Narodziny |
26 lipca 1952 Orlean |
---|---|
Narodowość | Francuski |
Trening | Krajowa Szkoła Administracji |
Patrick Levaye , urodzony dnia26 lipca 1952w Orleanie , w Loiret , jest francuskim pisarzem i wyższym urzędnikiem .
Autor m.in. książki o katolicyzmie i błogosławionym Charlesie de Foucauld, Patrick Levaye zajmował kilka wysokich stanowisk w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych , Ministerstwie Obrony oraz Sekretarzu Stanu ds. Weteranów. Był członkiem Zgromadzenie na rzecz Republiki ( RPR ), przez piętnaście lat, od 1979 roku jest również Rycerz Zakonu Maltańskiego Sovereign , Delegata francuskich dzieł szpitalnych na 12 th dzielnicy Paryża od wczesnych 2000s , i oficer rezerwy.
Jako jedyny syn mieszczańskiej rodziny, kontynuował naukę w Puteaux ( Hauts-de-Seine ) bez trudności aż do matury naukowej . Po uzyskaniu tego dyplomu, w 1969 roku z Mention Assez Bien, Patrick Levaye ukończył kurs przygotowawczy z agronomii i zakwalifikował się do egzaminu weterynaryjnego. W końcu zdecydował się na naukę botaniki. Uzyskał licencję botaniczną.
Patrick Levaye, który chciał rozpocząć karierę zawodową w służbie publicznej, zdecydował się zdać egzamin konkursowy do Regionalnego Instytutu Administracji (IRA), który zdał w 1975 r. Ukończył Metz IRA w 1977 r. , Patrick Levaye odbył służbę wojskową. (co było, pamiętajmy, wówczas obowiązkowe) w paryskiej straży pożarnej . Po odbyciu służby wojskowej wstąpił do Ministerstwa Gospodarki, Finansów i Przemysłu , Dyrekcji Prognoz, jako attaché przy Centralnej Administracji.
W 1982 roku wstąpił do ENA w klasie „Leonardo da Vinci”. W tej promocji zostali również dopuszczeni, obok Patricka Levaye, Richard Descoings (były dyrektor Instytutu Studiów Politycznych w Paryżu ), Patrick Galouzeau de Villepin (brat Dominique de Villepin ), Jean-François Cirelli (prezes BlackRock France), Jean -Claude Mallet (były sekretarz generalny obrony narodowej ), François Asselineau (drugi w awansie i przewodniczący Union Populaire Républicaine), między innymi.
Po ukończeniu ENA w 1985 roku Patrick Levaye prowadził karierę jako „interesujący” i „wzorowy” urzędnik, jak mówią niektórzy z jego byłych kolegów z klasy.