Oltenița

Oltenița (/ol'te.ni.tsa/) to miasto i port rzeczny w Rumunii , w județ Călărași , u zbiegu Argeș z Dunajem (lewy brzeg dwóch rzek). To przeciętnie 31-tysięczne miasto, przystanek dla statków rzecznych, żyje głównie z przemysłu, w szczególności z przemysłu zabawek drewnianych, znanego w całej Europie Wschodniej.

Historia

Wykopaliska na wzgórzu Gumelnita pobliżu miasta ujawniły wioski neolitycznej pochodzący z 4 th  tysiąclecia przed naszą erą.

W starożytności region ten był częścią Dacji , ale nie został zaanektowany przez Cesarstwo Rzymskie, które znajdowało się naprzeciwko, na prawym brzegu. Historia tego miejsca związana jest z rzeką. Classis (Roman flota Istrus ) ufortyfikował kilka punktów na lewym brzegu, naprzeciwko castrae na prawym brzegu, ale tylko kilka Romano - bizantyjskie monety znaleziono w okolicy, wskazując sporadyczne handlu. Na Dakowie i Rzymianie zastąpi Awarów , Słowian , Bułgarów , Pieczyngów i Kumanowie , aż księstwa Wołoszczyzny , jednego z księstw naddunajskich, ma swoją siedzibę . Przez cały ten okres nie było tam miasta, ale haczyki z kości i ceramika świadczą o sporadycznej działalności człowieka. Pierwsza pisemna wzmianka o mieście Olteniţa pojawia się w 1515 roku za panowania wojewody Vlach Neagoe Basarab .

Oltenița zyskała na znaczeniu jako port zastępczy po tym, jak Imperium Osmańskie zajęło główne porty wołoskie Turnu Măgurele , Giurgiu i Brăila . Następnie przywitał naddunajskie bolozany , duże drewniane barki z żaglami i wiosłami, również holowanymi z brzegu przez zespoły i był głównym portem obsługującym Bukareszt. Jego znaczenie spadło po traktacie w Adrianopolu, który przywrócił Turnu Măgurele, Giurgiu i Brăila Wołoszczyźnie w 1829 roku , ale jego działalność została wznowiona dzięki linii kolejowej, która połączyła go z Bukaresztem około 1870 roku .

Podczas wojny krymskiej (gdzie Wołoszczyzna była neutralna) Turcy przekroczyli tam Dunaj i zadali Rosjanom ciężkie straty .

Podczas wojny rosyjsko-tureckiej 1877-1878 (gdzie Rumunia była sojusznikiem Rosjan), Olteniţa była ważnym punktem wypadowym dla wojsk rumuńskich, które miały oblegać osmańską fortecę Plewen (wojna ta położyła kres wasalowaniu Rumunii wobec Imperium Osmańskiego i zainaugurowała odrodzenie Bułgarii jako państwa).

Podczas I wojny światowej , rumuński garnizon i rzeka eskadra z Olteniţa zaangażowany w licznych potyczkach artylerii przeciw bułgarskim, austro-węgierskie i niemieckie Dunaju łodzi patrolowych . Miejsce to było jednym z punktów lądowania wojsk niemieckich i bułgarskich podczas inwazji na Rumunię . Kolejna bitwa pod turtucaią zakończyła się krwawą klęską wojsk rumuńskich sił i rzecznych, którzy zostali tam zdziesiątkowane.

Podobnie jak cała Rumunia , Olteniţa cierpiała z powodu karlistów , faszystowskich i komunistycznych reżimów dyktatorskich od lutego 1938 r. Do grudnia 1989 r. , Ale od 1990 r . Ponownie doświadczyła demokracji . Jednak jego ekscentryczna pozycja nie przyciągnęła wielu inwestorów i prawie nie prosperuje niż azjatycka konkurencja na rynku zabawek, a zwłaszcza kryzys finansowy lat 2010, z powodu globalnej deregulacji , uderzył w gospodarkę, tak że aktywność przemysłowa spadła, a port został częściowo opuszczony.

Osobowości związane z miastem

• Ion Iliescu , postkomunistyczny prezydent Rumunii (dwie kadencje od 1989 do 1996, a następnie od 2000 do 2004: jak większość nomenklatury przeszedł od komunizmu do socjaldemokracji )
• Ion Petre Stoican , popularny muzyk tradycyjny .

Uwagi i odniesienia

• (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku angielskim zatytułowanego „  Oltenița  ” ( zobacz listę autorów ) .

1. Constantin C. Giurescu i Dinu C. Giurescu, Istoria Românilor , Editura Ştiinţifică şi Enciclopedică Bucureşti, 1976-77.

Link zewnętrzny

• (ro) Oficjalna strona