Partia Ludowa na rzecz Wolności i Demokracji

Partia Ludowa na rzecz Wolności i Demokracji
(nl) Volkspartij voor Vrijheid en Democratie

Oficjalny logotyp.
Prezentacja
Lider polityczny Mark Rutte
Fundacja 24 stycznia 1948
Siedzenie Haga
Prezydent Christianne van der Wal
Pozycjonowanie Środkowo-prawo
Ideologia Liberalno-konserwatyzm
Przynależność europejska ALDE
Przynależność międzynarodowa Liberalna międzynarodowa
Zabarwienie Pomarańczowy i niebieski
Przed 2020 r.
Od 2020
Stronie internetowej vvd.nl
Prezesi grup
Druga sypialnia Mark Rutte
Pierwszy pokój Annemarie Jorritsma
Parlament Europejski Dacian Cioloș ( RE )
Reprezentacja
Przedstawiciele 34  /   150
Senatorowie 12  /   75
Posłowie do PE 5  /   29
Posłowie Wojewódzcy 80  /   570

The Partia Ludowa na rzecz Wolności i Demokracji (w języku niderlandzkim  : Volkspartij voor Vrijheid en Democratie , w skrócie VVD ) jest partia polityczna holenderski do prawej centrum , orientacji liberalno-konserwatywny . Kierowany przez Marka Rutte od 2006 roku, od dekady zdominował życie polityczne w Holandii. Rzeczywiście, jest to pierwsza partia w Stanach Generalnych z 34 mandatami reprezentantów i 12 mandatami senatorów.

Założona w 1948 roku, gdy uczestniczy partia w wielu rządów w trakcie drugiej połowy XX -tego  wieku . Wygrywa wybory parlamentarneczerwiec 2010tuż przed Partią Pracy (PvdA), kładąc kres ośmioletniemu rządowi pod nadzorem Apelu Chrześcijańsko-Demokratycznego (CDA) Jana Petera Balkenende . To pierwsze w historii VVD zwycięstwo w wyborach powszechnych, które pozwoliło Markowi Rutte'owi zostać premierem Holandii . Po nim następują kolejne zwycięstwa w latach 2012 , 2017 i 2021 . Liberałowie konkurują obecnie głównie na swojej prawicy, zwłaszcza przez skrajnie prawicową Partię Wolności (PVV) i radykalnie prawicowe Forum na rzecz Demokracji (FvD).

Historia

Partia Ludowa na rzecz Wolności i Demokracji została założona w Amsterdamie dnia24 stycznia 1948podczas fuzji dysydenckiego i liberalnego oddziału Partii Pracy kierowanej przez Pietera Ouda z Partią Wolności .

Ideologia

Partia jest raczej konserwatywna w sferze społecznej i liberalna w sferze gospodarczej. Partia ma jednak postępowe stanowisko w niektórych kwestiach społecznych, takich jak eutanazja , małżeństwa osób tej samej płci i aborcja .

Partia opowiada się za pewnym interwencjonizmem wojskowym w ramach instytucji międzynarodowych, takich jak ONZ czy NATO, w celu utrzymania pokoju . Opowiada się raczej za silnymi granicami, a jednocześnie pragnie otwartej Unii Europejskiej , z powołaniem czysto ekonomicznym i ekologicznym, ale nie federalnym .

Jeśli chodzi o gospodarkę, VVD uważa, że ​​niższe opodatkowanie dla dużych firm byłoby korzystne dla Holandii z punktu widzenia konkurencyjności . Generalnie partia chce ograniczyć interwencjonizm państwa w sferze gospodarczej poprzez cięcia budżetowe. Jeśli chodzi o ekologię, partia walczy z globalnym ociepleniem, ale zachowuje dość umiarkowane cele.

Wyniki wyborów

Druga sypialnia

Rok Lider Głos % Ranga Siedzenia Rząd
1948 Pieter Oud 391.908 7,9 5 th 8  /   100 Drees / Van Schaik (1948-1951) i Drees I (1951-1952)
1952 Pieter Oud 470 820 8,8 5 th 9  /   100 Sprzeciw
1956 Pieter Oud 502 325 8,7 4 th 13  /   150 Sprzeciw
1959 Pieter Oud 732 658 12.2 3 rd 19  /   150 z nabrzeża
1963 Edzo Toxopeus 643 839 10.2 3 rd 16  /   150 Marijnen (1963-1965) i opozycja (1965-1967)
1967 Edzo Toxopeus 738,202 10,7 3 rd 17  /   150 De Jong
1971 Willem Geertsma 653,092 10.3 3 rd 16  /   150 Biesheuvel I (1971-1972) i II (1972)
1972 Hans wiegel 1,068,375 14,4 3 rd 22  /   150 Sprzeciw
1977 Hans wiegel 1 492 689 17,0 3 rd 28  /   150 Van Agt I
Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden Hans wiegel 1 504 293 17,3 3 rd 26  /   150 Sprzeciw
1982 Ed Nijpels 1 897986 23,1 3 rd 36  /   150 Lubbers I
1986 Ed Nijpels 1 595 377 17,4 3 rd 27  /   150 Lubbers II
1989 Joris Voorhoeve 1 295 402 14,6 3 rd 22  /   150 Sprzeciw
1994 Smażony Bolkestein 1 792 401 20,0 3 rd 31  /   150 Kok I
1998 Smażony Bolkestein 2 124 971 24,7 2 nd 38  /   150 Kok II
2002 Hans Dijkstal 1 466 722 15,4 3 rd 24  /   150 Balkenende I
2003 Gerrit Zalm 1 728 707 17,9 3 rd 28  /   150 Balkenende II (2003-2006) i III (2006-2007)
2006 Mark Rutte 1 443 312 14,7 4 th 22  /   150 Sprzeciw
2010 Mark Rutte 1 929 575 20,5 1 st 31  /   150 Rutte I
2012 Mark Rutte 2 504 948 26,6 1 st 41  /   150 Rutte II
2017 Mark Rutte 2 238 351 21,3 1 st 33  /   150 Rutte III
2021 Mark Rutte 2 279 130 21,9 1 st 34  /   150

Parlament Europejski

Rok Głos Mandaty Ranga Grupa
1979 16,1% 4  /   25 3 rd LD
1984 18,9% 4  /   25 3 rd LD
1989 13,6% 3  /   25 3 rd LDR
1994 17,9% 6  /   31 3 rd ELDR
1999 16,7% 6  /   31 3 rd ELDR
2004 13,2% 4  /   27 3 rd ALDE
2009 11,4% 3  /   25 4 th ALDE
2014 12,0% 3  /   26 4 th ALDE
2019 14,6% 5  /   29 2 nd RE

Uwagi i referencje

  1. (w) Hans Keman, „The Low Countries: Confrontation and Coalition in Segmented Societies” , w Comparative European Politics , Taylor & Francis,2008, s.  2008.
  2. (w) Rudy B. Andeweg i Galen A. Irwin , Governance and Politics of the Netherlands , Palgrave Macmillan ,27 czerwca 2014, 348  s. ( ISBN  978-1-137-43942-0 , czytaj online ).
  3. (nl) „  Kleurcodes.  » , na VVD ,74 grudzień 1616(dostęp 20 marca 2021 r . ) .
  4. (en) Simon Otjes i Gerrit Voerman , „  Holandia: rozwój polityczny i dane na rok 2017  ” , European Journal of Political Research Rocznik danych politycznych , tom.  57, n o  1,2018, s.  203-211 ( ISSN  2047-8852 , DOI  10.1111 / 2047-8852.12216 , przeczytane online , dostęp 12 stycznia 2019 ).
  5. (w) „  Manifesty z top-7 holenderskich partii politycznych  ” na europesebeweging.nl ,2017(dostęp 12 stycznia 2019 ) .
  6. (en-GB) „  Rutte obiecuje więcej gotówki na obronę  ” , na DutchNews.nl ,11 lipca 2018 r.(dostęp 12 stycznia 2019 ) .
  7. Emmanuel Berretta , „  Prośba Marka Rutte'a o szczupłą Europę  ” , w Le Point ,14 czerwca 2018 r.(dostęp 12 stycznia 2019 ) .
  8. „  Mark Rutte, premier Holandii, budzi kontrowersje: „Nie chce skończyć jak Belgia  ” , na sudinfo.be (dostęp 12 stycznia 2019 r . ) .
  9. Arthur Neslen , "  Holandia sprzeciwia się prawu klimatycznemu  " , na euractiv.com ,30 maja 2018 r.(dostęp 12 stycznia 2019 ) .
  10. Na czele listy (w języku polskim , lijsttrekker ) jest pierwszym kandydatem partii na liście krajowej.

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne