponts et Chaussées . W 1815 roku został wybrany członkiem Akademii Nauk , gdzie przedstawił Refleksje o Sadi Carnot w szczególności , a potem został prezydentem w 1830 roku.

Został pochowany w Père Lachaise ( 18 th dział). Poślubił Véronique Ricot, córkę rycerza Jeana Ricota, armatora , radnego generalnego Sommy i ciotki Alberta Ricota . Jest teściem Charlesa Renouarda i Casimira Cheuvreux . Jego syn, sędzia, będzie pierwszym mężem Anny Donnet, która jako wdowa ponownie wyjdzie za mąż za Eugène'a Caillaux i zostanie matką przewodniczącego Rady Josepha Caillaux . Jest także pradziadkiem Charlesa Richeta (1850-1935), Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny w 1913 roku.

Pracuje

Herb

Herb Imię i herb rycerza
Kawaler Girard i Imperium

Argent, fess Gules, obciążony krzyżem żebrowanym Argentem, w towarzystwie naczelnego żywego, podzielonego Azure, aw podstawie sfinksa leżącego Verta. Tarcza wybita wytarowanym srebrnym hełmem z profilu.

Uwagi i referencje

  1. Rycerz Imperium
  2. Timoshenko, Historia wytrzymałości materiałów , McGraw-Hill Book Co.,1953( repr.  1983, wyd. Dover), 452  s. , „III wytrzymałość materiałów w XVIII wieku”, s.  42
  3. Jules Moiroux , Cmentarz Père Lachaise , Paryż, S. Mercadier,1908( czytaj online ) , s.  186

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne