Możesz pomóc, dodając odniesienia lub usuwając niepublikowaną zawartość. Zobacz stronę dyskusji, aby uzyskać więcej informacji.
Popraw to lub przedyskutuj rzeczy do sprawdzenia . Jeśli właśnie umieściłeś baner, wskaż tutaj punkty do sprawdzenia .
Michel HuismanNarodziny |
21 grudnia 1944 Heerlen |
---|---|
Narodowość | holenderski |
Zajęcia | Artysta , dramaturg , reżyser , reżyser |
Miejsce pracy | Heerlen |
Michel Huisman , urodzony w Heerlen dnia21 grudnia 1944, jest pisarzem , reżyserem , reżyserem i malarzem belgijski. Jest synem aktorki Jacqueline André i Jacquesa Huismana , dyrektora i założyciela Teatru Narodowego Belgii . Realizuje filmy fabularne, dokumentalne i reklamy. Malował i wystawiał w Europie pod pseudonimem Valéry Lanou .
Zaczął swoją karierę w kinie jako zestaw elektryka , redaktor , stage manager i pierwszego asystenta. W 1970 napisał i wyreżyserował Ras le bol , a następnie w 1971, Sept sur sept , krótkometrażowy film o Maurice Béjarcie .
W latach 1972-1979 wystawił kilka sztuk w różnych teatrach w Belgii, takich jak La Bonne Âme du Se-Tchouan , Zigger-Zagger , Au bal des chien , Malarze w budownictwie nie mają pamięci itp.
W latach 1975-1995 napisał i wyreżyserował ponad 300 filmów, w tym filmy dokumentalne i seriale telewizyjne .
W 1977 roku założył Théâtre du Collectif. Jest współzałożycielem w Brukseli w 1980 roku firmy producenckiej LGP, by w 1984 roku ponownie stworzyć firmę produkcyjną OUI w Paryżu. W 1996 roku wyreżyserował Télé Bruxelles , kanał telewizyjny z Brukseli. W 2000 roku stworzył EAC-TV .
Od 2006 roku współpracował z miesięcznikiem Eurinfo w dziale kulturalnym, a następnie wystawiał swoje obrazy w Belgii i Francji. Napisał L'Olympe , wydaną w 2007 roku. W 2008 roku napisał Intox , współczesną sztukę z trzema postaciami.
W 1975 roku otrzymał nagrodę za scenariusz (wspólnota francuska) za L'Apprenti , napisaną pod pseudonimem Georgette van Boxmeer . W 1976 roku, jego gra Dolla Monna lub Szkoła Patronów został wybrany na Cloître des Carmes, w In na Festival d'Avignon . Zdobył nagrody w Nowym Jorku i Wenecji za Les Chemins de l'Immunologie . Zdobył nagrodę w Lipsku dla Brukseli z otwartymi ścianami .