Fundacja | 12 marca 1944 |
---|---|
Rozpuszczenie | 1945 |
Rodzaj | Francuska sieć lub ruch oporu |
---|---|
Kraj | Francja |
Narodowy Ruch jeńców wojennych i deportowanych (MNPGD) to francuski ruch oporu w czasie okupacji Francji przez hitlerowców w latach 1940-1944 .
MNPGD urodziło się dnia 12 marca 1944, z połączenia trzech starszych ruchów, które rekrutowały się głównie z jeńców wojennych, uciekały lub repatriowały:
CNPG, komunistyczny posłuszeństwo, był wyspecjalizowanym oddziałem Frontu Narodowego , utworzonym w 1943 roku. Jego główny przywódca, Robert Paumier , uciekł ze Stalagu VC.
MRPGD jest rozszerzeniem we Francji rdzenia ruchu oporu Stalag XIB, początkowo zwanego siecią Charette , pseudonimem jej założyciela Michela Cailliau , bratanka Charlesa de Gaulle'a, który w marcu przekształcił się w MRPGP-kwiecień 1943 19.
Założycielami RNPG przeszedł Komisariatu Generalnego dla jeńców wojennych i rodzin jeńców wojennych z Vichy . Podporą był François Mitterrand . RNPG przeszło od ruchu pétainistycznego do giraudyzmu .
Spotkanie tych trzech ruchów jest narzucone przez CFLN w Algierze, pod egidą CNR , której członek przewodniczy zebraniu inauguracyjnemu.
W 1945 ruch połączył się w Narodową Federację Kombatantów i Jeńców Wojennych (FNCPG).
Wydaje się, że tytuł ruchu oporu został odrzucony w 1949 roku, a następnie w 1951 roku Prezydencja Republiki wydał dekret, która dawałaby MNPG tytuł ruchu oporu w 1986 roku, ale ten dekret został obalony przez Radę Państwa na11 marca 1991 (a nie 25 lutegojak wskazuje Pierre Clostermann w swojej książce „The Lived History”).
Jego przywódcą jest François Mitterrand , a większość jego podwładnych to jego przyjaciele lub krewni, poznani podczas studiów w Paryżu , w Stalagu IX A lub w latach 1942-1943.
Ruch jest podzielony na dwa obszary geograficzne, odpowiadające dawnym obszarom okupowanym i niezamieszkanym. Północ prowadzi bezpośrednio François Mitterrand, południe Étienne Gagnaire . Jean Munier jest odpowiedzialny za dział Akcji. Za relacje z makią odpowiada Marcel Barrois. Zatrzymaj go30 kwietnia 1944 rzginął w pociągu, który zabrał go do Buchenwaldu . Marcel Haedrich kieruje dziennikiem ruchu L'Homme libre .
André Bettencourt kieruje genewskim oddziałem ruchu, przy wsparciu Pierre'a de Bénouville i Allena Dullesa , szefa Biura Usług Strategicznych dla Europy, które uczestniczy w finansowaniu MNPGD.
Pierre Le Moign ' zostaje jego sekretarzem generalnym wmaj 1944. Jacques Bénet i Philippe Dechartre reprezentują ruch w Algierze .
Edgar Morin i Georges Beauchamp należą również do jej najbardziej aktywnych członków.